די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

די אחראים: יאנאש , אחראי , געלעגער

צל עובר
שר עשרים אלף
תגובות: 29626
זיך איינגעשריבן אום:מיטוואך סעפטעמבער 27, 2017 6:22 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך צל עובר »

קושטא האט געשריבן: פרייטאג דעצעמבער 29, 2023 2:28 pm
אנגעשאשקעטער האט געשריבן: פרייטאג דעצעמבער 29, 2023 10:44 am
אהא! הייסט דו ווילסט טענה’ן אז ווייל היינט זענען די אלגעמיינע פרישטאגס קלענער געווארן און מ’עסט נישט סתם אזוי קיין סעודה קבועה ווערט דאס אנגערופן אונזער ’סעודות שחרית’ פון וואס די פוסקים רעדן.
וואס איך וויל טענה'ן איז איין זאך, אז דער גדר איז נישט כ''ד ביצים אדער שש צו ארבע בצים, דער גדר איז ''סעודות הבוקר'' ווייל דעמאלטס זוכט א מענטש לחם גמור ''כדי לשבוע ממנו'' מיט ליפתן ווי דגים, ובצים וגבינה וירקות. ממילא בימיהם איז דאס געווען כ''ד ביצים איז דאס געווען דער גדר קביעות, היינט צוטאג איז דאס ווייניגער, איז דאס דער גדר, גארנישט גייט נישט מיט חק בלי טעם, כ''ד ביצים און דאס איז עס. אלעס האט מיט דרך בני אדם. איר טענה'ט אז היינט צוטאג וויבאלד מ'עסט 10 מאל א טאג ממילא עסט מען קליינע פרישטאג'ס וייניגער ווי כ''א ממילא איז א סעודת הבוקר נישט קיין ראיה אויף קביעות,

נאר פארוואס דען טרעפט מען דאס נישט ביי שמחות? זייער פשוט! ווייל דאס איז א פאטענטישער ברויט, ווייל אן א פאטענט וואלט דאך עס געווען זיס און קיינער וואלט עס נישט געקויפט. און דאס ווערט ספעציעל געמאכט פארן קלייענטעל וואס ברויכן דאס, וואס דאס זענען די פועלים און סתם יאגעדיגע מענטשען וואס זוכן איין זאך, זיך צו פטרן פון נט''י וברכהמ''ז, משא''כ ביי חתונות איז דא קיין קלייענטס דערויף ממילא טרעפט מען עס נישט.
(אין הלכה און מראות מקומות וועל איך זיך מיט אייך נישט טענה'ן, אבער אין פאקטן יא), ווי געשריבן פריער האסטו נישט קיין אנונג וואס א פועל מיינט, און דא זעה איך גאר ווי דו שרייבסט מפורש אז דו האלטסט זיך נישט ביים רעכענען מיט זיי, נותני לחמך מימך פשתך וצמרך, אנדערש ווי די תנאים ואמוראים וואס האבן געגעבן א ברעיק צו מאכן סעמי על המחי' אויף געהעריגע לחם.


האב איך נייעס פאר דיר, גאר אסאך מענטשן עסן היינט בכלל נישט קיין סעודת שחרית, דהיינו ברעיקפעיסט, נאר מען כאפט א סנעק נאכן דאווענען, און נאכדעם, ווען דער מאגן פאדערט און מען האט שוין צייט, עסט מען א זאך וואס הייסט בראנטש, אזא געמיש פון ברעיקפעיסט מיט לאנטש, און דעמאלטס עסט מען די מזוזות ראל לויט אלע פוסקים וואס איר פארשטייט פיל בעסער ווי זיי.
קושטא
שר חמש מאות
תגובות: 667
זיך איינגעשריבן אום:מאנטאג סעפטעמבער 03, 2018 1:40 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קושטא »

צל עובר האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 12:58 pm
עסט מען א זאך וואס הייסט בראנטש, אזא געמיש פון ברעיקפעיסט מיט לאנטש, און דעמאלטס עסט מען די מזוזות ראל לויט אלע פוסקים וואס איר פארשטייט פיל בעסער ווי זיי.
קודם כל די נותני לחמך מימך פשתך וצמרך, איז דער בורא כל העולמים אליינס. נישט דער בעל הבית.

במילא צדיק'ל. די הלכה טוישט זיך נישט ווייל ס'שווער איינצוהאלטן...

און שרייב נישט 'לויט אלע פוסקים' ווייל ווי שוין מבאר געווען אין די לעצטערע בלעטער דא איז דאס פשוט שקר וכזב. די גאנצע זאך איז געבויעט אויף דיוקים און קעוועטשעס של שטות והבל להוציא דברי הפוסקים מפשטות דבריהם אז הכל תלוי בקביעות וטעם און במילא זענען די ראולס אזוי ווי סלייסד ברויט וואס איז המוציא אפגעזעהן וייפיל און וויאזוי מ'עסט עס

און ווי הרב וואזנער שרייבט ''והלב יודע שתחבולת כאלו לא ישנו כלום מאמיתת ההלכה''

ס'שווער? אין אדם שומע לי ומפסיד.
לעצט פארראכטן דורך קושטא אום דאנערשטאג יאנואר 04, 2024 1:55 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
צל עובר
שר עשרים אלף
תגובות: 29626
זיך איינגעשריבן אום:מיטוואך סעפטעמבער 27, 2017 6:22 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך צל עובר »

נאכן שרייבן זעה איך אז הרב המכונה פארשלאפן זאגט שוין אויס וואָס מי חלב מיינט.

(דו ווייסט אפילו נישט וואס מי חלב מיינט, דו מיינסט מסתמא אז עס איז בחינה ווי העלף ענד העלף אדער גאר העווי קריעם אליינס, און דו קריגסט זעך מיט אלע פוסקים, נייס, נייס..)



קושטא האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:25 am
להודות האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:17 am
@קושטא
איך ווייס נישט גענוי וויזוי מי חלב טעיסט, אבער די פעטע קרימי שול מילך איז עס נישט
איך האב בעיקר געוואלט ענטפערן אויף וואס אסאך מענטשען האבן מיך געפרעגט, נו חלב איז דאך אויך נישט זיס אדער ספיציעל פעט? און איינער האט מיר גאר געטענה'ט אז ער האט געקנאטן א טייג מיט חלב, און ער וואלט עס ווען נאך געגעסן פאר א קביעות סעודה. האב איך דאס געענטפערט, אז אונזער חלב מיט די שו''ע חלב איז צוויי זאכן.

יעצט וואס מי חלב איז פונקטליך ווייס איך נישט, אבער איין זאך איז ברור כשמש בצהרים, אז דער מנח''א וואס גייט צו מכח קביעות וטעם, האלט נישט ווי דער מהרש''ם וואס האלט אז מ'דארף נישט קיין טעם.
מי חלב איז דאס רינעדיגע וואס בלייבט איבער ווען מען מאכט קעז..

(א מעיין איז דאס וואס רינט העכער יאגורט.)

