אידישע וועלט פארומס

הבעש''ט האט געשריבן: בילדער פונעם בעל הילולא זצ"ל
https://ahblicklive.com/zatzal.php?id=200

מען קען נישט קוקן די בילדער

שיינע בילדער פון א נסיעה פוקד צו זיין קברי אבותיו הק' אין אייראפע
https://www.jdn.co.il/gallery/1016281/

יוראפ האט געשריבן:

פליטה גדולה האט געשריבן: געווען א איידעם בזיוו"ר ביי האדמו"ר רבי יצחק אייזיק מזוטשקא זצ"ל, און בזיוו"ש ביי הרה"ח ר' יוסף קויפמאן ז"ל.
זיינע איידעמער מזיוו"ר: הגה"צ ר' שמואל דוד קרויז שליט"א שליט"א אב"ד אודווארי, הגה"צ ר' יושע כ"ץ שליט"א אב"ד מאגרוב, הגה"צ רבי ישראל יעקב לייפער שליט"א אדמו"ר מחוסט.
זיינע קינדער מזיוו"ש: הרה"ג ר' חיים מרדכי שליט"א (מארה"ק), הרה"ג ר' שמואל זאנוויל שליט"א, הרה"ג ר' דוד אלי' שליט"א, הרה"ג ר' ישראל שליט"א, און א איידעם הרה"ג ר' לוי יצחק גרינבערג שליט"א.

וואו ליגט די ערשטע רביצין? די צווייטע רביצין לעבט נאך?

בבית החיים וועלוואד
viewtopic.php?p=1199272#p1199272

די מיטה הק' -פאריאר אין אזא צייט- בליל הפטירה

עניני דיומא, עבודת הק' בימי חודש ניסן וחג הפסח.

שישא האט געשריבן: נעכטן געשטעלט די מציבה על מקום קבורתו, בנוסח הראוי לאותו צדיק וקדוש

א קלארע בילד

הבעש''ט האט געשריבן:

יוראפ האט געשריבן:

פליטה גדולה האט געשריבן: געווען א איידעם בזיוו"ר ביי האדמו"ר רבי יצחק אייזיק מזוטשקא זצ"ל, און בזיוו"ש ביי הרה"ח ר' יוסף קויפמאן ז"ל.
זיינע איידעמער מזיוו"ר: הגה"צ ר' שמואל דוד קרויז שליט"א שליט"א אב"ד אודווארי, הגה"צ ר' יושע כ"ץ שליט"א אב"ד מאגרוב, הגה"צ רבי ישראל יעקב לייפער שליט"א אדמו"ר מחוסט.
זיינע קינדער מזיוו"ש: הרה"ג ר' חיים מרדכי שליט"א (מארה"ק), הרה"ג ר' שמואל זאנוויל שליט"א, הרה"ג ר' דוד אלי' שליט"א, הרה"ג ר' ישראל שליט"א, און א איידעם הרה"ג ר' לוי יצחק גרינבערג שליט"א.

וואו ליגט די ערשטע רביצין? די צווייטע רביצין לעבט נאך?

בבית החיים וועלוואד
viewtopic.php?p=1199272#p1199272

4040.jpg

אן אינטערעסאנטע אויפן פון שרייבן א מציבה. שטייט נישט וועמענס רעבעצין זי איז געווען. און בכלל שטייט איר טאטע׳ס נאמען שוין נאכן ת.נ.צ.ב.ה.

