גייסטע חאלעמויד האלטען? וועלכע ביסטע?
אקעי. דעם שבת האמיר געכאפט א שפאציר צום לאקאלן פארק וואס ווערט גערופן 'לינטש פארק' ע''ש די צענדליגע שעות וואס ווערן דארטן גע'לינטשט רח''ל... די בארא פארקע זאלן זיך נישט פארמישען מיט די וואויל באקאנטע 'פראש פארק'... יענץ איז עפעס אנדערש... זייענדיג דארטן איז די כנגד ארבע טאטע'ס דיברה התורהארויסגעקומען מיט די שענסטע קאלירן... און די זעלבע זאך ווערט קאלירט מיט פילפארביגע קאלירן ביי די שרעק אנווארפענדע ווארט הנקרא 'חוילעמויד האלטען'.
לאמיר גיין צוביסלעך.
קודם איז דער חכם: ער איז די טאטע וואס ווייסט אז מען גייט חוילעמויד האלטן פאר די קינדער. פינטעל. ער ווערט נישט נערוועז ווען מ'פרעגט אויפן וועג צום אכצנטען מאל 'ווען קומט מען אהן?' שרייט נישט ווען צארטעלע גיסט אויס די יאגורט און די קאר-סיעט, און בלאזט נישט אויב די ווייב האט פארגעסן איינצופאקן זיין משניות'ל... און זיין קאר ארבעט 'חיימעל ביים סדר' אויף די העכסטע, און די קינדער ברעקלען מיט די לעידי פינגערס... ס'איז יומטעף, און מ'עסקפעקט אלעס...
מ'קומט אהן צום פלאץ האט ער א פיקס פארטיגע פלאן. שימעלע שיקט ער כאפן א פלאץ ביי די ראלעקאוסטער. יענקעלע שטעלט זיך אין די ליין פאר די גליטשער. חיים שיקט ער קויפן באטלעך וואסער, און ער זעלבסט שטעלט זיך אין די ליין צו קויפן די טיקעטס צו קענען בכלל גיין אויף די רייד'ס... אזוי שיסט ער פיר פייגלעך אין איין שמייס...
אט דער טאטע האט הנאה צו זעהן ווי די קינדער האקן א לעבן, ער וועט שטיין מיט די קאפל אראפגעריקט צום שטערן, די קאפ אויף ארויף, און הויעך ארויף שרייען 'שימעלע טאנץ נאך העכער...' יענקעלע געב א גוטע שפריץ אהן חיים...' קינדער צורייסטס דעם מקום... אט אזוי! לעבעדיג!'
ליתר שאת וועט ער נאך מאכן א קידושהאשעם און זאגן 'טענק יו' מיט 'העלאו' פאר יעדע גוי וואס ער זעהט נאר... דער וועט געווענליך גיין מיט א שאל און די בעקיטשע גארטעל וועט איהם הענגען פון אינטען ציגעקנעפעלטערהייט...
בקיצור: ער ווייסט און פארשטייט אז ער האט נישט איבער די יאר צו סאך געלעגנהייטן צו זעהן זיינע קינדער עקטן ווי... קינדער! ער ניצט עס אויס ווי עס באדארף צו זיין, און אזוי פלאנצט ער איין גוטע זכרונות און ער געט א אמת'ע שמחות יום טוב פאר זיינע קינדערלאך.
נעקסט איז דער ר....: ער וואלט ווען אויסגעריסן חוילעמויד צוזאמען מיט די ציונים... ער האט נישקאנאנוג פארוואס ס'איז נישט דא געהעריג קיין חיידער דעי טעג... און ער שימפט אז אין זיינע צייטן פלעגט מען חוילעמויד לערנען ביז פינפע אין סעמעדרעש, און דערנאך האט די טאטע געלאזט קויפן א וואסער באטעל וואס מ'האט געמעגט טרינקען אין א ווייסע האט-קאפ לכבוד יום טוב...