א מעשה אין דריי סקרינשאטס.
מי חלב איז וועי (פון דעם מאכט מען וועי פראטיען.)
מי חלב איז וועי (פון דעם מאכט מען וועי פראטיען.)
Screenshot_20240102-131526_Chrome.jpg (47.59 KiB) געזען 807 מאל
וועי איז דאס רינעדיגע וואס בלייבט איבער נאכן מאכן קורדס
וועי איז דאס רינעדיגע וואס בלייבט איבער נאכן מאכן קורדס
Screenshot_20240102-131559_Chrome.jpg (110.45 KiB) געזען 807 מאל
קורדס איז דאס וואס ווערט קעיז ווען עס ווערט הארט.
קורדס איז דאס וואס ווערט קעיז ווען עס ווערט הארט.
Screenshot_20240102-131621_Chrome.jpg (301.24 KiB) געזען 807 מאל
ברענגט אבער הרב המכונה פארשלאפן אז להלכה מיינט עס גאר אז פון די וועי האט מען נאכאמאל געמאכט קעיז, און דאס וואס בלייבט איבער נאכדעם, ממש כמעט וואסער, דאס איז גאר מי חלב להלכה...
אוועטאר
אנגעשאשקעטער
שר חמש מאות
תגובות: 549
זיך איינגעשריבן אום:מיטוואך אוגוסט 23, 2023 1:19 am

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך אנגעשאשקעטער »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 12:54 pm
זיי צייכענען בכלל נישט די תשובה וואס איך האב געברענגט וואס דאס איז אין חלק י''א סימן מ''ז, נאר גאר א קליינע תשובה אין חלק ח', וואס אגב דארט זאגט ער אויך קלאר המוציא, אבער נישט אזוי מבואר ומפורש ווי אין חלק י''א.

און האב''ד ברכת אברהם שליט''א אין זיין שיעור איז טאקע שטארק מתריע אויף דעם סילוף גמור, און דאס נאר פון חלק ח', ווער ווייסט וואס ער וואלט שוין גזאגט אויף דעם סילוף פון חלק י''א.

וואס מיינסטו די תורה איז א קינדער שפיל ?????
דו ביזט אריין אין דיין לאך, פארהאקט אלע ארויסגענג, און דו זעסט נישט עפעס אנדערש, אבער במחילות כבוד תורתכם הגדולה הרמה והנכבד.

הרב וואזנער זאגט קלאר אז וויבאלד מענטשן עסן דאס אלס סעודות הבוקר עם ליפן בתור לחם ממש... ממילא קומער דא צירוק צו אונזער אלטע טענהריי אויב סעודות בוקר מיינט די היינטיגע פרישטאגס הנהוג במדינת אמעריקא. סא לשיטת רוב היימישע פוסקים במדינתנו אז ס’הייסט נישט א סעודה קבועה זעט מען גארנישט פונעם שבט הלוי

דיין טענה פון טעם נרגש איז א פשוטע טעות מצידך אז דו האלטסט אינאיין מדמה זיין מזונות ראללס צו המוציא ראללס... נישט דאס מיינט טעם נרגש... טעם נרגש מיינט אז ווען דו נעמסט דעם זעלבן מזונות ראלל אין דו ’טוישט גארנישט פונעם אינגרידיאונטס חוץ די עפל דשוס אויף וואסער’ וועט מען פילן א חילוק אין טעם. דאס אז די המוציא ראללס זענען די זעלבע זיס אדער אפי’ צען מאל זיסער מאכט נישט אויס בכלל ווייל זייער זיסקייט קומט פון ’צוקער’ און נישט ווייל ס’איז נילוש במי פירות.
בעסער זיין צעשאשקעט ווי צעפראסקעט
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12470
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 11:21 am
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 9:48 am
קושטא האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:23 pm
אנגעשאשקעטער האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:32 am
די מציאות איז אז שיטת הגרי”ד הארפענעס אז ממעג לכתחילה מאכן המוציא איז ממש א דעת יחידאה צווישן אלע היימישע חסידישע פוסקים דא אין אמעריקע און אפי’ די וואס זענען מער מפקפק אין די מזונות ראללס האלטן אז מזאל ח”ו נישט מאכן המוציא אויף דעם ווען מ’איז נישט קובע סעודה.
בספר ארחות רבינו ברענגט ער בשם הגאון החזון איש זצ''ל כהאי לישנא:
אפי' ס'געמאכט מיט מי פירות איז עס נישט מזונות, נאר אויב ס'אזוי זיס אז מ'עסט עס ווי לעקח (קעיק). אויב אבער ס'איז נאר אביסל זיס און מ'עסט עס נישט אלס לעקח, נאר אנשטאט ברויט, ''איז די ברכה המוציא''




אין די מעלות די חודש ברענגען זיי א בריוו פון א זוהן פון דעברעצינער רב, הגאון רבי שלמה צבי שליט''א וואס ער שרייבט בשם אביו זצ''ל כהאי לישנא:

''מזונות ברויטן און ראלס - פלעגט ער פסק'נען און געשריבן אין א קול קורא - ' 'איז די ברכה דערויף המוציא''צוליב צוויי טעמים. א) מען מאכט עס נישט שטארק זיס ב) עס איז א דרך פון מענטשן עס צו עסן אסאך מאל פאר א געהעריגן פרישטאג, דערפאר האט עס א הלכה בכל אופן ווי געהעריגער ברויט. עכ''ל



מכתב הגאון ר' משה ראטה שליט''א בשם אביו כ''ק הגאון הצדיק רבי יחזקאל ראטה זצ''ל גאב''ד קארלסבורג כהאי לישנא:

שוין מיט אזויפיל ווי פופציג יאר צוריק, ווען מיין גרויסער טאטע [הגאון הגדול רבי יחזקאל ראטה זצ"ל גאב"ד קארלסבורג ובעל עמק התשובה] איז נתמנה געווארן דורכ'ן רבי'ן זי"ע אלס דיין און צו טוהן אין כשרות, און מען האט דעמאלס אנגעהויבן מאכן די מזונות זעמעלעך, האט ער געזאגט אז 'מען דארף פארפירן און מאכן אן אויפוואכונג וועגן דעם מכשול. זיין דעת להלכה איז געווען, אז וויבאלד זיי זענען נישט גאר שטארק זיס ווי קעיק ממש ''האבן זיי א הלכה ווי המוציא לכל דבר''און מען קען נישט מאכן קיין מזונות דערויף אפילו נישט בשעת הדחק, און אויך נישט אויפן וועג.
עכ''ל



הגאון ר' משולם פאלאטשעק שליט''א אין א תשובה דאטירט ט''ו כסליו תשפ''ד, כהאי לישנא:

אין קיין שום פאל קען מען להלכה נישט מאכן קיין מזונות דערויף, נישט אויפן אויפן וועג און נישט בדרך ארעי.
די מציאות איז כהיום אז די אלע סארטן מזונות ברויט און ראול'ס ווערן געגעסן במקומותינו דורך טויזענטער מענטשן, סיי אין געשעפטן (רעסטוראנטן) און סיי אין שטיבער, אנשטאט געהעריגע ברויט, דערפאר האט עס א חשיבות ''און הלכה ווי 'המוציא ברויט' לכל דבר''אויך ווען מען איז נישט קובע סעודה דערויף.
עכ''ל.




הגאון ר' יצחק זלמן גיפס שליט''א אב''ד ברכת אברהם, אין זיין קלארן שיעור וואס ער האט געגעבן פארגאנגענעם חודש תשרי בביהמ''ד סטאלין, ווי ער איז מברר בברירות גדול למעלה מכל ספק, אז דאס איז לחם גמור וואס איז צריך נטילת ידים המוציא וברכהמ''ז.

איך האב אויסגעהערט דעם גאנצן שיעור, און איך קען אייך איין זאך זאגן! ווער ס'האט נאך סיי וועלכע ספק, און איז באמת נייעריג צו וויסן און גיין מיטן אמת, זאל מוחל זיין אויסהערן דעם שיעור, מתחלתו ועד סופו. ער רעדט א קלארע פליסיגע שפראך, אנפאנג שיעור גייט ער זייער שיין אריבער בקיצור די יסודות פון פת הבאה בכסנין, און ביי 29.45 גייט ער צו צו די א.ג. מזונות ראולס, לבאר ההלכה והאמת בזה, און ער איז אויך מקיף בקיצור פארשידענע מאכלים וואס מענטשן האבן ספיקות דערין ווי קרעקער'ס, פיצא, פאטעטע קנישעס, פיתא. ועוד.