איצל פיצל האט געשריבן:

הבעש''ט האט געשריבן:

יוראפ האט געשריבן:

פליטה גדולה האט געשריבן: געווען א איידעם בזיוו"ר ביי האדמו"ר רבי יצחק אייזיק מזוטשקא זצ"ל, און בזיוו"ש ביי הרה"ח ר' יוסף קויפמאן ז"ל.
זיינע איידעמער מזיוו"ר: הגה"צ ר' שמואל דוד קרויז שליט"א שליט"א אב"ד אודווארי, הגה"צ ר' יושע כ"ץ שליט"א אב"ד מאגרוב, הגה"צ רבי ישראל יעקב לייפער שליט"א אדמו"ר מחוסט.
זיינע קינדער מזיוו"ש: הרה"ג ר' חיים מרדכי שליט"א (מארה"ק), הרה"ג ר' שמואל זאנוויל שליט"א, הרה"ג ר' דוד אלי' שליט"א, הרה"ג ר' ישראל שליט"א, און א איידעם הרה"ג ר' לוי יצחק גרינבערג שליט"א.

וואו ליגט די ערשטע רביצין? די צווייטע רביצין לעבט נאך?

בבית החיים וועלוואד
http://www.ivelt.com/forum/viewtopic.ph ... 2#p1199272

4040.jpg

אן אינטערעסאנטע אויפן פון שרייבן א מציבה. שטייט נישט וועמענס רעבעצין זי איז געווען. און בכלל שטייט איר טאטע׳ס נאמען שוין נאכן ת.נ.צ.ב.ה.

און פארוואס שטייט הרבנית ד'וועדרדאן און נישט ווערדאן נאדבורנא אזוי ווי עס שטייט ביי איר מאן, און ביי איר פאטער שטייט יא צוגעלייגט א נאמען זוטשקא וואשקאוויץ וואס איז דאס?

בין איך געווען ביי אים אמאל א מוצשב"ק דער עולם איז ארויס פאר קידוש לבנה אבער סאיז למעשה נישט געווען א לבנה, האט די רבי זצ"ל פארציילט אז איינמאל רופט איינער אן אויב ער קען זיין מסדר קידושין ביי זיינס א קינדס חתנה, די רבי האט יענעם נישט געקענט, און יענער יוד הערט נישט אויף בעטן אויב די רבי קען קומען, די רבי פארציילט מיט א שמייכל אז איך פרעג יענעם יוד פארוואס ווילסטו מיר אזוי שטארק האבן אלץ מסדר קידושין, האט דער יוד גענטפערט די רבי קען מיר טאקע נישט, אבער איך בין אמאל געווען מיטן רבין ביי קידוש לבנה אין די לבנה האט זיך נישט באוויזן האט די רבי אנגעהויבן פארציילן א מעשה פון רבי מרדכילע נאדווערנער וויאזוי ער האט אמאל נישט געהאט א לבנה האט ער ארויסגענימען א טאש טיכעל און געפאכעט, און די רבי האט דאס נאכגעמאכט און תיכף דערנאך איז די לבנה ארויס... אזא יוד דארף איך פאר מיין קינדס מסדר קידושין האט דער יוד אויסגעפירט.... די רבי האט דעמאלט אויסגעפירט איך ווייס נישט וואס דער יוד האט געמיינט אויב עפעס איז דאס נאר געווען אינעם זכות פון רבי מרדכילע... זי"ע

ביי א חתונה פון א אייניקל מיט אמשינאווער רבי’ס טאכטער, ביידע נסתלק געווארען אין דעם זעלבע וואך

לרגל די חתונה היינט נאכט (ה' פ' ויצא תשפ"ב) פון אן אייניקל פון רבי'ן זצ"ל ערשיינט לאור עולם אט די ספר:

הגה"ח ר' משה יעקב קאנער שליט"א, 'אגרת לידיד', המודיע תורני פרשת יתרו תשפ"ב:

וכעת יקירי, אעלה נא לפניך זכרון צדיק בדורנו. רשמתי לך זאת פעם ולא הזכרתי את שמו. לפני כמה שנים שהיתי באיזור ניו יורק לרגל שבת שבע ברכות של קרובי משפחה, ב"ה. את תפילות השבת בפרשת יתרו, התפללנו בשטיבל בפלעטבוש, באיזור שלא הכרתי כלל.

