ווען מען האט שפעטער גערעדט פון די חברה וואס האבן געווארפן דעם שטיין האט זיך דער יטב לב אנגערופן, איר מיינט איך האב עס פארשוויגן? איך האב גערופן דעם גלעזער אין ער האט אריינגעשטעלט א נייעם פענסטער!
האט אים דער באבובער רב זצ"ל - דער באקאנטער אוהב שלום ורודף שלום - געענטפערט: וויסן זאלסטו, אז די דאזיגע שויב איז אויסגעבראכן געווארן דורך א גרופע צעהיצטע חסידים פון א צווייטן רבי'ן, וועמען עס האט נישט געשמעקט אז איך האב היינט אויפגענומען ביי מיר אין שטוב א געוויסן אדמו"ר וואס איז נישט לפי רוחם. אויב וואלט איך געלאזט דעם שויב אויסגעבראכן ביז אינדערפרי, וואלטן דאס מיינע מענטשן באמערקט, און א מחלוקה פייער וואלט גענומען ברענען, ותוצאותיו מי ישורנה, על כן האב איך געשפירט אז עס איז גענוג וויכטיג אייך אראפצורופן באלד יעצט אינמיטן די נאכט, כדי צו פארדעקן אויף די עוולה וואס איז דא געטאן געווארן, און צו פארמיידן א מחלוקה רח"ל ביי אידן!
פארשטייט זיך אז דער רב זצ"ל האט אים באצאלט זיין פולע פרייז, און נאך צוגעגעבן א שיינעם טיפ פארן אריבערקומען אזוי שפעט, נישט אין די ארבעטס שעות.
און... דעם רב'ס פעולות האבן זיך אויסגעצאלט... קיינער האט נישט געוואוסט פונעם צובראכענעם שויב צו זאגן, ביז נאך די פטירה פונעם באבוב'ער רב זצ"ל, ווען דער שויבן-פארריכטער האט דאס דערציילט פאר די קינדער ביים שבעה זיצן.
ווען מען האט שפעטער גערעדט פון די חברה וואס האבן געווארפן דעם שטיין האט זיך דער יטב לב אנגערופן, איר מיינט איך האב עס פארשוויגן? איך האב גערופן דעם גלעזער אין ער האט אריינגעשטעלט א נייעם פענסטער!
איך האב אויך קיינמאל נישט געהערט די צווייטע העלפט מעשה אויפן ייטב לב (אפילו אויף די ערשטע העלפט איז דא מער א מדוקדוק'דיגע נוסח) אבער איך האב שוין לאנג געהערט די מעשה אויף איינע פון די גדולים, און אין די גליון וואס קומט ארויס פון תולדות אהרן יעדע וואך, איז דאס געשטאנען די פארגאנגענע וואך אויף הגה"ק רבי שמואל סאלאנט זצ"ל אז נאכדעם וואס איינער האט ביי אים פארלוירן די דין תורה האט יענער אויסגעשריגן "איך וועל אייך צוברעכן די פענסטער" האט זיך דער רב גלייך אנגערופן "און די מיינסט נאך אז איך וועל דאס אזוי פשוט צולאזן?" האט זיך יענע מענטש דערשראקן און איז אוועקגעגאנגען, ווען זיינע מקורבים האבן אים געפרעגט וואס וואלט ער געטון אויב ער ברעכט אויס די שויבן? האט ער געזאגט "וואס הייסט איך וואלט גערופן דער גלעזער און ער וואלט דאס פארראכטן" ודפח"ח
אבער לאמיר נישט פארגעסן אז מיר זענען אין די קליינע אוצרות אשכול
חחחחחחח ס'איז א גוטס... דאס דערמאנט מיר פון א מעשה וואס איך האב געליינט אמאל אז א קינד איז אהיימגעקומען פרשת יתרו פון חדר און איז נהפך געווארן לאיש אחר, ער האט זיך גענומען פאלגן אלעס מיטן ערשטן מאל הייסן, צום וואנדער פון די עלטערן, זעענדיג זייער גרויס וואונדער האט ער געזאגט עס שטייט די וואך אין די סדרה כבד את אביך ואת אמך, ס'איז אריבער די וואך, און איז צוריק געווארן דער זעלבער נישט פאלגעדיג קינד, וואס גייט פאר פרעגן די עלטערן? ס'גייט שוין נישט פרשת יתרו!
