ברק, ארץ ישראל. תש''פ.
שמעון האט ארויסגענומען דעם צעטל וואס זיין טאטע שלמה אהרן האט אים געגעבן, און אנגעהויבן פארליינען וואס די ווערטער וואס ר' מנחם האט אים געזאגט אין יענעם לעצטן טאג:
"תש''פ איז א גורל'דיגער יאר!
ווי באקאנט פאר די יודעי חן ווייזט די אות פ' אויף חרון אף בכלליות און בפרט אין צורה פון א מגיפה. אין יאר תש''פ וועט פארקומען א מגיפה איבער דער וועלט, עפעס וואס וועט שעדיגן אסאך מענטשן. דער מגיפה וועט קומען פון די ווייטע קאמוניסטישע אפיקורסישע כינע און שעדיגן די וועלט.
אויב אידישע קינדער וועלן אויך ליגן אין אפיקורסות דאן, וועט עס זיין א שוידערליכע גזירת כליון אויף כלל ישראל. כל זמן שיש עבודה זרה בעולם חרון אף בעולם, דער חרון אף אין צורה פון א מגיפה וועט באטרעפן דוקא די אידישע קינדער חלילה און זיי אומברענגען איינס ביי איינס רח''ל, און עס וועט איבערלאזן נאר א הייפעלע אידן אין א ווינקל כדי צו איינהאלטן די שבועה אשר נשבע לאבותינו, אבער רוב כלל ישראל וועלן אומקומען אין דעם ביטערן גזירה ח''ו רח''ל.
דער גזירת כליון וועט ווערן אויסגעפירט דורך א גוי וואס האט אין זיך א ניצוץ פון דעם קליפה וואס ווערט גערופן ' סיסרא', טאקע דער וואס האט געוואלט הרג'נען אלע אידן אין די צייטן פון דבורה הנביאה, און דער וואס שטייט נאך ביז היינט אויבן און פרובירט צו מעורר זיין א גזירת כליון אויף כלל ישראל ח''ו. דער דאזיגער גוי וועט אויך קומען פון דער זעלבער ארט פון וואו סיסרא איז געקומען און ער וועט זיין אן אייניקל בן אחר בן פון יענעם סיסרא.
אבער אויב וועט דעמאלטס פארקומען א גרויסע התעוררות תשובה פון אידישע קינדער בכלל, און בפרט פון אידן וואס זענען שוין אריינגעפאלן אין די אפיקורסות וואס וועט דעמאלטס ריען אויף דער וועלט, איז אויב וועלן אזעלכע ווייט פארקראכענע אידן תשובה טון מיט אן אמת און אנערקענען אין די אמונת השם און אין די אמת'דיגקייט פון די תורה, דאן וועט מען מיט דעם צורייסן די ביטערע גזירה און דער מגיפה וועט אויפגעטוישט ווערן און פארשפרייט ווערן אויף די אומות העולם. כלל ישראל וועט ליידן דערפון נאר מינדליך און אויף א קליינע פארנעם, און דאס אליין וועט אויך מעורר זיין צו תשובה אסאך אידישע קינדער.
און יעצט פערזענליך צו אונז, האט מיין רבי ר' שלום מיר מגלה געווען, אז איך מנחם פארמאג אין מיר א ניצוץ פון דער שופט ברק בן אבינועם, און דער רבי ר' שלום פארמאגט א ניצוץ פון דבורה הנביאה, וואס דערפאר טאקע זאגט ער אזויפיל נבואות און עתידות פאר אידישע קינדער.
דעריבער, אין יענע צייט ווען דער גזירה וועט נתעורר ווערן, וועלן לעבן אויך מיינע אייניקלעך, און בפרט איין געוויסע אייניקל, וואס אזויווי ברק איז געווארן אויסגעקליבן צו זיין הייליגע עבודה צוליבן ברענגען צדקה פארן בית המקדש ווי חז''ל דערציילן אונז, אזוי אויך וועט יענער אייניקל זיין א גאר גרויסער בעל צדקה און בעל חסד. בפרט אין יענער צייט וועט ער עוסק זיין אין א גאר גרויסער מצוה פון צדקה וואס דאס וועט טאקע מגין זיין אויף כלל ישראל, צדקה תציל ממות, און טאקע פון יענעם ארט וועט קומען דער ישועה.
אויך אן אייניקל פון ר' שלום לעמבערג'ער וועט האבן א שייכות מיט דער מצוה און ארויסהעלפן מיט דער גרויסער זכיה צו ראטעווען כלל ישראל פון פארניכטיגונג.
לאמיר אוודאי האפן אז דער אייבערשטער וועט רחמנות האבן און כלל ישראל וועט דעמאלטס תשובה טון כדבעי און ווערן געראטעוועט דערפון".
שטיל.
אלע זענען געזיצן פארגאפט און ערשטוינט, ממש אפענע נבואות ווארט ביי ווארט פון וואס עס האט זיך דא אפגעטון אין די לעצטע יאר צייט, אלעס שוין פאראויסגעזען מיט א אכציג יאר צוריק, און אויך אנטפלעקט די סודות וואס עס האט זיך אפגעטון דא אינטער די קוליסן אויבן אין הימל.
אויב האט מען געמיינט אבער אז מען ווייסט שוין אלעס האט מען געזען עס איז נאך דא לאנגע וועג צו גיין.
פלוצלינג איז נתי אויפגעשפרינגען פון זיין זיץ איז אויסגעשריגן "ענק כאפן נישט נאך א פרט דא, דער נבואה פירט אויס אז דעם לעמבערג'ערס רבי'נס אייניקל וועט אויך ארויסהעלפן דא, איך בין אן אייניקל פון דעם צדיק!".
שאק!
און דאן פון דער אנדערער זייט צימער האט נאך א מאן אויפגעשפרינגען פון ארט און אויסגעשריגן "איך בין דאך אויך אן אייניקל פון דעם צדיק פון לעמבערג". געווען איז דאס נפתלי, מרדכי'ס חבר, וואס האט געהאלפן אויפגראבן דעם פראיעקט.
"און אינטערעסאנט" האט מרדכי אנגעמערקט נאך א אזוי גערופענע קא-אינצידענט "אונזער משפחה האט אלע יארן געלעבט טאקע דא אין דעם מושב ברק, א מושב וואס ווערט גערופן אויפן נאמען פון ברק בן אבינועם, און איז גלייך נעבן דעם ארט וואו מיר האבן אלעס געפינען. זעט אויס אונז האבן אלץ געשפירט אז דא ליגט עפעס וואס האט א שייכות צו אונז".
דער ציבור האט נישט געקענט קומען צו זיך פון אזעלכע אפענע אנטפלעקונגען. יוסי איז געזיצן אויבן אן און פון זיינע אויגן האבן גערינען טרערן, און אלע ארום האבן מיטגעוויינט א בכיה של שמחה זעהענדיג וואספארא זאכן עס טוען זיך אפ פאר זייערע אויגן. אלע זענען צוריק אל חיק אביהם שבשמים און אויף אזעלכע וואונדערליכע וועגן, און זיי האבן געהאט די זכיה צו ראטעווען כלל ישראל פון כליה.
פלוצלינג האט שלמה אהרן געגעבן א פרעג יוסי "יוסי, האסטו נישט פערצופאל נאך א זון מיכאל? געדענק איך גוט? און אויב יא, וואו איז ער? האט ער שוין אויך תשובה געטון?".
יוסי'ס האט פארמאכט זיינע אויגן און געזאגט שטיל קרעכצענדיג "אוי... מיכאל...".