ה'מרא דאתרא' של בית מדרש זה היה אדמו"ר ישיש משיירי כנסת הגדולה, גדול בתורה ובעל הוראה מופלא, שריד אש וחרב, שכל ימיו ברח מן הפרסום לפינה זו, להגות בתורה בצינעא ובשקידה עזה. כשלמד בישיבת "תורה ודעת", היה בין הבחורים הנבחרים, שעמם הכין הגאון הנודע ר' ראובן גרוזובסקי זצ"ל, את שיעוריו. ומאז הלך וגדל בתורה ובעבודת ה' עד כי גדל מאד.

בשעתו לא הזכרתי את שמו. זה היה האדמו"ר מווערדאן, הגה"צ ר' יוסף לייפער זצוק"ל נין ונכד לצדיקי בית נאדבורנה, שנסתלק לגנזי מרום לפני כשנתיים.

דמות זוך וזוהר היה מן הדורות הקודמים. נכנסתי לשטיבל הצנוע לתפילת המנחה ולקבלת שבת. יהודים בעלי בתים יקרים התאספו שם. לא צפיתי למראה שיתגלה בעוד רגעים אחדים.

הנה נכנס הרבי בעל צורה ופנים מאירות ומסבירות, לקבל את השבת. השמש עמדה לשקוע ואז הופיעה מציאות של אור. כולו אומר הוד, נועם ורצון. א העכערע זאך. הוא הקרין סביביו אהבה ואחווה ושָפע חיים חן וחסד, חום וחיוביוּת לכל מי שהיה שם וכך הרעיף מברכותיו לכל מי שפגש.

בימים אלה לחצו על הלב דברים שונים. עם זאת הגעתי להשתתף בשמחת חתן. ידעתי שתפקידי הוא לשמוח ולשמח באותו ליל שבת ולא הרגשתי אז שהנני מסוגל לכך. אחרי תפילת ערבית ניגשתי אל הרבי לומר "גוט שבת". גיליתי לו את לבבי בתמצית ובקשתי ממנו ברכה, שאזכה להשפיע שמחה ולמלאות את חובתי אז.

הרבי מווערדאן החדיר בי מבט מלא תבונה ואהבת ישראל ואמר לי אז המלים הבאות: "הקב"ה ברא את העולם בשביל ישראל, שנקראו ראשית. [בר"ר א' וברש"י] הכל! הכל נברא בשבילנו, לכל אחד מאתנו ללא יוצא מן הכלל! כמה צריך לשמוח על זה!".

*

והדברים שיצאו מפיו אז במלוא הכרַת האמת שבהם, במאור פנים זוהרות, בחום ובהרגשה עמוקה, הזרימו בי אז רוח חדשה, רוח של מנוחה ושמחה אור ליהודים. מבטו ליווה אותי, ברכתו עטפה את לבי ודבריו חיזקו את רוחי מאד.

וכך זכיתי בפינת יקרת זו, באותו ליל שבת לשמוח, לשיר בכל עוז, לשמח ולהעלות חיוכים. איש לא העלה על הדעת שזה בא מאש קודש, "מכח אחר מעורב בו", תבערת הנפש של צדיק שהדליק בי את הנר...

מבלי משים העביר אותו צדיק והפריח את מה שלחץ עלי אז. הוא כיוון אותי להרים את ההשגה, להרחיב את האופקים ולהסתכל כלפי מעלה, להבין ולדעת שכל העולם כולו נברא בעבורינו, ומתוך כך כמה יש לשמוח בה' הטוב והמיטיב, ומה עוד בשמחת השבת ובשמחת חתן...

*

למחרת, לפני התפילה מצאתי באותו שטיבל חביב, בהשגחה פרטית, ספר ובו ידיעה נפלאה שהיתה נחוצה לי מאד לצורך איגרת שכתבתי אליך בשעתו בעניני אמונה...

