די דרשה מהגה"צ מ'שיניאווא
מען האט מיך דא מכבד געווזען, טאקע מיט אזא מין כבוד וואס איך פיל ס'איז העכער פון מיין מדריגה ווי מען זאגט. אויך איז עס געקומען עפעס טאקע אומגערעכט, האב איך מיר אזוי געטראכט
ס'איז פארהאנען, מיר זאגן מיר, 'מדי דברי בכבודך, הומה לבי אל דודיך', נישט אלעמאל מוז מען זיין צוגעגרייט, אז אויב ס'רעדט זיך טאקע נישט אליין! אז ס'רעדט זיך נישט פון זיך, איז אפשר האט עס גארנישט דעם חשיבות, בפרט אזא מין הזדמנות, אזא זוכה, איז זיכער דארף צו זיין וואס ס'זאל זיך פון זיך אליין רעדן, איז ממילא מדי דברי בכבודך, ווען מען הייבט אפ צו רעדן, איז הומה לבי אל דודיך, הייבט אפ אינעווייניג א ברומעניש, אל דודיך, און ממילא פארשטייט זיך, ווען מען קומט אין אזא מין מצב רעדט זיך.
זה היום עשה ה' נגילה ונשמחה בו, ס'האט נישט קיין שיעור און קיין ערך! צו באגרייפן די שמחה! וואס מיר האמיר זוכה געווזען צו האבן טאקע די זכיה מקבל פנים צו זיין דעם צדיק הדור! וועלכער בצילו נחיה, די גאנצע וועלט!
וואו עס געפינט זיך א איד א שומר תורה! איז בצילו נחיה! איז ממילא איז די שמחה, יעדער (לפי גדלו,) גדול לפי גדלו וקטן לפי קטנו, יעדער וויפיל ער באזיצט שכל און פארשטאנד, איז ממילא קען ער אנשאצן אט'ע דעם טאג! דעם דערגרייכונג וואס מען איז זוכה היינט.
אבער רבותי, איין זאך דארף מען וויסן, ס'איז ידוע 'במקום גילה שם תהא רעדה' ס'איז טאקע פאר אונז א גרויסע שמחה,
אבער! ווען מען גיט זיך א טראכט אריין גוט, וואס איז דא געשען? אז דער צדיק הדור! דער זקן וקדוש! האט זיך מטריח געוועזען און געקומען צו פארן צענדליגער מייל! מזכה צו זיין, אונז דא אין מאנסי! מיר זאל מיר האבן די זכיה אים מקבל פנים צו זיין?
מען גיט זיך אבער מתבונן, מען הייבט אפ ווען צו פארשטיין דעם מצב פון רבי'ן שליט"א, ווי שווער, און ווי עס קומט אים אפ, יעדע ריר נעבעך, און יעדע טריט, ממש פון איין ברעט צום צווייטן, איז דאך מיט מסירת נפש,
און מיר האבן דאס מטריח געווען! דער רבי טוט עס בשמחה רבה
אבער סוף כל סוף טוט ער דאך דאס פאר אונז! הייסט דאך דאס מיר האבן מטריח געוועזען! דעם רבי'ן שליט"א, ער זאל זיך מטריח זיין! און קומען צו פארן אזא ווייטן וועג! מיט וויפיל מסירת נפש קומט עס אים אפ! מיט וויפיל געזונט קאסט עס אים!
איז ממילא רבותי, איז במקום גילה תהא רעדה! דארף מיר אונז וויסן אז א געוואלדיגן אחריות! האמיר אונז גענומען אויף זיך! דאס איז אחריות! וואס דארף יעדער פארשטיין וואס דא טוט זיך אן! אז מיר האבן גענומען דעם רבי'ן שליט"א און מטריח געווען! ער זאל קומען אונז מקבל פנים זיין!
