כ'מיין אז דו ביסט זיך אביסעלע טועה. דער געעהרטער ראש הקהל האט נאכנישט געשריבן קיין "איין" דמיון. ער האט געשריבן גוטע רעיונות, אין פלעין יודיש רופט זיך דאס - געדאנקען. אפשר נעמט זיך דיין טעות, צוליב דער דריטער רעיון פונעם ראש הקהל וועלכע באהאנדלט דמיונות?
און דאס וואס דו באפאלסט אזוי קרעמער'ן, כ'מיין, כאטש איך בין דאך, לכאורה, געווען דער מתחיל, אבער זאלסט מיר אנטשולדיגן, לא לזה כוונתי ח"ו, פארקערט איך האב געשריבן אז ער, דאס זעלבע די אנדערע דא, זאגן גראדע יא גוט, נאר ס'נישט קיין 'רעיונות' דעריבער איז אין כאן מקומו.
אגב, וואסי געווארן דארט אין קהל'ס אפיס? און פארוואס טאקען נישט ארונטערנעמען די עקזעסטירנדע תגובה'ס פאר די פארגעניגן פון די ליינער?
איך האב דעם שבת געדאווענט אין א קליינע שוהל, וואו ס'דאווענען ארום 20 מענטשן. האט עמיצער עולה געווען רביעי, און אזוי ווי ער איז באקאנט מיט רוב מתפללים אין ביהמ"ד, ד.ה. פופצן פון די צוואנציג, האט ער געמאכט א מי שברך פאר אלע פופצן פון זיינע באקאנטע. האב איך געטראכט צו מיר: דאס איז דאך סתם טירחא דציבורא אין די וועלט אריין. ער וואלט דאך געקענט זאגן אזוי: מי שברך את אברהם וכו', הוא יברך את כל הקהל הקודש המתפללים כאן, חוץ מ... און אויסרעכענען די פינף נעמען פון די מתפללים וועמען ער גלייכט נישט. כ'מיין, וואס פעלט אויס אויפצוהאלטן דעם ציבור אומזיסט, אז מ'קען עס מאכן אויף א קורצערן און שנעלערן וועג?
