אומפארגעסליכע שפאציר
פארטאגס איך שפאציר
צום ים מיט א רואיגע ציור
די מנוחה אָן קיין שיעור
אויף די גאסן יעדע ריר
דוקא די פריע און שטילע זמן
האב איך געקליבן מיטן פלאן
אז מיין מח וועט נאך זיין
פריש, נישט פיל מיט פיין
די כוואליעלעך פליסן
כ'טו די פייגלעך גריסן
רואיג איז מיין געוויסן
מיט מיין נפש טו איך שמועסן
ער רעדט שטיל צו מיך
און אזוי אויך טו איך
כ'קוק אויפן ים - די שיינע ציך
אבער פלוצלינג דערמאן איך זיך
-
כ'בין אהערגעקומען צו פארגעסן
אבער ס'טוט מיר אויפעסן
ווען נאר אהער איך קום
הער איך אין מח דיין שטילע ברום
מיר פלעגן צוזאמען קומען
דו האסט מיר ארומגענומען
די ליבשאפט האב איך געשפירט
ווען אינאיינעם דא שפאצירט
פון אויבן אין הימל אויף די מינוט
קוקסטו אראפ און זעסט מיינע טריט
אבער באמת שפאצירסטו מיט
סיי ווען כ'בלוט און סיי ווען ס'גוט
דעם אמת טו איך אנערקענען
דיין ליכט וועט אויף אייביג ברענען
ווי שטארק כ'וויל עס פארטרייבן
וועסטו אין מיר אייביג פארבלייבן
אז איך בין שוין יא דא און איך געדענק
איך דערמאן זיך פון דיר און איך בענק
וועל איך מיך לאזן פונעם רואיגן ווינט
און רעדן צו דיר ווען א טרערעלע רינט
כ'ווייס אז מיין קול יעצט דו הערסט
און איבערגענומען דערפון דו ווערסט
אזויפיל טרערן האט עס שוין געקאסט
זייט דו האסט מיר איבערגעלאזט
שפאצירן פלעגן מיר דא אינאיינעם
באטראכטן די בריאה דעם שיינעם
אבער פון איין טאג אויפן צווייטן
האב איך נישט ווער ס'זאל מיר באגלייטן
יעצט ווען דו קוקסט פון דערווייטן
פארגעס נישט די געשמאקע צייטן
כ'ווייס אז אפילו יעצט ביסטו דא מיט מיר
און כ'פארגעס נישט די אהבה עד אין שיעור.
ת.נ.צ.ב.ה.
אגב; תגובה 6,000.
צום ים מיט א רואיגע ציור
די מנוחה אָן קיין שיעור
אויף די גאסן יעדע ריר
דוקא די פריע און שטילע זמן
האב איך געקליבן מיטן פלאן
אז מיין מח וועט נאך זיין
פריש, נישט פיל מיט פיין
די כוואליעלעך פליסן
כ'טו די פייגלעך גריסן
רואיג איז מיין געוויסן
מיט מיין נפש טו איך שמועסן
ער רעדט שטיל צו מיך
און אזוי אויך טו איך
כ'קוק אויפן ים - די שיינע ציך
אבער פלוצלינג דערמאן איך זיך
-
כ'בין אהערגעקומען צו פארגעסן
אבער ס'טוט מיר אויפעסן
ווען נאר אהער איך קום
הער איך אין מח דיין שטילע ברום
מיר פלעגן צוזאמען קומען
דו האסט מיר ארומגענומען
די ליבשאפט האב איך געשפירט
ווען אינאיינעם דא שפאצירט
פון אויבן אין הימל אויף די מינוט
קוקסטו אראפ און זעסט מיינע טריט
אבער באמת שפאצירסטו מיט
סיי ווען כ'בלוט און סיי ווען ס'גוט
דעם אמת טו איך אנערקענען
דיין ליכט וועט אויף אייביג ברענען
ווי שטארק כ'וויל עס פארטרייבן
וועסטו אין מיר אייביג פארבלייבן
אז איך בין שוין יא דא און איך געדענק
איך דערמאן זיך פון דיר און איך בענק
וועל איך מיך לאזן פונעם רואיגן ווינט
און רעדן צו דיר ווען א טרערעלע רינט
כ'ווייס אז מיין קול יעצט דו הערסט
און איבערגענומען דערפון דו ווערסט
אזויפיל טרערן האט עס שוין געקאסט
זייט דו האסט מיר איבערגעלאזט
שפאצירן פלעגן מיר דא אינאיינעם
באטראכטן די בריאה דעם שיינעם
אבער פון איין טאג אויפן צווייטן
האב איך נישט ווער ס'זאל מיר באגלייטן
יעצט ווען דו קוקסט פון דערווייטן
פארגעס נישט די געשמאקע צייטן
כ'ווייס אז אפילו יעצט ביסטו דא מיט מיר
און כ'פארגעס נישט די אהבה עד אין שיעור.
ת.נ.צ.ב.ה.
אגב; תגובה 6,000.