עס שטייט, מה נורא המקום הזה אין זה כי אם בית אלקים, וואס איז די פשט פון דעם" דאכט זיך מיר מען קען זאגן א פשוט'ן געדאנק:
מה נורא המקום הזה, דאס טאקע, דאס מקום קדוש, ווי פארכטיג! איז דאס מקום קדוש אז ס'האט זוכה געווען צו זיין אן אכסניא טאקע צו אזא קדוש וטהור!
איז וואס מה נורא המקום הזה, דארף מען פארשטיין טאקע, מה נורא המקום הזה, וואס האט דאס געברענגט טאקע אז מיר זאל מיר זוכה זיין דער רבי זאל קומען צו אונז און טאקע אונז דא מריק זיין, משפיע זיין פון זיינע ברכות מיט אלע מיני טוב'ס..?
מיר ווייסן אז דא איז דער רבי נישט געקומען, נישט צו קיין חתונה, נישט צו קיין שבע ברכות'ן. ווען מען האט געהאט די זכי' רבותי, ווער ס'געדענקט פריער, איז דער רבי געווען טאקע, וואס האט זיך משמח געווען מיט יעדן איד'ס א שמחה, ווי א איד האט געמאכט א שמחה איז ער בכל הכוחות מיט מסירת נפש געגאנגען טאקע פריוואט, ביחידות צו יעדן אין שטוב אריין און זיך משמח געווען אויף יעדע איד'ס שמחה. וואס אסאך ווייסן, וואס האבן געהאט טאקע די זכיה, ואני בתוכם, וואס דער רבי איז געווען ביי זיי, נישט איינמאל אויף שמחות טאקע.
אבער ליידער האמיר היינט נישט, איז די מצב הבריאות ערלויבט אים דאס נישט. דער רבי פריידט זיך מיט יעדן איד'ס שמחה, ער איז משפיע פארשטייט זיך אלע מיני השפעות טובות פאר יעדן איד, אבער ליידער האמיר נישט די זכיה אז דער רבי זאל קענען אנטיילנעמען אין יעדע שמחה ביחידות.
אבער! וואס טוט יא דעם רבי'ן נעמען אז ער זאל נישט קוקן אויף זיין בריאות! און נישט קוקן אויף זיין מצב נאר מיט מסירת נפש לויפן און גיין מיט אלע כוחות! און טון כדי אז ס'זאל ארויסקומען א כבוד שמים!
דאס איז אין זה! כי אם בית אלקים! מסתמא גייט מען דא בויען א בית אלקים! שממנו תצא תורה, אויף דעם, קוקט שוין נישט דער רבי אויף גארנישט! דעמאלטס פאלט אוועק כוחות! פאלט אוועק אלע חשבונות! ס'איז נישט פארהאנען א זאך זאל אים צוריקהאלטן! אין זה אלא בית אלקים!, דאס איז דעמאלטס האט מען די זכיה ווען ס'איז נוגע א כבוד שמים, אויפצושטעלן א מקום תורה פאר השי"ת! דעמאלטס קוקט נישט דער רבי, וואס פארא כוחות, מען קוקט נישט! ער איז דא! וואו ס'איז נוגע כבוד שמים!.
איז ממילא רבותי, דארף מיר אונז פארשטיין דעם גרויסן אחריות וואס מיר האבן דעם טאג! צו די שמחה דארף מען פארשטיין וואס יעדער פון אונז דארף זיך ביישטייערן אז דער רבי זאל זיין געזונט געט אזא מין מסירת נפש! וואס ברויכן מיר אים נאך טון, אז טאקע אז ס'זאל אויסגעפירט ווערן! אט דער קידוש השם! דער בית אלקים זאל שטיין טאקע! און מיר זאל מיר זוכה זיין אז דער רבי זאל טאקע קומען מחנך זיין אויך! צו דעם חנוכת הבית, דאס פארפליכטעט אונז, דאס ווארפט אויף אונז א געוואלדיגן אחריות! אויף יעדער עקסטערע, צו שטיין מיט מסירת נפש, אנגעגאלט..! אז מען זאל זען אז..