איך שטעל דא אהער דעם לינק וואס א חשוב'ער ניק האט מיר אריין געשיקט, ותשואת חן חן לו. https://www.kolhalashon.com/new/Media/P ... Lang=Idish
שמעו ותחי נפשכם.


במילא פון א דעת יחידאה וואס האלט אז ברכתו המוציא בלי פיקפוק, איז געווארן אזוי:
הגאון בעל חזון איש זצ''ל.
הגאון בעל שבט הלוי זצ''ל.
הגאון דעברעצינער רב זצ''ל.
הגאון בעל עמק התשובה זצ''ל.
ולבחל''ח
הגאון בעל מגד יהודה שליט''א.
הגאון בעל ישראל והזמנים שליט''א.
הגאון אב''ד ברכת אברהם שליט''א.
וואס האלטן אלע אז צריך נטילת ידים, המוציא, וברכת המזון.
הערצו, אבער הער עס גוט! הגרי”ד הארפענעס שליט"א איז געווען ביי אונז אין כולל ערגעץ אין די צייט ווען אונז האבן געלערנט די הלכות, ער האט געגעבן דאן א שיעור ארויסברענגנדיג זיין היינטיגע שיטה אויף הלכה למעשה.

נאכן שיעור איז אני הקטן צוגעגאנגען צו אים און געפרעגט פשוט כפשוטו, לויטן שועה"ר בדעת הרמב"ם, אויב איז רוב משקה אן קיין טעם איז עס כיסנין? האט ער געזאגט יא, אבער די אנדערע לערנען דאך אנדערש, האב איך אים געפרעגט זאל עס כאטש זיין אלץ ספק וספיקו להקל, האט ער דערצו נישט מסכים געווען ווייל די אנדערע אחרונים לערנען נישט ווי די שועה"ר און די רב אין סבה"נ האלט דאך אויך נישט אזוי.

דאס מיינט א פוסק און דעת תורה, ער האט מכריע געווען אז וויבאלד רוב אחרונים נעמען נישט אן ווי די שועה"ר און בנוסף אז די רב האט חוזר געווען, איז די דעת הרמב"ם לפי דעם שועה"ר נישט גערעכנט אפילו ווי א ספק. איך בין נישט דער וואס גייט זיך קריגן אויף אים, אבער איך קען יא הערן אז אנדערע רבנים זאלן אנדערש אננעמען.

יעצט איז נאר מיין שאלה פון ווי איר נעמט יא די שטארקייט זיך צו קריגן אויף אים...?
איר זאלט מיר מוחל זיין טויזענט מאל, אבער ס'עקזעסטירט נישט אזא שולחן ערוך הרב.

די גאנצע שמיי דריי בההו''א של הבית יוסף איז פאר זיך אליין דברי שטות והבל, דער ב''י זאגט קלארע דיבורים אז איך זעה פון חלה אז ס'האט נאר מיט קביעות וטעם, און טעם איז דא אפילו ביי מיעוט, במילא זאגט ער טאקע אז מ'מוז שפירן דעם טעם המי פירות. און אויף דעם איז די רמ''א חולק אז ביי א שוואכער טעם איז נאך אלץ דרך בני אדם לקבוע ממילא נאר ביי א טעם חזק איז עס המוציא.

יעצט צו זאגן די צוויי זאכן 1)אז דער דרכי משה האט חולק געווען אויף רוב ראשונים וואס זאגן מכח קביעות. 2)אז ביי רוב מ''פ אפילו אן טעם איז עס יצא מתורת לחם. איז חוץ מזה וואס דאס איז דאך א דבר שאין שום טעם ושכל וסברא לומר כן, ווייל ווי זעהט מען אזאנס? נישט ביי חלה, און א טעם ווי פת גמור האט עס אויך, במילא צו וואס זאל עס ארויס גיין מתורת לחם? סתם אזוי?
חוץ מזה איז דאך דאס א חידוש עצום צו גיין חולק זיין אויף די ראשונים אז דער יסוד איז נישט קביעות, און דער עיקר חידוש איז דאך דער הויפט חילוק להלכה וואס קומט ארויס פון דעם, אז אפילו ביי ''אן טעם'' איז אויך נישט קיין לחם, וואס לויט דעם איז דאך העיקר חסר מן הספר בדברי הדרכי משה, דער דרכי משה וואלט געדארפט מפרש זיין ''בעיקר דאס'' 1)אז ס'האט נישט מיט קביעות, 2)ממילא איז ביי רוב גענוג אפילו אן טעם.

אלא מאי איז אלעס סתם נארישקייטן, פילפולים של הבל להוציא דברי הפוסקים מפשטות דבריהם, דער דרכי משה איז אוודאי נישט מחולק מיטן בית יוסף אז ס'האט נאר מיט קביעות, ווייל אלע ראשונים זענען מפרש אז דאס איז דער יסוד דא. און אודאי און אוודאי דער שלחן ערוך הרב וואס נישט נאר ער האלט אין איין איבערזאגן דעם יסוד פון קביעות כמה וכמה פעמים, וואס דאס אליין איז דאך א סתירה עצום מיט רוב אפילו בלי טעם, נאר ער דערמאנט ניטאמאל איין מאל אז ביי רוב איז גענוג אן טעם, וואס ווי געזאגט איז דאך דאס דער גרעסטער חידוש און דער גרעסטער חילוק להלכה, וואס אויב ער זאל ווען האלטן אזוי איז לא ימלט אז ער זאל עס נישט דערמאנען כאטש איינמאל. און איך גלייב נישט אז הגרי''ד זאל אייך דאס האבן געזאגט, און אויב יא איז דאס געווען לידחות בקש ווייל ער האט נישט געהאלטן ביים מפלפל זיין. ווייל ווי געזאגט, אזא שו''ע הרב עקזעסטירט בכלל נישט בעולם.

נאר וואס דען? מ'האט זיך אנגעכאפט אין א קולא בלי שום יסוד כדרכי אמעריקע מאז ומתמיד, און מ'וויל עס נישט אפלאזן, אחזתיו ולא ארפנו, ממילא וועט מען אריין קוועטעשן דוחק על גבי דוחק, דברי שטות והבל ממש בדברי הדרכי משה אשר לא עלתה על ליבו מעולם. און מ'מאכט עס נאך כאילו ס'איז דא צוויי שיטות. ס'איז נישט דא קיין צוויי שיטות, ס'איז דא דער אמת און דער שקר, דאס אלעס.

און די אלע וואס טרייען ווייטער צו שטופן דעם וואגן פון די כלומר'שטע קולא טראץ דעם וואס זיי ווייסן גאנץ גוט באזוך אז דאס האט נישט קיין שום אמת'ן באזיס, זאלן געדענקען וואס חז''ל דרשנען אויפן פסוק אין פרשת שלח ''כי דבר ה' בזה'', וואס מחמת חומר הדבר וועל איך נישט מעתיק זיין, נאר קוקסט עס אליין נאך. דאס איז נישט קיין קינדער שפיל.
ליינט זיי מוחל איבער מיינע אלע תגובות וואס איך האב אייך געענטפערט, דערווייל האט איר נישט צוגעלייגט דא קיין איין פרישע טענה, נאר נאכאמאל איבערגעוויזן אז איר ליינט נישט וואס איך שרייב אייך. ליידער איז דאס די מהלך פון די וואס פארפירן, כ'האב דאס געזען שוין פון ערשטן טאג אן ווען כ'האב זיך געשריבן מיט איינע פון די פארפירערס און ער האט פשוט אין גראד געענטפערט איך האלט וואס איך האלט און פארטיג...