אינעם טאג פון בדיקת חמץ לייגט ער ארויף א פארבאט אויף די קינדער צו בכלל דערמאנען די ווארט 'חולעמויד האלטן' ביז די ערשטע טאג חול המועד ניינע אינדערפרי... אינעם יום המר אינדערפרי וועט ער פארשטענדליך אויפשטיין נישט פאר צענע אזייגער, כאפן א לאאאאנגע שווים אין בור, דאווענען מיט די שטייסטע מנין, קיפקענ'ן, קאווענ'ן, ציגארעטלנ'ן... און בערך צוועלף דרייסיג אנקומען בשטומ''צ אינדערהיים און אויסגיסן ס'צארן אויף די ב''ב -וואס הערט שוין די גראגערייען 'ווי גייט מען חוילעמויד האלטן?' זייט ניינע אינדערפרי- אז זיין פיטער אייערשפייז איז נישט גרייט...
מ'וועלמיר אויסלאזן די גאנצע חיילעק און מיט ווי סאך קולות ס'איז צוגעגאנגען די סעלעקציע אויף די פלאץ ווי מ'גייט, אבער און א מזל'דיגע שעה איז מען בשעה צוויי דרייסיג פיינעלי אין די מיניווען. מזל טוב.
א גאנצע וועג פליען דעות און באפעלן בשעת וואס ר' יוסף חיים גרינוואלד דרשנ'ט אין די הינטערגרונט... 'זרח זיץ רואויג, יענקי נאך איין מאל די עפענס אויף די סיעט-בעלט, סטאפ איך די קאר און איך לאז די איבער ביי די זייט פון די הייוועי...' 'שראגי!! וואס גיסטו אויס דיין פאטעטא טשיפס??? ווייסט נישט אז מ'האט דזשאסט אויפגעקלינט די קאר?' ווי-סאך-מאל-דארף-טאטי-זאגן-אז-מען-עסט-נישט-קיין-יאגורט-אין-די-מיניווען?!?'
'נאך איין מאל איינער פרעגט ווען מ'קומט אהן כאפט ער אזא פרא... 'וואטש!! דעי קאר דארט דרייווט ווי א חי'... די משוגענ... קוקסט נישט ווי די דרייווסט? אה... פארשטענדליך איז עס א חסידישע איד... דרייוועט נאך מיט א שטריימעל... וואס באהאלט ער דארט? זיינע הערנער?' מעשיגע מעטארע...
'שוין! ברוכהאשעם מ'זעמיר אין טראפיק! כ'פארשטיי נישט?! מהדרין דזשי פי עס ווייסט נישט אז האלב כלל ישראל פארט צו די פלאץ? פארוואס האט ער מיר געשיקט דעי וועג בכלל? קראנקע דעווייס...
ווען מ'קומט פיינעלי אהן צו די פלאץ איז א שווערע גרימצארן אויסגעשפרייט אויף זיין געזיכט. 'יענקי שטיי גראד! מאך א קידושהאשעם... קוק ווי אלע מאדערנע טאטעס קוקן ווי א שלעכטע אינגעל די ביסט...' סאמהאו האט האט ער נישט געחאאאלעמ'ט אז די פלאץ גייט זיין אזוי געפאקט... ער איז שוין גרייט זיך גראד צוריקצודרייען. אבער נאך א מעמד תחנונים ובקשות פון די ווייב און די קינדער האט ער מיט זיין גרויס באגאנדיגקייט מסכים געווען דארט צו בלייבן. 'אבער נאר פאר איין שעה...'