.ויקחו לי תרומה, פרעגן זיך אסאך שטעלן זיך די קשיא, וואס איז די ויקחו לי תרומה, ס'דארף שטיין ויתנו לי, מען זאל געבן פאר מיר, וואס עפעס נעמען פאר מיר?
נאר וואסזשע דען, דאכט זיך מיר בפשטות איז עס א פשוט'ע הסבר דער ויקחו לי תרומה. לאמיר אונז פארשטיין, איך וויל נישט מאריך זיין
לאמיר זען, השי"ת האט געזאגט פאר אידן, מען גייט בויען א בית המקדש און יעדער זאל ברענגען דארט כסף וזהב ונחושת, תכלת וארגמן, וואס מען האט דארט זאל מען ברענגען.
וואס האט מען אונז געגעבן פאר דעם כסף וזהב, וואס האמיר אונז זוכה געווען?
א מקום המקדש, א משכן מיט השראת השכינה מיט קרבנות ערב ובוקר, מיט א קטורת, מיט א כהן גדול לפני ולפנים, וואס האט דען [אפילו נישט] א שיעור און אן ערך צו וואס מען האט זוכה געווען!
שטעלט זיך [א קשא] וועט מען איינעם פרעגן: דו האסט עפעס באצאלט? האסט עפעס געגעבן דערפאר?
נו וואס וועט ער ענטפערן, ער האט געגעבן דארט דעם כסף, טויזנט דאלאר צי פינף טויזנט צי צען טויזנט דאלאר, האט דאס אן ערך? האט דאס עפעס א שאצונג? קייגען דעם וואס ער האט געקריגן?
קען מען דאס קויפן פאר געלט! און פאר זהב און קען מען דאס קויפן? אז פאר כסף און פאר זהב האט ער געקריגן א משכן? א מקום השראת השכינה וואס האט נישט קיין שיעור און קיין ערך, קען מען דאס מדמה זיין אז דו האסט געגעבן?
קען מען וועט איינעם פרעגן, דו האסט געגעבן פאר די משכן צושטייער? אז ס'זאל זיין א משכן? עט אים אנכאפן א חרפה און א בושה! איך האב געגעבן? איך האב געהאט די זכיה! אז מען האט פון מיר גענומען! אז איך האב א חלק! אין דעם מקום המקדש! אין דעם משכן הקדוש! אז איך האב די זכיה! צו זיין איינע פון די וואס האבן א חלק אין די משכן! אזוי וועט ער ענטפערן.
ס'וועט זיך קיינער נישט ערוואגן צו זאגן: איך האב געגעבן צו דעם מקדש האב איך געגעבן צו שטייער! א חרפה און א בושה וואלט עס-געווען! דו האסט געגעבן צושטייער פאר דעם כסף וזהב וואס דו האסט געגעבן? פאר דעם האט מען זוכה געווען צו די משכן? ס'איז געווען א זכיה! וואס דער אייבערשטער האט געטון פאר אידן אז אידן זאלן האבן א חלקאט אין דעם מקום המקדש אין דעם משכן.
ווען האבן דאס אידן זוכה געווען? דאס איז טאקע בשעה שאמרו ישראל נעשה ונשמע, ווען אידן האבן מקבל געווען זיך די תורה, און זיי האבן זיך מקבל געווען טאקע עול מלכות שמים, האבן זיי דעמאלטס אין די געוואלדיגע מעמד הנבחר, וואס איז געווען פסקה זוהמתן, ווען זיי זענען געווען אזוי הויך! האבן זיי זוכה געווען דעמאלטס אז ויקחו לי תרומה! אז מען זאל פון דיר נעמען טאקע תרומה. דאס איז געווען די געוואלדיגע זכיה אז מען האט גענומען פון אים.