און זייט מוחל גיבט אכט ווי אזוי איר רעדט קעגן א גדול בישראל, מכח גארנישט האבן וואס צו ענטפערן מאכט מען נאכנישט א גדול בישראל אלץ א פוילער, אדער גאר בין איך א ליגנער...

דאס הייסט הגרי"ד וואס בשעת מעשה האט ער צענומען דעם סוגיא און געווען אפן צו יעדע שאלה וואס מען האט אים געפרעגט האט פונקט אויף דעם שועה"ר וואס איז בעצם איינע פון די שטארקע מראי מקומות פון די מקילים מאז ומתמיד - געוואלט מדחה זיין בקש אנשטאט איינמאל פאר אלעמאל אפשטעלן דעם טעות ביים עולם?

נאך מער, כ'האב דאך אים געגעבן א געלעגנהייט אויף א גאלדענע טאץ, ווען ער ענטפערט מיר דאן אז לויטן שועה"ר דארף אוודאי זיין טעם, לאמיר אפילו זאגן אז כ'וואלט זיך גע'טענה'ט מיט אים און אפילו איך זאל ווען ברענגן ראיות צו מיין זייט, אפילו אזוי וואלט זיין פסק געווען גאר שטארק מיט זיין הבנה, ווייל לויט זיין מהלך האט ער דאך אלע פוסקים מיט זיך, זאגסטו אז ער האט גענומען די גרינגע וועג ארויס? פארוואס פארווען? דאס איז נישט געווען לעצטענס ווען מען האט פראבירט איבערצוקערן די וועלט, דאס איז געווען ערגעץ ארום 17 יאר צוריק, נישט געווען קיין שום סיבה פארוואס ער זאל זיך וועלן ארויסדרייען, פארקערט ער האט הנאה געהאט פונעם שמועס מיטן עולם, מיינסט אז דער גאון עולם איז עפעס אן אמעריקאנער בוי וואס נעמט זיך די גרינגע וועג? מען האט אים דארט געטשעלענדזשט אויף זאכן וואס ער האט נישט געהאט קיין פראבלעם צו ענטפערן זיין מהלך, אבער פונקט דאס יא?

אלא מאי, ווען מען טרעפט נישט דעם לייטער אראפ מאכט מען פון די גדולים פוילע חברה, אדער דעם בעל פלוגתא - וואס היבש אסאך קענען ביים נאמען, און ער פארציילט א מעשה שהיה וואס האט פאסירט פארנט פון פולע אינגעלייט וואס זאגן נאך היינט די זעלבע, נישט ערגעץ באהאלטן צווישן פיר אויגן - אלץ א ליגנער, אפשר אזוי וועט מען טרעפן עפעס א לייטער...
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12470
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

צל עובר האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 1:23 pm
נאכן שרייבן זעה איך אז הרב המכונה פארשלאפן זאגט שוין אויס וואָס מי חלב מיינט.

(דו ווייסט אפילו נישט וואס מי חלב מיינט, דו מיינסט מסתמא אז עס איז בחינה ווי העלף ענד העלף אדער גאר העווי קריעם אליינס, און דו קריגסט זעך מיט אלע פוסקים, נייס, נייס..)



קושטא האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:25 am
להודות האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:17 am
@קושטא
איך ווייס נישט גענוי וויזוי מי חלב טעיסט, אבער די פעטע קרימי שול מילך איז עס נישט
איך האב בעיקר געוואלט ענטפערן אויף וואס אסאך מענטשען האבן מיך געפרעגט, נו חלב איז דאך אויך נישט זיס אדער ספיציעל פעט? און איינער האט מיר גאר געטענה'ט אז ער האט געקנאטן א טייג מיט חלב, און ער וואלט עס ווען נאך געגעסן פאר א קביעות סעודה. האב איך דאס געענטפערט, אז אונזער חלב מיט די שו''ע חלב איז צוויי זאכן.

יעצט וואס מי חלב איז פונקטליך ווייס איך נישט, אבער איין זאך איז ברור כשמש בצהרים, אז דער מנח''א וואס גייט צו מכח קביעות וטעם, האלט נישט ווי דער מהרש''ם וואס האלט אז מ'דארף נישט קיין טעם.
מי חלב איז דאס רינעדיגע וואס בלייבט איבער ווען מען מאכט קעז..

(א מעיין איז דאס וואס רינט העכער יאגורט.)

א מעשה אין דריי סקרינשאטס.

Screenshot_20240102-131526_Chrome.jpg
Screenshot_20240102-131559_Chrome.jpg
Screenshot_20240102-131621_Chrome.jpg

ברענגט אבער הרב המכונה פארשלאפן אז להלכה מיינט עס גאר אז פון די וועי האט מען נאכאמאל געמאכט קעיז, און דאס וואס בלייבט איבער נאכדעם, ממש כמעט וואסער, דאס איז גאר מי חלב להלכה...
אז ברענגסט עס שוין, ברענג שוין אויך דאס https://en.wikipedia.org/wiki/Whey

93% וואסער, רעדט צו מיר וועגן טעם חלב...
להודות
שר האלפיים
תגובות: 2553
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 27, 2016 5:02 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך להודות »

@למעלה משבעים
לאנגע ענטפערס קענען פארלירן די פוינט
אפשר ברענג אים די פונקטליכע שורה אין שעה"ר פון וואס דו רעדסט
בסדר גמור
שר מאה
תגובות: 241
זיך איינגעשריבן אום:פרייטאג יולי 02, 2021 2:08 am

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בסדר גמור »

להודות האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:09 pm
@למעלה משבעים
לאנגע ענטפערס קענען פארלירן די פוינט
אפשר ברענג אים די פונקטליכע שורה אין שעה"ר פון וואס דו רעדסט
ווי כאילו ער זוכט צו זען דעם אמת...
קושטא
שר חמש מאות
תגובות: 667
זיך איינגעשריבן אום:מאנטאג סעפטעמבער 03, 2018 1:40 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קושטא »

צל עובר האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 1:23 pm
נאכן שרייבן זעה איך אז הרב המכונה פארשלאפן זאגט שוין אויס וואָס מי חלב מיינט.

(דו ווייסט אפילו נישט וואס מי חלב מיינט, דו מיינסט מסתמא אז עס איז בחינה ווי העלף ענד העלף אדער גאר העווי קריעם אליינס, און דו קריגסט זעך מיט אלע פוסקים, נייס, נייס..)



קושטא האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:25 am
להודות האט געשריבן: מאנטאג יאנואר 01, 2024 11:17 am
@קושטא
איך ווייס נישט גענוי וויזוי מי חלב טעיסט, אבער די פעטע קרימי שול מילך איז עס נישט
איך האב בעיקר געוואלט ענטפערן אויף וואס אסאך מענטשען האבן מיך געפרעגט, נו חלב איז דאך אויך נישט זיס אדער ספיציעל פעט? און איינער האט מיר גאר געטענה'ט אז ער האט געקנאטן א טייג מיט חלב, און ער וואלט עס ווען נאך געגעסן פאר א קביעות סעודה. האב איך דאס געענטפערט, אז אונזער חלב מיט די שו''ע חלב איז צוויי זאכן.