א גאנצע צייט וואס מ'איז דארט, שפאנט ער ארום מיט א משניות'ל אין די הענט אבער האט נישט קיין מינוט צו אריינקוקען דערין. זאגאר ער איז פארנומען שיסן טאטי'שע סלאגאנען... 'זרח טאנץ נישט אזוי הויעך, ס'איז א סכנה', 'שראגי שטופ נישט יענקי...', 'גיטי! די מיזט נעמען בעיבי פראדעלע אויף יענע רייד! אפי' ס'איז נישט דיין עידזש...' 'קינדער אויב מ'פירט זיך נישט אויף שיין גייט מען יעצט אהיים!' וואס שטייסטו ביי די טרינקען? ס'איז נישט אינזער הכשר... מאדערנע אידן מעגן טאקע אבער אינז נישט...' 'זיך נישט צוהערן צו די מוזיק. יעדע מאל ס'ארבעט זאל מען פארשטפען די אויערן...'
וואטעווער. עטס כאפסט די מאנסע?
דערנאך איז דא די תם: ער וועט זיך מוצאי די ערשטע טעג אוועקזעצן מיט די ב''ב. זי וועט האבן די יעזורו ביכל, און ער וועט האבן די וויקלי לינק און מ'הייבט אהן צו איבערגיין אלע פלעצער.
ריידס? נעה! וואס פעלט עס אויס? ס'מאכט סתם די קינדער צולאזט... מוזעאמס? נישט אינטערסאנט. צו זעהן אלטע זאכן קענעך גיין צו עלטער באבי'ס הויז... אה! א שיינע פארק צו זעהן נפלאת הבורא... אזוי כאפט מען אריין די מצוה פון חוילעמויד האלטען פלוס מען זעהט הקב''ה'ס שיינע וועלט. איז ווי און וועלכע קען מען גיין? שוין יגעתי ומצאתי תאמין. זיי האבן געטראפן אין די יעזורו ס'שטייט אזוי: 'א שיינע גראזיגע פארק מיט הערליכע פאנאראמעס וואס פארמאגט א קליינע טייכעל ווי די קינדער קען פיטערען די קאטשקעס און הנאה האבן פון די גליטשערס און סווינגס' פשיהא! ממש וואס זיי זיכען... וואס קען דען זיין בעסער?
חוילעמויד אידערפרי הייבט ער אהן א סירטש ווי ער קען שאפן א קאר... כ'מיין... ווי וואלט ער ווען געדארפט וויסן שוין פאריגע וואך אז ס'קומט אזא זאך ווי חוילעמויד? ס'איז איהם בכלל נישט איינגעפאלן אז מ'דארף שוין דעמאלטס רענטען א קאר...
ווען ער טרעפט פיינעלי א מיניווען זעצט ער אריין די געזינדעל און ויסעו. די דזשי פי עס ווייזט אז די פארק איז דריי אהאלב שעה אוועק... ממש דא...
ויבוא. מ'קומט אהן און... מען טרעפט עפעס א שטיקעל אויסגעאקערטען פעלדעלע, מיט עפעס א גרויסע פאדעל וואס האלב דערפון איז גרין און די אנדערע האלב ברוין מיט צוויי קראנקע קאטשקעס וואס שווימען דערין... פארשטענדליך האט די א.ג. 'טייך' א לאנגע לעגאלע נאמען נאך עפעס א בירעגערמייסטער פון 180 יאר צוריק...
אין די זייט איז דא דריי סווינגס וואס מאכט אזא נויז אז די מתים קענען טויב ווערן דערפון. א גליטשער וואס ווען מ'כאפט עס אהן כאפט מען א געזונטע ברי. און א טיש וואס עפעס א גוישע משפחה האט געמאכט א גריל אויף דעם פאר צוויי וואכן צוריק...
אה... און פארשטענדליך וועט ער טרעפן דארט אפאר ליטאים וואס ווילן מאכן א מנין...