פאר דעם דאכט זיך מיר, איז זייער מוסבר די פסוק, ווייל דער אייבערשטער זאגט בשעה שאמרו ישראל נעשה ונשמע מיד אמר הקב"ה ויקחו לי, לאזן זיי מאכן נעמען, לאמיר פון זיי נעמען תרומה, זיי זענען ווערד.. אז מען זאל נעמען תרומה!
רבותי, ס'איז ביי מיר קלאר! און פשוט! אז יעדער.. זאל וויסן! מען האט דעם רבי'ן קיינמאל נישט געגעבן! מען האט נאר גענומען! ווי לאנג אונז געפין מיר זיך דא אין אמעריקע! האט קיינער נישט געגעבן פאר'ן רבי'ן!
מיר האבן געהאט די זכיה! אז דער רבי האט ביי אונז גענומען געלט..! דאס אונזער איינס פון די גרויסע זכיות! וואס מיר קענען זיך דערמיט האלטן גרויס'ן אז דער רבי האט ביי אונז גענומען טאקע! דאס איז די ויקחו.
ווייל לאמיר פארשטיין, מיר ווייסן וואס דא האט זיך אנגעטון מיט די פריערדיגע זמנים, איידער טאקע דער רבי זאל זיין געזונט איז געקומען קיין אמעריקע, ס'איז געווען אידן וואס האבן געלערנט און זיי האבן געהאנדלט, זיי זענען געווען גבירים אדירים און ר"ל, מיט דעם געלט און מיט דעם אלעמען איז עס געגאנגען לטמיון, ס'איז נישט געווען קיין דורות, ס'איז נישט געווען, ס'איז נישט געווען וואס צו טון מיט'ן געלט, וואס איז געווארן מיט דעם געלט? ס'איז גארנישט נעבעך געווארן..
דער רבי האט אונז געגעבן דעם משכן! דעם מקום השראת השכינה! אז אידן זאלן זיך קענען דערהאלטן! אז מיר זאל מיר בלייבן דעם עם ה'! אז דער נצחיה! דאס האט אונז דער רבי געגעבן! האבן מיר באצאלט דעם רבי'ן פאר דעם?
קען עמיצער אייך זאגן! איך האב עפעס געגעבן? איך האב באצאלט? קיינער! קען זיך דאס נישט ערוואגן..! ס'האט נישט ..מער קיינער, נאר יעדער האט גענומען! און ער נעמט!
און דער אייבערשטער זאל העלפן, אונז זאל מיר האלטן אין איין נעמען פון רבי'ן טאקע, ביז משיח עט קומען.
עכ"פ היוצא לנו מזה רבותי.. ס'איז יעצט דער זמן וואס האמיר געהאט די זכיה! וואס האמיר די זכיה מקבל פנים צו זיין ! דארף יעדע איד צו וויסן! אז ער זאל שטיין און נעמען.. יעצט! ס'איז א זמן פון נעמען!
און וואס מער מען האט א חלק אין דעם נדבת המשכן אין דעם בית אלקים, מער האט ער די זכיה טאקע, טאקע צו נעמען טאקע פון רבי'ן, און דאס נעמען קומט צו מיט כל השפעות טובות, און וואס א איד געט אראפ פון זיין פארמעגן צו דעם בית אלקים וואס דער רבי איז מייסד, דאס נעמט ער ברוחניות ובגשמיות.
און דער אייבערשטער זאל טאקע העלפן טאקע, אז ס'קומט טאקע קבלת התורה, איז וועל מיר..אונז אנהייבן..מיט די זייט, אז ס'איז ויקחו לי תרומה, וועל מיר קענען זוכה זיין צו דעם נעשה ונשמע, און דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאל מיר זוכה זיין צו קבלת התורה, מיט'ן רבי'ן צוזאמען, און מיר זאל מיר זוכה זיין אקייגן צו גיין, ביאת גואל עד ביאת ..