אחרי תפילת שחרית ניגש הרבי מווערדאן לפני התיבה ואמר 'אתה הראת לדעת' בקול רם ונרגש ובנעימה קדושה, פסוק בפסוק. בשעת קריאת התורה נגש לקרוא את עשרת הדברות בהתלהבות עצומה. כשאמר "אנכי ה' אלקיך" הביעו כל עצמותיו את המלים באש קודש מתלקחת. הבחנתי באמונה החושית בה נאמרו הדברים. אוד מוצל מאש היה הרבי שעברו עליו זוועות שאין לנו מושג בהן. וכעת נקלטה קריאת ה"אנכי ה' אלקיך" שלו משמעות מופלאה ביותר. אש האמונה התלקחה בו מאז והוא תמיד חי את הדברים במלוא עוזם ותפארתם...

אתה הראת לדעת כי ה' הוא האלקים אין עוד מלבדו! על הפסוק הזה [דברים ו'] אומר רש"י שבמעמד הר סיני נבקע ונתגלה הכל בשמים ממעל ועל הארץ מתחת. אז נקרעו רקיעי רקיעים ותהומי תהומות וראו הכל שה' אחד, ועל זה נאמר: "אין עוד מלבדו".

נראה היה בעליל, שהרבי מווערדאן היה מקושר להקב"ה, בעצם ובטבעיות. גברא רבא זה גדל בשחר ימיו בבית צדיקים ושם קיבל את מסורת הקדושה, אמונת הטוהר ואת ההשגה העילאית. משם, לדאבון הלב, עבר אל עמק הבכא במיטב שנות נעוריו. וגם שם ביַרכתֵי תהום, זכה לראות ולהכיר ב'אמת ואמונה ערבית', שאין עוד מלבדו. הוא ראה שם את הקב"ה, את מנהיג העולם בבירה הדולקת.

במכתב שכתב אחרי המלחמה כששרד בודד מיותם, מעונה ומיוסר; הביע בלהט קודש, שמעתה ברצונו להקדיש את חייו לתורה ועבודת ה' בלבד. הוא אינו רוצה להתעכב באדמת גרמניה הטמאה, אלא מבקש להיכנס לישיבה וללמוד. מכל מה שעבר עליו ראה שאין עולם הזה שוה כלום. בשעתו חשב שיזכה להצטרף אל קהל מקדשי השם, ועכשיו שנשאר בחיים, אך ורק הרוחניות לנגד עיניו. את הכל חמסו ממנו הרוצחים ימ"ש, אמנם ה"אתה בחרתנו" נשאר קבוע בלבו בכל מצב... כך כתב בהיותו בן ט"ז וכך חי עד אחרון ימיו, באמונה לוהטת, בחיות דקדושה, ובאהבת ישראל עזה וגוברת...

כל ימיו היה הרבי מווערדאן זי"ע מפרש את לקח ה"נעשה ונשמע" על פי דרכי חייו. שמיעה פירושה הבנה. "מען דארף טון, אפילו מען פארשטייט נישט". יהודי עושה ועובד את בוראו יתברך באמונה שלימה, אף כשאיננו מבין את דרכי ההנהגה העליונה. כי לא מחשבותי מחשבותיכם ולא דרכיכם דרכי... חובת האדם בעולמו, להאמין, לפעול ולתקן מתוך תמימות שבאמונה.

דמעת זכרון צורבת. זכיתי לפגוש את הרבי מווערדאן רק במשך שבת אחת. לא אשכח את הזוך ואת הזוהר שהשפיע. את האמונה העזה, את השמחה שבקדושה, את חן האהבה שהקרין סביבותיו. זכה דורנו ששמונים שנה מאז חורבן אירופה, עוד יבער לפיד אש מן הדורות הקודמים. יהי זכרו ברוך ומבורך ומאיר לעד.