קודם כל וויכי טענק יא פארן דערפרישן דעם אשכול, האסט מיר מהנה געווען, נאכדערצי מיט די שיינע הקדמה פון פאראויס, און מיט די נאכגעפאלגאכטס פון צוויי צענע רענע ערציילונגן.
איך ווייס נישט אויב עס איז מותר, אבער היות די פארום דא האט נישט אזעלכע שטרענגע אחראים ווי...וועל איך דערציילן א פאסירונג מענין לענין אן קיין געלעכטער, אפשר גאר א ביטער געלעכטער.
די שכן מיינער פארמאגט דריי קינדער קע"ה, די אינגסטע 16 חדשים, אינדערפרי ווען די חברה שטייען אויף מיט די הינער, מאכט זי צי די טיר פון אינדרויסן, אז די חברה זאלן נישט ארויס קומען איבער דרייען.
אבער וואס זאל מען טון אז מ'וואוינט אין וומ"ס, מוז דאך זיין א פענסטערל פונעם קינדער צימער צום דיינינג צימער.
הקיצור המעשה זי שלאפט א מחיה, מיטן רואיגן געוויסן אז אלעס איז אנדער קאנטראל, פלוצלינג וועקט זי זיך אויף, און הערט א קול פון וואסער גערינאכטס, מיט איין בהלה לויפט מען קוקן וואס קומט פאר, און שטעלט אייך פאר! אלע קינדער פון גרויס ביז קליין זיצן אין וואנע, אויסגעטון ווי אדם הראשון פארן חטא, און די שאוער איז אנגעצינדן אז ס'רינט א מחיה, דאס פאר זיך וואלט מען נאך געקענט אראפ שלינגן, אבער די עלטערע האבן געוואלט מהנה זיין די 16 חדשים'דיגה, און איר אויך אויסגעטון, און אריין געברענגט דזשוינען די קלאב!
רח"ל וואס וואלט געקענט פאסירן מיט די קליינעם, האט מיין מומע פון א"י אויסגעפירט נאכן דערציילן די מעשה אין א טעלעפאנישע געשפרעך.
ווי באקאנט האט די מעלות אן אפטיילונג מיטן נאמען "קליינע אוצרות", וואו דארט ווערט יעדע חודש באשריבן זיסע ווערטליך פון קליינע קינדער... ווי יעדער פארשטייט האט דאס א באזונדערע חן צו זען די ארגינעלקייט און די תמימות וואס ליגט אין קליינע ריינע נשמה'לעך.
דער אמת איז אז כמעט יעדער הערט פון מאל צו מאל זיינע קליינע באווייזן זייערע חכמה'לעך, אבער ווייניג קומען אן זיך צו נעמען די מיה און עס אפשרייבן און עס שיקן פאר די מעלות... אפילו מען קלערט אמאל אז מען וועט עס יא אריינשיקן אבער עס בלייבט נאר ביים וועלען...
איך עפן דא דעריבער א נייעם אשכול, וואו דא וועט יעדער קענען מיטטיילן די חכמה'לעך פון זיינע קליינע אוצרות... און אפשר ווען ס'וועט זיך אנזאמלען גענוג א גרויסן אוצר, וועט מען מיט די רשות פון די שרייבער, אריינשיקן אלע זאכן פאר די מעלות; ווער ווייסט, אפשר וועלן זיי צושרייבן "קרעדיט/היימישע קרעטשמע"... אדער וועלן זיי אונטערשרייבן אויף יעדע ווערטל פון וועמען ס'קומט, למשל: "משפחת וויכטיג-מאכער", אדער "די קרעמערס"... דאס וועט מען שוין אויסגעפינען שפעטער, אבער דערווייל לאמיר אנהויבן...
