התבוננתי, וואס איז די חילוק צווישן שיטת ב''ש לגבי שביתת כלים און די צדוקים ? לפי ב''ש דארף מען מפקיר זיין די ליכט, ולפי די צדוקים טאר מען בכלל נישט האבן א פייער אינדערהיים שבת אפילו הפקר, לכאורה.
לפי די צדוקים האט מען געמעגט האבן א אייגענע פייער אינדרויסן פונדערהיים שבת, ווילאנג ס'נישט ''מושבותיכם'' ?
לפי רש"י קוקט נישט אויס אז ס'איז אן אישו צו צינדן א פייער לב"ש, די גאנצע אישו איז נאר אז עס ליגט איןכלים, זאל עס ליגן אויפן ערד וועט נישט זיין קיין שום אישו.
מיינסט די נר ?
ביי מוגמר וגפרית זאגט רש"י אז די אישו איז צוליב וואס מסתמא ליגט עס אין א כלי
התבוננתי, וואס איז די חילוק צווישן שיטת ב''ש לגבי שביתת כלים און די צדוקים ? לפי ב''ש דארף מען מפקיר זיין די ליכט, ולפי די צדוקים טאר מען בכלל נישט האבן א פייער אינדערהיים שבת אפילו הפקר, לכאורה.
לפי די צדוקים האט מען געמעגט האבן א אייגענע פייער אינדרויסן פונדערהיים שבת, ווילאנג ס'נישט ''מושבותיכם'' ?
לפי רש"י קוקט נישט אויס אז ס'איז אן אישו צו צינדן א פייער לב"ש, די גאנצע אישו איז נאר אז עס ליגט איןכלים, זאל עס ליגן אויפן ערד וועט נישט זיין קיין שום אישו.
מיינסט די נר ?
ביי מוגמר וגפרית זאגט רש"י אז די אישו איז צוליב וואס מסתמא ליגט עס אין א כלי
הבנתי. זאגסט לכאו' גוט ואעיין בזה.
מ'דארף דערגיין וואס עס גייט אריין אין די קאטאגאריע פון א כלי ווי עס דארף זיין שביתה, ווי איך פארשטיי טאר נישט די כלי זיין פארמישט אין די פעולה אין וואס די מלאכה געשעט, אבער די פייער זעלבסט טוט נישט די מלאכה.
כ'זעה יעצט אין תו"ס ד"מ ולב"ש אע"ג דלא עביד מעשה, זאגט ער אינמיטן אז ביי די עורות איז נישט שייך צו זאגן אז זיי טוען א מלאכה ווייל מיט דעם וואס זיי ווערן אויסגעארבעט טוען זיי גארנישט. מ'קען אויסבארגן די סברה ביי ליכט.
תו"ס שמועסט אויס אז דאס וואס די אבנט איז געווען געמישט א פערטל פון פשתן איז נישט גענוג אז עס זאל הייסן ווי א געמיש מיט וואס צו קענען צינדן טראץ וואס אין ביהמ"ד איז נישטא קיין גזירות. עס ווערט בטל און עס מאכט אז די אבנט זאל ווערן גערעכנט ווי צמר וואס ס'איז נישט שלהבת עולה מאליה.
מיר בלייבט עס שווער ווייל לאמיר שוין זאגן אז די שם פון די אבנט גייט זיין צמר צוליב וואס די פשתן ווערט בטל אבער למעשה אויב גייט עס ברענען גוט צוליב וואס די פשתן איז למעשה דארט פארוואס אין די וועלט זאל מען נישט מעגן צינדן דערמיט, מ'רעדט דאך אז מ'איז גארנישט גוזר. אזוי לאנג ווי ס'איז שלהבת עולה מאליה וואלט געדארפט זיין גוט.
זיסע נקודה אויף די גמרא פאריגע וואך. רש"י זאגט אז די אנשי תרדומין זאמלן איין שפענדלעך. די גמרא פארציילט ביי דער מענטש וועלכע האט געוואלט אויפרעגן הלל, אז ער האט אים געפרעגט פארוואס זענען די אנשי תרמודיין מיט קליינע שמאלע אויגן?. פון דא האבן די כינעזער (מיט די קליינע שמאלע אויגן) גענומען זייער מנהג פון צוזאמזאמעלען די באטעלעך פאר די 5 סענט...