א גיט וואך!
ב"ה באקומען באישי געוואלדיגע גיטע אפגעלאנגען בהודאה על העבר ובקשה על העתיד, וועלמיר פרובירן ממשיך זיין עד כמה שידינו מגעת,,,
ווער ס'קען מיט עפעס מוסיף זיין מיט סיי וואס וואלט אוודאי אסאך צוגעגעבן,,,
מיטן שינאווא רב זי"ע[align=center][/align]
עס איז געווען א איד ר' מרדכי פייערווערקער ע"ה ער האט געוויסט אסאך סיפורים פון רבי ר' מרדכי'לע, ער פלעגט פארן סיי צום שינאווע רב און סיי צו רבי ר' מרדכי'לע, אסאך זאכן פלעגט ער אויס באהאלטן ער האט נישט געוואלט דערציילן פאר רבי ר' מרדכי'לע, ר' מרדכי'לע האט אים געזאגט, 'מרדכי ווייסט מרדכי ווייסט אין כאטש וואס ער איז מחולק אויף מיר, זאגט מען פון ר"ר הערש פון רומינוב זי"ע אז ווען ער איז ארויף אין הימל האט ער מיטגענומען מיט זיך א גרויס לופטא, "אזוי אויך שינאווע רב ווען ער גייט ארויף אין הימל נעמט ער מיט מיט זיך א גרויס לופטא, און כאטש ער איז מחולק אויף מירפון דעם קען איך נישט אראפגיין".
אויפן ציון פון הייליגן ר"ר אלימלך זי"ע
ר"ר מרדכי'לע איז אמאל געווען אין זשילין, פון זשילין צו ליזענסק איז דריי מייל, איז ער נישט צוגעגאנגען צום ציון פון הייליגן ר"ר אלימלך, און דער עולם איז געווען פארווינדערט, פארשטייט זיך האט ער דאס גלייך מרגיש געווען, האט ער געזאגט, 'איך ווייס רבותי, מ'איז מהרהר אויף מרדכי פארוואס ער פארט נישט צום ציון פון ר"ר מיילעך, גלייבטס מיר, שוין יארן לאנג וואס מרדכי גרייט זיך אין מרדכי איז נאך אלס נישט גרייט צום ציון'.

דער מוח בלייבט טאקע שטיין, אבער אין זכרון שווימט אויף ווען מיר זענען דאס ערשטע מאל צוגעצויגן געווארן צום ווערדאנער רבי'ן, האי סבא קדישא, עמיקא וטמירא, הרה"ק רבי יוסף לייפער זי"ע הכ"מ, לאנג פאר ער איז געווארן אזוי מפורסם און איז אין די לעצטע יארן געווען משיירי כנסת הגדולה, מזקני צדיקי הדור וזקן האדמורי"ם לבית נאדווערנא.
דאס איז געווען מיט בערך 25 יאר צוריק, ווען ס'איז געפּראוועט געווארן אין וויליאמסבורג א גרויסע רבי'שע חתונה, אן אייניקל פון כ"ק אדמו"ר מקרעטשניף זצ"ל פון ירושלים. הרה"צ ר' מאיר איתמר ראזענבוים שליט"א, זון פון היינטיגן קרעטשניפער רבי שליט"א פון ירושלים, איז געווארן אן איידעם ביים היינטיגן אודוואריער רב שליט"א.

די חתונה איז פארגעקומען ברוב פּאר והדר אין די קאנטינענטאל זאלן. ס'איז פארשטענדליך געווען א מסיבה שצדיקי הדור מסובין בה, ובראשם דער סאטמארער רבי, כ"ק מרן בעל ברך משה זי"ע. מיר זענען געווען צווישן א גרופּע יונגעלייט וואס זענען געגאנגען בייוואוינען דעם מחול לצדיקים, און אונזערע אויגן זענען געפאלן אויף דעם זיידן מצד הכלה, דער ווערדאנער רבי, וואס זיין לעכטיגע צורה האט אזוי ארויסגעשיינט, כאטש מען האט געזען ווי ער פּרובירט זיך צו באהאלטן אין א ווינקל, כאילו ער איז אויך א בלויזער ביישויער אין די רבי'שע שמחה.