יעצט וואס מי חלב איז פונקטליך ווייס איך נישט, אבער איין זאך איז ברור כשמש בצהרים, אז דער מנח''א וואס גייט צו מכח קביעות וטעם, האלט נישט ווי דער מהרש''ם וואס האלט אז מ'דארף נישט קיין טעם.
מי חלב איז דאס רינעדיגע וואס בלייבט איבער ווען מען מאכט קעז..

(א מעיין איז דאס וואס רינט העכער יאגורט.)

א מעשה אין דריי סקרינשאטס.

Screenshot_20240102-131526_Chrome.jpg
Screenshot_20240102-131559_Chrome.jpg
Screenshot_20240102-131621_Chrome.jpg

ברענגט אבער הרב המכונה פארשלאפן אז להלכה מיינט עס גאר אז פון די וועי האט מען נאכאמאל געמאכט קעיז, און דאס וואס בלייבט איבער נאכדעם, ממש כמעט וואסער, דאס איז גאר מי חלב להלכה...
מי חלב אהער, מי חלב אהין. דער מנח''א שרייב קלארע ווערטער אז דער יסוד הדין פון פת הבאה בכיסנין איז ווי דער ב''י וכל הפוסקים זאגן, אז אלעס ווענד זיך אין דרך בני אדם לקבוע, אדער אין דרך. און צו זאגן אז דאס איז ווי דער שיטת המהרש''ם אז רוב מ''פ אפילו אן טעם איז אויך גוט, וואס דאס איז תרתי דסתרי מיטן יסוד פון קביעות, איז א סילוף גמור שאין כמהו.

און צו זאגן אז דרך אדער אין דרך בני אדם לקבוע על איזה לחם שהוא , איז געוואנדן אין עפעס אנדערש אויסער טעם, איז נישט נאר א סילוף גמור, נאר אויך א שטות גמור שאין כמהו.
להודות
שר האלפיים
תגובות: 2553
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 27, 2016 5:02 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך להודות »

@בסדר גמור
איך קען נישט אדרעסירן דיין קאממענט ווייל איך פרוביר צו רעדן איבער'ן טאַפּיק און נישט אויף א מענטש

אז מ'וועט פּינפּוינטן די שורה וועט מען וויסן אין וואס פונקט מ'קריגט זיך

גראדע אויב איך געדענק גוט האט הרב גיפס אויך געטענה'ט אז עפעס וואס מ'זאגט בשם שעה"ר איז נישט וואס שטייט

ער האט אויך גערעדט וועגן א צעטל וואס איז ארויס בשם א ב"ד (נישט דערמאנט א נאמען, אבער זעהט אויס ס'איז די וואס מ'האט געברענגט דא פריער) אז די רבנים אויפ'ן לעדערהעד האבן נישט מסכים געווען צום צעטל און דערפאר האט מען עס איבערגעמאכט בשינוי (אן א נאמען א.ד.ג., כ'פארגעסן)
קושטא
שר חמש מאות
תגובות: 667
זיך איינגעשריבן אום:מאנטאג סעפטעמבער 03, 2018 1:40 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קושטא »

בסדר גמור האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:12 pm
להודות האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:09 pm
@למעלה משבעים
לאנגע ענטפערס קענען פארלירן די פוינט
אפשר ברענג אים די פונקטליכע שורה אין שעה"ר פון וואס דו רעדסט
ווי כאילו ער זוכט צו זען דעם אמת...
דריי דיך נישט ארויס, ברענג נאר ברענג...
נאר ס'איז נעבעך נישטא וואס צו ברענגען, אויסער דיוקים און קוועטשעס של שטות והבל.

צו זאגן אז רוב מ''פ איז גוט אפילו אן טעם, איז אזא חידוש עצום, אז ער וואלט דאס ''כאטש איינמאל'' געדארפט ארויס שרייבן בפירוש.

חוץ מזה וואס דאס איז א סתירה גמורה מיטן יסוד פון קביעות וואס דער שועה''ר רירט זיך נישט אן דעם אין די גאנצע סוגיא.

נאר אזוי ווי איך זעה יעצט האט שוין @להודות אנגעצייכענט אז הרב גיפס זאגט טאקע אין זיין שיעור אז אין שועה''ר כזה.
לעצט פארראכטן דורך קושטא אום דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:36 pm, פארראכטן געווארן 1 מאל.
אוועטאר
לעגאו מענטשעלע
שר שלשת אלפים
תגובות: 3673
זיך איינגעשריבן אום:דאנערשטאג מאי 09, 2019 3:44 pm
לאקאציע:פאר מער דרוקט נומער 7

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך לעגאו מענטשעלע »

@קושטא גיב אבאכט אויף דיין שפראך!
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12470
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

להודות האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:09 pm
@למעלה משבעים
לאנגע ענטפערס קענען פארלירן די פוינט
אפשר ברענג אים די פונקטליכע שורה אין שעה"ר פון וואס דו רעדסט
נישט געזארגט, מיין מיינונג איז אז ער האט פיין געליינט וואס איך שרייב, נאר מחליט געווען אז ס'איז גרינגער עס צו איגנארירן...

אבער אויב ווילסט עס פאר דיר, די דארפסט נישט מער ווי זען די לשון פונעם שועה"ר סי"ב:

ויש מפרשים שפת הבאה בכיסנין היא פת שנילושה בדבש או בחלב וחמאה או בשומן או בשמן או במי ביצים או במי פירות ויין או בשאר משקין חוץ ממים, ואפילו עירב בה מעט מים אם הרוב הוא משאר משקין, מברכין עליו בורא מיני מזונות וברכה אחת מעין ג' ואף על פי שכל המשקין אין מוציאין העיסה שנלושה בהם מתורת לחם לענין חלה מכל מקום אין דרך בני אדם לקבוע סעודה אלא על פת שנלושה במיםלפיכך אין בה חשיבות לחם גמור לברך המוציא וברכת המזון אלא א"כ אוכל שיעור שרוב בני אדם קובעים עליו. וכן אם עירב בה תבלין הרבה יותר ממיםאף על פי שנלושה במים לבד.

ואפי' אם עירב בה תבלין ודבש יותר מקמח שכמעט הדבש והתבלין הם עיקר והקמח הוא לדבקם ולהקפותם, אין הקמח טפל אצלם לברך עליהם ברכה הראויה להם, לפי שמלבד מה שהקמח מדבק ומקפה התערובת הוא מכשירו ומתקנו ג"כ לאכילה, ומן הסתם ניתן הקמח בתערובות זה על דעת שניהם לדבק ולהכשיר, וכיון שהוא מין דגן, הוא חשוב ואינו בטל בתערובת כל שבא ג"כ להכשירו לאכילה, ולכן מברכין על תערובת זו בורא מיני מזונות, ואם אכל שיעור קביעות סעודה מברך ברכת המזון על תערובת זה (כמו שמברכין ברכת המזון על תערובת קמח תבואה בקמח קטניות שעשה מהם פת אם יש בתערובת כזית בכדי אכילת פרס קמח תבואה כמו שיתבאר לקמן).

אבל עיסה שנילושה במים ועירב בה מעט דבש ותבלין אף על פי שטעם הדבש ותבלין נרגש בעיסהאין מברכין עליה בורא מיני מזונות אלא המוציא וברכת המזון כיון שהרוב מיםוכן במעט חלב וחמאה ושמן ושומן ושאר משקין ומי פירות ועל כן יפה עושים שאופין עוגות (שקורין שמאל"ץ קוכ"ן) ללחם משנה כי אין שם רק מעט שומן.