דאס לעבן איז פארקערט פונעם 'אטעלאו' שפיל - אין אטעלאו געווינט מען אויב דרייט מען יענעם איבער צו וואס דו ביסט. אין לעבן איז דאס פונקט פארקערט!- ממי שאמרו
תו"ס שמועסט אויס אז דאס וואס די אבנט איז געווען געמישט א פערטל פון פשתן איז נישט גענוג אז עס זאל הייסן ווי א געמיש מיט וואס צו קענען צינדן טראץ וואס אין ביהמ"ד איז נישטא קיין גזירות. עס ווערט בטל און עס מאכט אז די אבנט זאל ווערן גערעכנט ווי צמר וואס ס'איז נישט שלהבת עולה מאליה.
מיר בלייבט עס שווער ווייל לאמיר שוין זאגן אז די שם פון די אבנט גייט זיין צמר צוליב וואס די פשתן ווערט בטל אבער למעשה אויב גייט עס ברענען גוט צוליב וואס די פשתן איז למעשה דארט פארוואס אין די וועלט זאל מען נישט מעגן צינדן דערמיט, מ'רעדט דאך אז מ'איז גארנישט גוזר. אזוי לאנג ווי ס'איז שלהבת עולה מאליה וואלט געדארפט זיין גוט.
תו"ס שמועסט אויס אז דאס וואס די אבנט איז געווען געמישט א פערטל פון פשתן איז נישט גענוג אז עס זאל הייסן ווי א געמיש מיט וואס צו קענען צינדן טראץ וואס אין ביהמ"ד איז נישטא קיין גזירות. עס ווערט בטל און עס מאכט אז די אבנט זאל ווערן גערעכנט ווי צמר וואס ס'איז נישט שלהבת עולה מאליה.
מיר בלייבט עס שווער ווייל לאמיר שוין זאגן אז די שם פון די אבנט גייט זיין צמר צוליב וואס די פשתן ווערט בטל אבער למעשה אויב גייט עס ברענען גוט צוליב וואס די פשתן איז למעשה דארט פארוואס אין די וועלט זאל מען נישט מעגן צינדן דערמיט, מ'רעדט דאך אז מ'איז גארנישט גוזר. אזוי לאנג ווי ס'איז שלהבת עולה מאליה וואלט געדארפט זיין גוט.
אדער, אז אפילו אויב ס'קען יא ברענען, איז וויבאלד ס'איז אויסגעמישט און ס'איז בטל, באקומט עס א דין צמר אלס "לא פלוג".
וועלכע שטימט דיר בעסער?
אויב קען עס במציאות נישט ברענען דארף איך נישט קיין ביטול, קען זיין אז דאס איז די כוונה פון די ווארט ביטול, ס'איז אבער שווער צו זאגן.
אויב קען עס ברענען איז נישטא קיין סיבה פארוואס ביטול זאל עפעס אוועקנעמען כל זמן אונז גייען מיט די כלל אז אין ביהמ"ד איז נישט געווען קיין חששות, מ'האט בכלל נישט גוזר געווען נאר געקוקט פראקטיש אויב עס ברענט אדער נישט.
אביסל גמוטשעט ביי עבר ושהה און שכח ושהה די עיקר שווערקייט לעניות דעתי איז אז יעדע מחלוקת האט 3 דיעות און א מחלוקת וואס יעדער איינער האלט. פאנגט זיך אן מיט לשהות תנן אדער להחזיר תנן נאכדעם לסמוך נאכדעם מצטמק ויפה לו און שכח און עבר ושהה חזרה. תנור כופח מחלוקת אי שרינן לסמוך ופי' המשנה בישול ע''י תולדות אור און תולדות חמה חמי טבריה רחיצה ותקנת חכמים (זיעה) הלכות, און שמן יש בו משום בישול או לא הפשרו זהו בישולו... מחלוקת, (ביעותא) מבבל לא"י רחיצה טובה... דא האלט איך
די שוועריקייט פון די ערשטע צוויי בלאט-מחלוקת חזקי' ורבנן איז בעיקר צוליב וואס ס'דא כמה וכמה סתם מימרות בלי דערמאנען לויט וועלכע שיטה ער גייט וחידושי דינים בזה. מ'דארף כסדר אויסרעכענען צו די מ''ד גייט ארויף אויף שיטת חנני' אדער רבנן. רש''י מיט תוס' אליינס קריגן זיך פולע מאל אין דעם.