און צום סוף איז דא דער שאינו יודע (ווען צו סטאפן) לשאול: דער בחור איז אלץ דא מיט א זאק פון שאלות, פראגעס, דעות און הערות... ביי די ריידס וועט ער פרעגן דער ספאניאלא דארט 'העי אמיגא? מיי טשיילד איז אנדער פינעף יאר, ער מעג גיין אויף די רייד? ניין מ'דארף זיין אכט? אבער ער איז שוין עכט גרויס... יו נאוי דע מא-נעש-תא-נאָ? דע טינג יו סעי ביי די סדר? משה'לע האט עס געזאגט אזוי שיין... ער איז עכט גרויס... מעיבי פליז?' סארא אנטעסימיט...
ביי די גליטשער וועט ער פרעגן א אנדערע אינגערמאן וואס שטייט דארט. 'האלאו ווי סאך וואג האלסטו קען די גליטשער האלטן? ס'איז סעיף?' 'נישט צו לאנג צוריק איז אין סאן פראנסיסקא (ווייסט ווי ס'איז? נעקסט טו LA....) געווארן סטאק אזא מאשין... הערסטע? ס'געגאנגען יללות פון דעי חעברע וואס זענען געווען סטאק דארט אויבן...'
'די האלסט דעי פלאץ מאכט געלט? ס'איז ריייזיג... ווייסט ווי סאך רענט ער צאלט?! דער באלעבאס איז א משלנו וואס האט אפגעריפט א דרייפערטל שטאט און דערנאך געמאכט א ויברח מיט די לא יחרץ געלט... וואטעווער...'
ער זעצט זיך אראפ אויף די באנק. 'וויאזוי הייסט א איד? פון וויליאמסבורג? אה... דעי פון די גראסערי? מיין שכנ'ס באבע'ס צווייטע מאן, איז א צוקריגטע שותף מיט דיין זיידעס ערשטע קאזין...' 'זעמיר ממש קרובים...' וויאזוי ביסטו געקומען? מיט דיין אייגענע קאר? האסט פלאץ פאר א פעקל אפשר...?' 'שווערער טראפיק געווען אויפן וועג. הא? נא... ס'טוט מען נישט פאר די קינדער...' א בלינק מיט די אויג. 'אגב, ס'גייט דא באלד זיין א מנין מנחה?'
'אה! דעיס איז דיין הגדה? ער זאגט שיינע זאכן... נע. איך האב עס נישט... איך האב אריינגעבליקט דערין ביי די ספרים סטאר...'
---
הצד השווה שבהן? אז אלע זאלן האבן א כשר'ע פרייליכע פסח!
לאמיר גיין צוביסלעך.
קודם איז דער חכם: ער איז די טאטע וואס ווייסט אז מען גייט חוילעמויד האלטן פאר די קינדער. פינטעל. ער ווערט נישט נערוועז ווען מ'פרעגט אויפן וועג צום אכצנטען מאל 'ווען קומט מען אהן?' שרייט נישט ווען צארטעלע גיסט אויס די יאגורט און די קאר-סיעט, און בלאזט נישט אויב די ווייב האט פארגעסן איינצופאקן זיין משניות'ל... און זיין קאר ארבעט 'חיימעל ביים סדר' אויף די העכסטע, און די קינדער ברעקלען מיט די לעידי פינגערס... ס'איז יומטעף, און מ'עסקפעקט אלעס...
מ'קומט אהן צום פלאץ האט ער א פיקס פארטיגע פלאן. שימעלע שיקט ער כאפן א פלאץ ביי די ראלעקאוסטער. יענקעלע שטעלט זיך אין די ליין פאר די גליטשער. חיים שיקט ער קויפן באטלעך וואסער, און ער זעלבסט שטעלט זיך אין די ליין צו קויפן די טיקעטס צו קענען בכלל גיין אויף די רייד'ס... אזוי שיסט ער פיר פייגלעך אין איין שמייס...