בקיצור נמרץ, לדבריו האט דער שועה"ר פשוט פארפעלט צו שרייבט די יסוד הדבר, אז צוליב די טעם זענען זיך מענטשן נישט קובע, און דאס איז די סיבה פארוואס רוב משקין איז מזונות ווייל דאן איז די טעם גורם זיך נישט צו קובע זיין, און גאר אנשטאט צו שרייבן דעם טעם שרייבט ער אז די טעם איז ווייל מענטשן זענען זיך נישט קובע נאר אויף "פת שנלושה במים", דאס מיינט אן קיין משהו משקין... אזא זאך אז ער זאל אויסלאזן א גאר שטארקן יסוד איז פשוט נישט בנמצא אין שועה"ר... מען קען דאך לדבריו מאכן א שרעקליכן טעות און לערנען ווי די פשוטע מובן הדברים איז טאקע ווי איך לערן!

שנית, ביים אויספיר ווען ס'איז רוב מים זאגט ער די סיבה, "כיון שהרוב מים", לדבריו איז דאס נישט קיין תירוץ, ווייל לדבריו איז די סיבה אז "ס'איז דא אסאך מענטשען וואס וויבאלד ס'האט נאר א שוואכער טעם מתיקות וועלן זיי זיך נאך אלץ קובע זיין דערויף, און מיט די מענטשן רעכענט זיך דער רמ''א ודעימיה עס יא צו רעכענען אלץ א לחם שדרך ''רוב'' בני אדם לקבוע עליו".

שלישית, לויטן דיעה ראשונה אז כיסנין איז מילוי, האט דער שועה"ר פונקטליך געוויסט ארויסצוברענגן דעם געדאנק צו מבחין זיין אויב צוליב דעם מילוי זענען זיך מענטשן נישט קובע דערויף, משא"כ דא וואס איז אויך א יסוד לויט דעם דיעה האט ער פשוט פארגעסן צו זאגן אז אפילו להחולקים אין דיעה א' וועלן דא מודה זיין צו דעם טעם?

רביעית, וועסטו וועלן דרייען א קאפ אז למעשה דערמאנט ער טעם ווען ס'איז רוב מים... איז זיי מוחל קוק אין לבה"נ (פ"ח ה"ד) ווי ער גייט ע"פ רוב ווי בפנים, דערמאנט ער נישט קיין מילה אחת וועגן טעם, און אדרבה, אויב איז טעם די שליסל וואלט ער עס דארט ספעציעל געדארפט דערמאנען ווייל ער רעדט דאך נישט פון רוב מים עס צו דערמאנען, און איך קען דאך ח"ו האבן א שרעקליכן טעות און אפלערנען כפשוטו... בפרט דער לוח וואס איז אויף למעשה פאר איינער וואס לערנט נישט דעם סוגיא, וז"ל:

ויש מפרשים שפת הבאה בכיסנין היא פת שנילושה בדבש או בחלב וחמאה או בשומן או במי ביצים או בשאר משקין חוץ ממים, ואפילו עירב בה מעט מים, אם הרוב משאר משקין מברכין עליה בורא מיני מזונות וברכה אחת מעין ג'אלא א"כ אוכל כשיעור כשיעור קביעות סעודה וכן אם עירב בה תבלין הרבה יותר ממים אבל אם אכל שיעור קביעות סעודה מברך ברכת המזון על התערובת זה אפילו התבלין והדבש הם יותר מהקמח שכמעט הדבש והתבלין הם עיקר והקמח הוא לדבקם ולהקפותם אם יש בתערובת זה כזית קמח בכדי אכילת פרס.
קושטא
שר חמש מאות
תגובות: 667
זיך איינגעשריבן אום:מאנטאג סעפטעמבער 03, 2018 1:40 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קושטא »

לעגאו מענטשעלע האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:35 pm
@קושטא גיב אבאכט אויף דיין שפראך!
וזה לשון בעל שבט הלוי
וגם בענין מי פירות המעורבים מבקשים קולות מקולות שונות עד שלחם גמור כאלו מתהפך לפת כיסנין, ''והלב יודע שתחבולת כאלו לא ישנו כלום מאמיתת ההלכה''

איך וויל דיר נאר איבער דערציילן א מעשה וואס הרב גיפס פארציילט אין זיין שיעור וואס איך האב פריער געברענגט, אז ער איז ארויף צו איינע פון די גרויסע רבנים וואס האבן געפסקענט מזונות, און ער פרעגט איהם צו ער האט שוין אמאל געגעסן דעם ראול, זאגט ער אים אז ניין, נאר מ'האט אים געזאגט אז ס'האט רוב מי פירות, נו איז דאך די הלכה ווי דער רמ''א אז ס'איז א מזונות. איז הרב גיפס האט געוויסט אז דער רב האט יענע נאכט א חתונה פון אן אייניקל, האט ער אים געפרעגט אויב ער קען שיקן מיט איינעם צו די סעדות החתונה א שטיקל פון דעם ראול עס צו קאסטן, זאגט ער פארוואס נישט, וכך הוה.

שפעטער ביי די חתונה איז הרב גיפס אריבער געקומען פרעגט ער אים, נו וואס זאגט איר? הייבט ער אן צו לאכן, דאס איז א מזונות? דאס האט דאך ממש די זעלבע טעם ווי די סעודה חלה..

איר פארשטייט דעם סילוף דעת תורה? דאס אז ס'איז רוב מי פירות האט מען אים טאקע געזאגט, אבער דאס אז דורך א פאטענט האט דאס דעם זעלבן טעם ווי ברויט דאס האט מען אים שוין נישט געזאגט

איך וועל נישט שטיל שווייגן בשום אין פנים ואופן ווען מ'איז מסלף דברי אלוקים חיים פון די הייליגע פוסקים, פאר אייגענע ביזנעס אינטערעסן אדער סתם באקוועמהייט.

און וויאזוי מ'איז מסלף דעם שבט הלוי דאס קענסטו דאך זעהן דא מיט די אייגענע אויגן ועל הכלל כולו יצא.

די וואס זענען עובר אויפן ''כי דבר ה' בזה'', וואס חז''ל דרשנען זה המגלה פנים בתורה שלא כהלכה, די זאלן אבאכט געבן אויפן שפראך.

אני על משמרתי אעמודה לגלות את האמת בלי הרף. ביז דער שקר פון מזונות ראולס וועט אויסעריסן ווערן פון כלל ישראל לגמרי, בעזרת השם.
לעצט פארראכטן דורך קושטא אום דינסטאג יאנואר 02, 2024 3:28 pm, פארראכטן געווארן 1 מאל.
אוועטאר
farshlufen
שר שלשים אלף
תגובות: 35704
זיך איינגעשריבן אום:פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
לאקאציע:אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך farshlufen »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 3:09 pm
אני על משמרתי אעמודה לגלות את האמת בלי הרף.
האלט עס אן מיט א פעסטקייט.

