ציטיר
1
צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט
תגובה
דורך די זוהן פון קהלת
» מוצ"ש נאוועמבער 12, 2022 10:23 pm
א גוט וואך! שטייענדיג אין די לאנגע מוצאי שבתים, טראכטנדיג ארויפצוברענגען מיינע זכרונות פון ישיבה יארן, און מיט טיילן מיט אייך, בין איך אריין אין א שווערע דילעמע, נעמליך איך בין אריין אין א שטיקל בלאטע דא, ווייל די עלטערע כיתות זענען פאר מיר, און די לעצטערע כיתות זענען שוין נאך די עפאכע, (און לויט ווי כ'הער אויך א נייע עפאכע אין ישיבה, ועוד חזון למועד), מילא איבער וואס כ'זאל מיר דערמענען איז עס אביסל געבונדן צו געוויסע יארן. פלוצים האב איך מיךצוריק דערמאנט פון ערעב חיים יודל פריעדמאן, ש'מער ש'ווייניגער. האב איך מיר געקלערט אז לכאורא איז ער די איינציגסטע בריק וואס ציט זיך צווישן די ערשטע כיתות ביז תשפ"א. כ'טראכט אביסל מער אריין אין די לעקציע'ס וואס כ'אמיך געלערנט באנעם, קומט ארויף אין זכרון די יארן וואס וואס כ'האב געלערנט אין סערטיפייד, אויפן אויבירשטן שטאק, ר' מרדכי שמעי' איז שוין געווען אין פולן קראפט דעמאלט. הכלל, שטיי איך אזוי קוואדער נאך אכט (ס'ברענגט מיר ארויף אנטשיל וואלטער אין קאפ, אבער כאפ נישט קיין הייסע לאקשן), מיט נאסע פיאות, ס'האט זיך מיר פונקט געמאכט א גוטן טאג און כ'בין פארשלאפן, נאכן זיין אויף א ליל חמישי פאשרטייט זעך, כמנהגינו,, צו אלע צרות האט הרב פאללאק נישט געהאט קיין גרינגע וועג, האט ער געגאסן אויפן עולם די ערשטע זאך וואס ס'איז געווען צו די האנט, -היינט איז עס געווען coke-, פארקלעבט און מיד, קוים געמאכט די פיאות, כ'שפאציר אריין אין קאווע צימער, און כ'הער קולי קולות, אה הא האה אה, ער שאקלט מיר מיט די הענט אזוי פון רעכט'ס צו לינק'ס, ממש כ'האב געמיינט אז מ'האלט דא אינמיטן א שבעה זיצן ל"ע און איך הער מוזיק, אזוי האטער מיך באוואשן. לייג איך אראפ מיין קאווע, מיט א שווער הארץ, און בלית ברירה עפן איך א סידור און כ'הייב מיר אן שאקלען, און ער ווערט שטיל, עכ"פ אזוי האב איך געמיינט. ס'גייט נישט דורך קיין 5 מינוט און ער טוט אויס די תפילין, וואס איז? ער טוט צוריק אן רש"י'ס תפילין, יעצט גרייט מען זיך טאקע צום דאווענען, שוין געזאגט ד' פרשוית מיט ביידע פאר תפילין, ונח רוחיה. מה טובו און ברכות איז געווען כרגיל, מיטן אויסגעשריגענעם קול, (א שאד איך קען נישט רעדן דא, ס'וואלט עס סאך מער ארויס געברענגט מיט זיין קול און זיינע קוועטשעס), ער הייבט אן קרבנות און בערך אזוי ביי את הכבש האחד, גייטער ארום צו יעדעם, אחד אדער האחד? ענדליך נאך אפאר מינוט הער איך דאם באקאנטן "וכן וכאן", כ'שפרונג אוי ווי א שלאנג געביסענער, ס'שוין העכסט צייט אנצוטאן תפילין, (כ'וויל נישט דא שרייבן מיינע פערזענליכע מעשיות, ווייל הזמן יכלה והם לא יכלו), ה'קיצור כ'שטעל מיר מיט א תפילה צו ג-ט אז היינט זאל אריבער גיין אן קיין אינצידענטן, (א שטיקל תפילת שוא), אבער ווען מ'האלט ביי הויכע שמו"ע זעה איך שוין אז היינט איז נישט די טאג. אע"פ ס'דא א סיום אין ישיבה הייסט ר' חיים יודל עס אפשטופן אויף קומענדיגע וואך, הלמאי מ'נעמט אוועק זיין אויסגעווארטע תחנון?? און נאך א לאנגע תחנון דערצו?? א חוצפא פון די היינטיגע דורות! פארשטטיטזעך ער האט אויסגעפירט, ס'האט נישט געהאלפן קיין תענות ומענות. נאכן ארויס נעמען דעם ספר פונעם ארון קודש, אזוי האלב זיצעדיג, פאר ווער ס'געדענקט יענע עפאכע, שטעלט זיך ר' חיים יודל צו צום ברעטל, ער גייט ליינען, און מיר ווערט שווער אויפן געוויסן, נאכן ליינען יעדע פערדע טראפ, שטעלט ער זיך צוריק צום עמוד, און מ'ענדיגט דאווענען. איין מינוט, ווי קען מען פארגעסן זיינע דרשות?! צענדליגע אין צאל האבעך געהערט פונעם, אויף אלע מינע בחינות און אלע מינע אופנים, איינע פון די ערשטע וואס כ'האב געהערט האטער מסביר געווען בצח לשונו א וויץ איבער מי ידמה לך, מ"י איז 50 און ל"ך איז 50, מי ישוה לך, אבער ומ"י איז יערך ל"ך, נאר בערך, גיי געדענק די מוסר השכל, אבער דאס וויץ געדענק עד היום, עפי"ר פלעגט צוענדיגן ביטן באקאנטן שורה זיינעם "בעט מען אז דער גאנצער ציבור...", וכו'. דערנאך זעמיר גאגאנגען עסן די נארהאפטיגע עסן, צוגשטעלט דורך פישער'ס קעיטערינג.
לעצט פארראכטן דורך די זוהן פון קהלת
אום מאנטאג נאוועמבער 14, 2022 2:27 pm, פארראכטן געווארן 1 מאל. ווען הבלים הייבט אן ווערן א חלק פון לעבן איז צרות