אט דער טאטע האט הנאה צו זעהן ווי די קינדער האקן א לעבן, ער וועט שטיין מיט די קאפל אראפגעריקט צום שטערן, די קאפ אויף ארויף, און הויעך ארויף שרייען 'שימעלע טאנץ נאך העכער...' יענקעלע געב א גוטע שפריץ אהן חיים...' קינדער צורייסטס דעם מקום... אט אזוי! לעבעדיג!'
ליתר שאת וועט ער נאך מאכן א קידושהאשעם און זאגן 'טענק יו' מיט 'העלאו' פאר יעדע גוי וואס ער זעהט נאר... דער וועט געווענליך גיין מיט א שאל און די בעקיטשע גארטעל וועט איהם הענגען פון אינטען ציגעקנעפעלטערהייט...
בקיצור: ער ווייסט און פארשטייט אז ער האט נישט איבער די יאר צו סאך געלעגנהייטן צו זעהן זיינע קינדער עקטן ווי... קינדער! ער ניצט עס אויס ווי עס באדארף צו זיין, און אזוי פלאנצט ער איין גוטע זכרונות און ער געט א אמת'ע שמחות יום טוב פאר זיינע קינדערלאך.
נעקסט איז דער ר....: ער וואלט ווען אויסגעריסן חוילעמויד צוזאמען מיט די ציונים... ער האט נישקאנאנוג פארוואס ס'איז נישט דא געהעריג קיין חיידער דעי טעג... און ער שימפט אז אין זיינע צייטן פלעגט מען חוילעמויד לערנען ביז פינפע אין סעמעדרעש, און דערנאך האט די טאטע געלאזט קויפן א וואסער באטעל וואס מ'האט געמעגט טרינקען אין א ווייסע האט-קאפ לכבוד יום טוב...
אינעם טאג פון בדיקת חמץ לייגט ער ארויף א פארבאט אויף די קינדער צו בכלל דערמאנען די ווארט 'חולעמויד האלטן' ביז די ערשטע טאג חול המועד ניינע אינדערפרי... אינעם יום המר אינדערפרי וועט ער פארשטענדליך אויפשטיין נישט פאר צענע אזייגער, כאפן א לאאאאנגע שווים אין בור, דאווענען מיט די שטייסטע מנין, קיפקענ'ן, קאווענ'ן, ציגארעטלנ'ן... און בערך צוועלף דרייסיג אנקומען בשטומ''צ אינדערהיים און אויסגיסן ס'צארן אויף די ב''ב -וואס הערט שוין די גראגערייען 'ווי גייט מען חוילעמויד האלטן?' זייט ניינע אינדערפרי- אז זיין פיטער אייערשפייז איז נישט גרייט...
מ'וועלמיר אויסלאזן די גאנצע חיילעק און מיט ווי סאך קולות ס'איז צוגעגאנגען די סעלעקציע אויף די פלאץ ווי מ'גייט, אבער און א מזל'דיגע שעה איז מען בשעה צוויי דרייסיג פיינעלי אין די מיניווען. מזל טוב.
א גאנצע וועג פליען דעות און באפעלן בשעת וואס ר' יוסף חיים גרינוואלד דרשנ'ט אין די הינטערגרונט... 'זרח זיץ רואויג, יענקי נאך איין מאל די עפענס אויף די סיעט-בעלט, סטאפ איך די קאר און איך לאז די איבער ביי די זייט פון די הייוועי...' 'שראגי!! וואס גיסטו אויס דיין פאטעטא טשיפס??? ווייסט נישט אז מ'האט דזשאסט אויפגעקלינט די קאר?' ווי-סאך-מאל-דארף-טאטי-זאגן-אז-מען-עסט-נישט-קיין-יאגורט-אין-די-מיניווען?!?'
'נאך איין מאל איינער פרעגט ווען מ'קומט אהן כאפט ער אזא פרא... 'וואטש!! דעי קאר דארט דרייווט ווי א חי'... די משוגענ... קוקסט נישט ווי די דרייווסט? אה... פארשטענדליך איז עס א חסידישע איד... דרייוועט נאך מיט א שטריימעל... וואס באהאלט ער דארט? זיינע הערנער?' מעשיגע מעטארע...