אבער געדענק אז ס'דא נאך ד' חלקי שו"ע צו אדורכלערנען הלכה למעשה און איינהאלטן בדייקנות.
דאע"ג דכבר למד הרבה פעמים כל התורה והמצות, מ"מ כשיגיע המועד חייב לשאול ולדרוש בהלכות כל מועד ומועד בזמנו [ב"ח]
להודות
שר האלפיים
תגובות: 2553
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 27, 2016 5:02 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך להודות »

@קושטא
ר' למעלה האט זיך מטריח געווען און געברענגט א פונקטליכער אדרעס פון וואס ער האט גערעדט
איך האף וועסט טרעפן צייט צו עס ענטפערן

אויב איז צייט באגרעניצט וואלט איך געזאגט יענס האט קדימה איבער קאממענטס וואס מ'האט געשריבן איבער דיין אייגענע סטייל פון זיך אויסדרוקן א.ד.ג.
א דאנק
אוועטאר
אנגעשאשקעטער
שר חמש מאות
תגובות: 549
זיך איינגעשריבן אום:מיטוואך אוגוסט 23, 2023 1:19 am

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך אנגעשאשקעטער »

אנגעשאשקעטער האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:01 pm
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 12:54 pm
זיי צייכענען בכלל נישט די תשובה וואס איך האב געברענגט וואס דאס איז אין חלק י''א סימן מ''ז, נאר גאר א קליינע תשובה אין חלק ח', וואס אגב דארט זאגט ער אויך קלאר המוציא, אבער נישט אזוי מבואר ומפורש ווי אין חלק י''א.

און האב''ד ברכת אברהם שליט''א אין זיין שיעור איז טאקע שטארק מתריע אויף דעם סילוף גמור, און דאס נאר פון חלק ח', ווער ווייסט וואס ער וואלט שוין גזאגט אויף דעם סילוף פון חלק י''א.

וואס מיינסטו די תורה איז א קינדער שפיל ?????
דו ביזט אריין אין דיין לאך, פארהאקט אלע ארויסגענג, און דו זעסט נישט עפעס אנדערש, אבער במחילות כבוד תורתכם הגדולה הרמה והנכבד.

הרב וואזנער זאגט קלאר אז וויבאלד מענטשן עסן דאס אלס סעודות הבוקר עם ליפן בתור לחם ממש... ממילא קומער דא צירוק צו אונזער אלטע טענהריי אויב סעודות בוקר מיינט די היינטיגע פרישטאגס הנהוג במדינת אמעריקא. סא לשיטת רוב היימישע פוסקים במדינתנו אז ס’הייסט נישט א סעודה קבועה זעט מען גארנישט פונעם שבט הלוי

דיין טענה פון טעם נרגש איז א פשוטע טעות מצידך אז דו האלטסט אינאיין מדמה זיין מזונות ראללס צו המוציא ראללס... נישט דאס מיינט טעם נרגש... טעם נרגש מיינט אז ווען דו נעמסט דעם זעלבן מזונות ראלל אין דו ’טוישט גארנישט פונעם אינגרידיאונטס חוץ די עפל דשוס אויף וואסער’ וועט מען פילן א חילוק אין טעם. דאס אז די המוציא ראללס זענען די זעלבע זיס אדער אפי’ צען מאל זיסער מאכט נישט אויס בכלל ווייל זייער זיסקייט קומט פון ’צוקער’ און נישט ווייל ס’איז נילוש במי פירות.
געהערט די שיעור פון הרב גיפס און ער האלט טאקע גענוי מיט די צוויי יסודות אזויווי הרב קושטא

1. סתם אונזערע דינסטאגדיגע פרישטאגס זענען טאקע א סעודה קבועה
2. טעם נרגש הייסט אז מ’פארגלייכט מזונות ראללס צו המוציא ראללס

ער צעלייגט גוט (לפי שיטתו) די גאנצע סקווירא בריוו (זאגט נישט ארויס די ווארט סקווירא) אגב, ער זאגט אז שפעטער איז ארויסגעקומען אן אנדערע בריוו פון זיי אן די נעמען אויף די לעדדערהעד בין איך נייגעריג אויב איינער קען ברענגן

כ’האב זייער הנאה פון אים אז ער זאגט טאקע אז ווען איינער עסט טונא מיט קרעקערס מוז ער זיך געהעריג וואשן

אבער די פאקט בלייבט אז כמעט אלע היימישע רבנים קריגן זיך מיט אים אין די צוויי יסודות ממילא כשנפל היסוד נפל כל הבנין
בעסער זיין צעשאשקעט ווי צעפראסקעט
אוועטאר
לעגאו מענטשעלע
שר שלשת אלפים
תגובות: 3673
זיך איינגעשריבן אום:דאנערשטאג מאי 09, 2019 3:44 pm
לאקאציע:פאר מער דרוקט נומער 7

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך לעגאו מענטשעלע »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 3:09 pm
לעגאו מענטשעלע האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:35 pm
@קושטא גיב אבאכט אויף דיין שפראך!
וזה לשון בעל שבט הלוי
וגם בענין מי פירות המעורבים מבקשים קולות מקולות שונות עד שלחם גמור כאלו מתהפך לפת כיסנין, ''והלב יודע שתחבולת כאלו לא ישנו כלום מאמיתת ההלכה''

איך וויל דיר נאר איבער דערציילן א מעשה וואס הרב גיפס פארציילט אין זיין שיעור וואס איך האב פריער געברענגט, אז ער איז ארויף צו איינע פון די גרויסע רבנים וואס האבן געפסקענט מזונות, און ער פרעגט איהם צו ער האט שוין אמאל געגעסן דעם ראול, זאגט ער אים אז ניין, נאר מ'האט אים געזאגט אז ס'האט רוב מי פירות, נו איז דאך די הלכה ווי דער רמ''א אז ס'איז א מזונות. איז הרב גיפס האט געוויסט אז דער רב האט יענע נאכט א חתונה פון אן אייניקל, האט ער אים געפרעגט אויב ער קען שיקן מיט איינעם צו די סעדות החתונה א שטיקל פון דעם ראול עס צו קאסטן, זאגט ער פארוואס נישט, וכך הוה.

שפעטער ביי די חתונה איז הרב גיפס אריבער געקומען פרעגט ער אים, נו וואס זאגט איר? הייבט ער אן צו לאכן, דאס איז א מזונות? דאס האט דאך ממש די זעלבע טעם ווי די סעודה חלה..

איר פארשטייט דעם סילוף דעת תורה? דאס אז ס'איז רוב מי פירות האט מען אים טאקע געזאגט, אבער דאס אז דורך א פאטענט האט דאס דעם זעלבן טעם ווי ברויט דאס האט מען אים שוין נישט געזאגט

איך וועל נישט שטיל שווייגן בשום אין פנים ואופן ווען מ'איז מסלף דברי אלוקים חיים פון די הייליגע פוסקים, פאר אייגענע ביזנעס אינטערעסן אדער סתם באקוועמהייט.

און וויאזוי מ'איז מסלף דעם שבט הלוי דאס קענסטו דאך זעהן דא מיט די אייגענע אויגן ועל הכלל כולו יצא.

די וואס זענען עובר אויפן ''כי דבר ה' בזה'', וואס חז''ל דרשנען זה המגלה פנים בתורה שלא כהלכה, די זאלן אבאכט געבן אויפן שפראך.

אני על משמרתי אעמודה לגלות את האמת בלי הרף. ביז דער שקר פון מזונות ראולס וועט אויסעריסן ווערן פון כלל ישראל לגמרי, בעזרת השם.
וועסט בעסער אנקומען מיטן אריינלייגן אביסל ביטול והכנעה אין זיך צו די היינטיגע פוסקים - אפי' צו די וועלכע פסק'נען נישט ווי דיר שמעקט, ווי אויסרייסן די שקר פון כלל ישראל.
קושטא
שר חמש מאות
תגובות: 667
זיך איינגעשריבן אום:מאנטאג סעפטעמבער 03, 2018 1:40 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קושטא »

אנגעשאשקעטער האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 3:55 pm
אנגעשאשקעטער האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:01 pm
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 12:54 pm
זיי צייכענען בכלל נישט די תשובה וואס איך האב געברענגט וואס דאס איז אין חלק י''א סימן מ''ז, נאר גאר א קליינע תשובה אין חלק ח', וואס אגב דארט זאגט ער אויך קלאר המוציא, אבער נישט אזוי מבואר ומפורש ווי אין חלק י''א.