דאס איז פשט פארוואס אין די ראשונים איז דא אזא פלאנטער ווי וועם מ'פסקענט ווייל ס'איז גאר שווער צו כאפן ווי וועם די גמ' איז למעשה געבליבן. וכן נחלקו בזה המחבר והרמ''א בריש ס' רנ''ג כידוע.
די זעלבע זאך איז ביי מח' ר' יוסי ורבנן ביי תולדות חמה וואס אסאך חלקים פון די פאזל ווערן נישט געהעריג ערקלערט, וואס איז למעשה חמי טבריא ? רב חסדא בדף מ''א וכו'' (אגב איז דא א שטארקע תשובה אין אגרות משה, אינו תח''י כעת, וואס איז מסביר פארוואס קאכן אין די חמה איז מותר לכתחילה, זה סוג אחרת של בישול לגמרי)
די זעלבע ביי איסור רחיצה, כמה ברייתות ושיטות מנוגדות.
ידוע בשם החזו''א אז פרק כירה איז די שווערסטע פרק אין ש''ס, ונחלקו הלומדים אויב ער האט געמיינט די ערשטע חלק-בישול, גרו''ק, רחיצה, אדער די צווייטע חלק-מוקצה, אדער גאר ביידע צוזאמען...
איך האב פארשטאנען אז ס'איז נישט קיין ריכטיגע פייער, ס'איז נאר גאר רויט ווי פייער און דאס איז נישט קיין איסור תורה צו פארלעשן, כ'ווייס נישט אויב ס'איז אמת.
איך מיין אז די ארטסקרול זאגט אז מתכת מאכט נישט קיין פחמים, און מה''ת איז מען נאר חייב לעשות פחם.
איך האב פארשטאנען אז ס'איז נישט קיין ריכטיגע פייער, ס'איז נאר גאר רויט ווי פייער און דאס איז נישט קיין איסור תורה צו פארלעשן, כ'ווייס נישט אויב ס'איז אמת.
איך מיין אז די ארטסקרול זאגט אז מתכת מאכט נישט קיין פחמים, און מה''ת איז מען נאר חייב לעשות פחם.
איך האב פארשטאנען אז ס'איז נישט קיין ריכטיגע פייער, ס'איז נאר גאר רויט ווי פייער און דאס איז נישט קיין איסור תורה צו פארלעשן, כ'ווייס נישט אויב ס'איז אמת.
איך מיין אז די ארטסקרול זאגט אז מתכת מאכט נישט קיין פחמים, און מה''ת איז מען נאר חייב לעשות פחם.
איך האב פארשטאנען אז ס'איז נישט קיין ריכטיגע פייער, ס'איז נאר גאר רויט ווי פייער און דאס איז נישט קיין איסור תורה צו פארלעשן, כ'ווייס נישט אויב ס'איז אמת.
איך מיין אז די ארטסקרול זאגט אז מתכת מאכט נישט קיין פחמים, און מה''ת איז מען נאר חייב לעשות פחם.
איך האב פארשטאנען אז ס'איז נישט קיין ריכטיגע פייער, ס'איז נאר גאר רויט ווי פייער און דאס איז נישט קיין איסור תורה צו פארלעשן, כ'ווייס נישט אויב ס'איז אמת.
איך מיין אז די ארטסקרול זאגט אז מתכת מאכט נישט קיין פחמים, און מה''ת איז מען נאר חייב לעשות פחם.
רש"י: וכל כיבוי אינו צריך לגופו חוץ מעושי פחמין או מהבהבי פתילה
איך וויל פרעגן פון אנהייב מסכת טאמער עס שטערט זאל מען מיר מודעה זיין
ד: די גמרא זאגט אז ביי מושיט איז מען יא מחייב אפי למעלה מי און רשות הרבים לכאורה איז דאך למעלה מי נישט קיין רשות הרבים
רש"י זאגט ווייל אזוי איז געווען אין משכן. אלע מלאכות קומען פון מלאכת המשכן. צ"ו: זאגט די גמרא פון וואו איך לערן ארויס איסור הוצאה.
רש"י זאגט אז די עגלה איז געווען רשות החיד צווישן די עגלות איז געווען רשות הרבים און מען האט מושיט געווען למעלה מי איין רש"י פריער זאגט רשי אז למלעה מי איז נישט קיין רשות הרבים ?