'שוין! ברוכהאשעם מ'זעמיר אין טראפיק! כ'פארשטיי נישט?! מהדרין דזשי פי עס ווייסט נישט אז האלב כלל ישראל פארט צו די פלאץ? פארוואס האט ער מיר געשיקט דעי וועג בכלל? קראנקע דעווייס...
ווען מ'קומט פיינעלי אהן צו די פלאץ איז א שווערע גרימצארן אויסגעשפרייט אויף זיין געזיכט. 'יענקי שטיי גראד! מאך א קידושהאשעם... קוק ווי אלע מאדערנע טאטעס קוקן ווי א שלעכטע אינגעל די ביסט...' סאמהאו האט האט ער נישט געחאאאלעמ'ט אז די פלאץ גייט זיין אזוי געפאקט... ער איז שוין גרייט זיך גראד צוריקצודרייען. אבער נאך א מעמד תחנונים ובקשות פון די ווייב און די קינדער האט ער מיט זיין גרויס באגאנדיגקייט מסכים געווען דארט צו בלייבן. 'אבער נאר פאר איין שעה...'
א גאנצע צייט וואס מ'איז דארט, שפאנט ער ארום מיט א משניות'ל אין די הענט אבער האט נישט קיין מינוט צו אריינקוקען דערין. זאגאר ער איז פארנומען שיסן טאטי'שע סלאגאנען... 'זרח טאנץ נישט אזוי הויעך, ס'איז א סכנה', 'שראגי שטופ נישט יענקי...', 'גיטי! די מיזט נעמען בעיבי פראדעלע אויף יענע רייד! אפי' ס'איז נישט דיין עידזש...' 'קינדער אויב מ'פירט זיך נישט אויף שיין גייט מען יעצט אהיים!' וואס שטייסטו ביי די טרינקען? ס'איז נישט אינזער הכשר... מאדערנע אידן מעגן טאקע אבער אינז נישט...' 'זיך נישט צוהערן צו די מוזיק. יעדע מאל ס'ארבעט זאל מען פארשטפען די אויערן...'
וואטעווער. עטס כאפסט די מאנסע?
דערנאך איז דא די תם: ער וועט זיך מוצאי די ערשטע טעג אוועקזעצן מיט די ב''ב. זי וועט האבן די יעזורו ביכל, און ער וועט האבן די וויקלי לינק און מ'הייבט אהן צו איבערגיין אלע פלעצער.
ריידס? נעה! וואס פעלט עס אויס? ס'מאכט סתם די קינדער צולאזט... מוזעאמס? נישט אינטערסאנט. צו זעהן אלטע זאכן קענעך גיין צו עלטער באבי'ס הויז... אה! א שיינע פארק צו זעהן נפלאת הבורא... אזוי כאפט מען אריין די מצוה פון חוילעמויד האלטען פלוס מען זעהט הקב''ה'ס שיינע וועלט. איז ווי און וועלכע קען מען גיין? שוין יגעתי ומצאתי תאמין. זיי האבן געטראפן אין די יעזורו ס'שטייט אזוי: 'א שיינע גראזיגע פארק מיט הערליכע פאנאראמעס וואס פארמאגט א קליינע טייכעל ווי די קינדער קען פיטערען די קאטשקעס און הנאה האבן פון די גליטשערס און סווינגס' פשיהא! ממש וואס זיי זיכען... וואס קען דען זיין בעסער?
חוילעמויד אידערפרי הייבט ער אהן א סירטש ווי ער קען שאפן א קאר... כ'מיין... ווי וואלט ער ווען געדארפט וויסן שוין פאריגע וואך אז ס'קומט אזא זאך ווי חוילעמויד? ס'איז איהם בכלל נישט איינגעפאלן אז מ'דארף שוין דעמאלטס רענטען א קאר...