פון דאן און ווייטער, האב איך געזוכט געלעגנהייטן צו קענען זען די דאזיגע לעכטיגע צורה. א צייט שפּעטער איז פארגעקומען א רבי'שע חתונה לבית נאדווערנא אין וויליאמסבורג, אין די ויואל משה זאלן, וואו עס זענען אנוועזנד געווען מערערע אדמורי"ם לבית נאדווערנא. אויך דארט האב איך געזען די זעלבע ערשיינונג; דער ווערדאנער רבי מיט זיין הייליגע לעכטיגע צורה זיצט דארט ווי א ביישויער, נישט אז ער פּרובירט זיך צו באהאלטן און נישט ארויסשטיין, נאר ס'זעט אויס ווי ער ווייסט ווירקליך נישט אז ער איז עפּעס.
אזוי איז דורכגעגאנגען נאך עטליכע יאר, ווען אינצווישן הערט מען פון דא און דארט פון אידן מבינים איבער דעם "צדיק נסתר", דער ווערדאנער רבי וואס זיצט זיך אין זיין הייליג ווינקל אין פלעטבוש און דינט דעם בורא עולם אויפ'ן פארצייטישן שטייגער, כי גדול וגבוה מאוד ממרחק יידע.
אין די תש"ס יארן, האט ידידינו הנ"ל אונז דערציילט, אז זיינ'ס א נאענטער מענטש האט אים געזאגט, אז זייענדיג ביי א חתונה אין בארא פּארק איז דארט געווען עפּעס א אומבאקאנטער רבי, און זעענדיג זיין לעכטיגע צורה, איז ער צוגעגאנגען צום אויבנאן און געבעטן א ברכה. ער איז ערשטוינט געווארן, אז יענער רבי האט אים באלד אנגעוואונטשן א גוטן שידוך פאר זיין זון, וואס אט דאס האט ער אינזינען געהאט!
ר' אהרן זעליג האט זיך ביי מיר אינטערעסירט וועלכער רבי דאס קען זיין; איינער וואס איז אומבאקאנט און האט אזא תפיסת מחשבה... כ'האב אים געזאגט, אז דאס מוז זיין דער ווערדאנער רבי! ווייל ביז דעמאלט האב איך שוין גענוג געהערט פון אנשים נאמנים איבער זיין געוואלדיגן גדלות.
ווען ר' אהרן זעליג האט גערופן זיין באקאנטן און געפרעגט אויף דעם נאמען, האט זיך טאקע ארויסגעשטעלט אז יא, אט דאס איז דער רבי וועמען ער האט באגעגענט.
דערנאך זענען מיר טאקע צוזאמען אראפּגעפארן צום ערשטן מאל צום ווערדאנער רבי'ן, וויסענדיג אז מען קען צום אים "אלעמאל" צוקומען. מיר האבן שוין געוואוסט אזויפיל, אז דער דאזיגער רבי זיצט יומם ולילה אין זיין (דעמאלט'דיגן) קליינעם ספרים-צימער ביים עק פון זיין בית המדרש. פון תפלת שחרית ביז תפלת מנחה איז ער מעוטר בטלית ותפילין, און אויך די אנדערע זמנים איז ער עוסק בתורה ובעבודה אויפ'ן העכסטן אופן למעלה מהשגותינו.
פון דא און ווייטער וועלן מיר נישט שילדערן קיין פּרטי פּרטים פון אונזער ערשטע און צאללאזע נאכפאלגענדע באזוכן ביים רבי'ן, ווייל עס איז אוממעגליך דאס פארצושטעלן און פיל זאכן זענען צו פּערזענליך און וועלן זיך הערן אפילו אומגלויבליך. מיר וועלן בלויז בארירן ראשי פּרקים, ואין מוקדם ומאוחר.

נסיעה פון רביהק זי"ע לארצה"ק קיץ תשע"ג