ווען ער טרעפט פיינעלי א מיניווען זעצט ער אריין די געזינדעל און ויסעו. די דזשי פי עס ווייזט אז די פארק איז דריי אהאלב שעה אוועק... ממש דא...
ויבוא. מ'קומט אהן און... מען טרעפט עפעס א שטיקעל אויסגעאקערטען פעלדעלע, מיט עפעס א גרויסע פאדעל וואס האלב דערפון איז גרין און די אנדערע האלב ברוין מיט צוויי קראנקע קאטשקעס וואס שווימען דערין... פארשטענדליך האט די א.ג. 'טייך' א לאנגע לעגאלע נאמען נאך עפעס א בירעגערמייסטער פון 180 יאר צוריק...
אין די זייט איז דא דריי סווינגס וואס מאכט אזא נויז אז די מתים קענען טויב ווערן דערפון. א גליטשער וואס ווען מ'כאפט עס אהן כאפט מען א געזונטע ברי. און א טיש וואס עפעס א גוישע משפחה האט געמאכט א גריל אויף דעם פאר צוויי וואכן צוריק...
אה... און פארשטענדליך וועט ער טרעפן דארט אפאר ליטאים וואס ווילן מאכן א מנין...
און צום סוף איז דא דער שאינו יודע (ווען צו סטאפן) לשאול: דער בחור איז אלץ דא מיט א זאק פון שאלות, פראגעס, דעות און הערות... ביי די ריידס וועט ער פרעגן דער ספאניאלא דארט 'העי אמיגא? מיי טשיילד איז אנדער פינעף יאר, ער מעג גיין אויף די רייד? ניין מ'דארף זיין אכט? אבער ער איז שוין עכט גרויס... יו נאוי דע מא-נעש-תא-נאָ? דע טינג יו סעי ביי די סדר? משה'לע האט עס געזאגט אזוי שיין... ער איז עכט גרויס... מעיבי פליז?' סארא אנטעסימיט...
ביי די גליטשער וועט ער פרעגן א אנדערע אינגערמאן וואס שטייט דארט. 'האלאו ווי סאך וואג האלסטו קען די גליטשער האלטן? ס'איז סעיף?' 'נישט צו לאנג צוריק איז אין סאן פראנסיסקא (ווייסט ווי ס'איז? נעקסט טו LA....) געווארן סטאק אזא מאשין... הערסטע? ס'געגאנגען יללות פון דעי חעברע וואס זענען געווען סטאק דארט אויבן...'
'די האלסט דעי פלאץ מאכט געלט? ס'איז ריייזיג... ווייסט ווי סאך רענט ער צאלט?! דער באלעבאס איז א משלנו וואס האט אפגעריפט א דרייפערטל שטאט און דערנאך געמאכט א ויברח מיט די לא יחרץ געלט... וואטעווער...'
ער זעצט זיך אראפ אויף די באנק. 'וויאזוי הייסט א איד? פון וויליאמסבורג? אה... דעי פון די גראסערי? מיין שכנ'ס באבע'ס צווייטע מאן, איז א צוקריגטע שותף מיט דיין זיידעס ערשטע קאזין...' 'זעמיר ממש קרובים...' וויאזוי ביסטו געקומען? מיט דיין אייגענע קאר? האסט פלאץ פאר א פעקל אפשר...?' 'שווערער טראפיק געווען אויפן וועג. הא? נא... ס'טוט מען נישט פאר די קינדער...' א בלינק מיט די אויג. 'אגב, ס'גייט דא באלד זיין א מנין מנחה?'
'אה! דעיס איז דיין הגדה? ער זאגט שיינע זאכן... נע. איך האב עס נישט... איך האב אריינגעבליקט דערין ביי די ספרים סטאר...'
---
הצד השווה שבהן? אז אלע זאלן האבן א כשר'ע פרייליכע פסח!