און האב''ד ברכת אברהם שליט''א אין זיין שיעור איז טאקע שטארק מתריע אויף דעם סילוף גמור, און דאס נאר פון חלק ח', ווער ווייסט וואס ער וואלט שוין גזאגט אויף דעם סילוף פון חלק י''א.

וואס מיינסטו די תורה איז א קינדער שפיל ?????
דו ביזט אריין אין דיין לאך, פארהאקט אלע ארויסגענג, און דו זעסט נישט עפעס אנדערש, אבער במחילות כבוד תורתכם הגדולה הרמה והנכבד.

הרב וואזנער זאגט קלאר אז וויבאלד מענטשן עסן דאס אלס סעודות הבוקר עם ליפן בתור לחם ממש... ממילא קומער דא צירוק צו אונזער אלטע טענהריי אויב סעודות בוקר מיינט די היינטיגע פרישטאגס הנהוג במדינת אמעריקא. סא לשיטת רוב היימישע פוסקים במדינתנו אז ס’הייסט נישט א סעודה קבועה זעט מען גארנישט פונעם שבט הלוי
ירא הקהל וישפוט, מיט וואספארא שרעקליכע סילופים מ'באנוצט זיך צו שטופן דעם וואגן פון די קולא.

מ'נעמט אזא אויסגעשפראכנע תשובה פונעם שבט הלוי וואס שרייבט קלארע דיבורים:

''גם בהכשר בתי דיני צדק, והכשרים חשובים בא''י ובחו''ל, שנותנים בלא יודעים מכשול לרבים לברך עליו ברכת מזונות ובלי נט''י, ובלי בהמ''ז, ומסקנת בירור האמיתי דלפי מצב הדברים שאוכלים אותו כתחליף ללחם ממש ובקביעות סעודה גמורה כפת לחם, אין ספק כי ע''פ הלכה ברכתו המוציא, עם נט''י ובהמ''ז,

קומען מענטשען מיטן כח פון א לעדערהעד - וואס מ'האט שוין אליין געמוזט פאררעכטן און אראפנעמען די נעמען פון די חברי הבי''ד דערפון, נאך די טענות פון די דאזיגע רבנים אז דעתם איז בפירוש אז ס'איז המוציא. - און אן א שום בושה, זענען זיי מפרסם אז הרב וואזנער האלט אויך אז ברכתו מזונות... מבהיל על הרעיון !!
לעצט פארראכטן דורך קושטא אום דאנערשטאג יאנואר 04, 2024 5:55 pm, פארראכטן געווארן 2 מאל.
אוועטאר
אנגעשאשקעטער
שר חמש מאות
תגובות: 549
זיך איינגעשריבן אום:מיטוואך אוגוסט 23, 2023 1:19 am

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך אנגעשאשקעטער »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 4:42 pm
אנגעשאשקעטער האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 3:55 pm
אנגעשאשקעטער האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:01 pm
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 12:54 pm
זיי צייכענען בכלל נישט די תשובה וואס איך האב געברענגט וואס דאס איז אין חלק י''א סימן מ''ז, נאר גאר א קליינע תשובה אין חלק ח', וואס אגב דארט זאגט ער אויך קלאר המוציא, אבער נישט אזוי מבואר ומפורש ווי אין חלק י''א.

און האב''ד ברכת אברהם שליט''א אין זיין שיעור איז טאקע שטארק מתריע אויף דעם סילוף גמור, און דאס נאר פון חלק ח', ווער ווייסט וואס ער וואלט שוין גזאגט אויף דעם סילוף פון חלק י''א.

וואס מיינסטו די תורה איז א קינדער שפיל ?????
דו ביזט אריין אין דיין לאך, פארהאקט אלע ארויסגענג, און דו זעסט נישט עפעס אנדערש, אבער במחילות כבוד תורתכם הגדולה הרמה והנכבד.

הרב וואזנער זאגט קלאר אז וויבאלד מענטשן עסן דאס אלס סעודות הבוקר עם ליפן בתור לחם ממש... ממילא קומער דא צירוק צו אונזער אלטע טענהריי אויב סעודות בוקר מיינט די היינטיגע פרישטאגס הנהוג במדינת אמעריקא. סא לשיטת רוב היימישע פוסקים במדינתנו אז ס’הייסט נישט א סעודה קבועה זעט מען גארנישט פונעם שבט הלוי

דיין טענה פון טעם נרגש איז א פשוטע טעות מצידך אז דו האלטסט אינאיין מדמה זיין מזונות ראללס צו המוציא ראללס... נישט דאס מיינט טעם נרגש... טעם נרגש מיינט אז ווען דו נעמסט דעם זעלבן מזונות ראלל אין דו ’טוישט גארנישט פונעם אינגרידיאונטס חוץ די עפל דשוס אויף וואסער’ וועט מען פילן א חילוק אין טעם. דאס אז די המוציא ראללס זענען די זעלבע זיס אדער אפי’ צען מאל זיסער מאכט נישט אויס בכלל ווייל זייער זיסקייט קומט פון ’צוקער’ און נישט ווייל ס’איז נילוש במי פירות.
געהערט די שיעור פון הרב גיפס און ער האלט טאקע גענוי מיט די צוויי יסודות אזויווי הרב קושטא

1. סתם אונזערע דינסטאגדיגע פרישטאגס זענען טאקע א סעודה קבועה
2. טעם נרגש הייסט אז מ’פארגלייכט מזונות ראללס צו המוציא ראללס

ער צעלייגט גוט (לפי שיטתו) די גאנצע סקווירא בריוו (זאגט נישט ארויס די ווארט סקווירא) אגב, ער זאגט אז שפעטער איז ארויסגעקומען אן אנדערע בריוו פון זיי אן די נעמען אויף די לעדדערהעד בין איך נייגעריג אויב איינער קען ברענגן

כ’האב זייער הנאה פון אים אז ער זאגט טאקע אז ווען איינער עסט טונא מיט קרעקערס מוז ער זיך געהעריג וואשן

אבער די פאקט בלייבט אז כמעט אלע היימישע רבנים קריגן זיך מיט אים אין די צוויי יסודות ממילא כשנפל היסוד נפל כל הבנין
הערט מיך אויס איין זאך: ווילאנג איר בויעט סברות אין די דברי הפוסקים לכאן או לכאן, ווי נישט אמת'דיג ס'זאל נאר זיין, איז איין זאך.

אבער די מינוט איר האט גענומען אזא אויסגעשפראכנע תשובה פונעם שבט הלוי וואס שרייבט קלארע דיבורים:

''גם בהכשר בתי דיני צדק, והכשרים חשובים בא''י ובחו''ל, שנותנים בלא יודעים מכשול לרבים לברך עליו ברכת מזונות ובלי נט''י, ובלי בהמ''ז, ומסקנת בירור האמיתי דלפי מצב הדברים שאוכלים אותו כתחליף ללחם ממש ובקביעות סעודה גמורה כפת לחם, אין ספק כי ע''פ הלכה ברכתו המוציא, עם נט''י ובהמ''ז,

און איר קענט נאכדעם שרייבן אן א שום בושה, מיט א העזה שאין כמוהו, אז הרב וואזנער האלט אויך אז ברכתו מזונות. איז חוץ פונעם שרעליכען בזיון תלמיד חכם, האט איר אויך געוויזן מיט דעם זייער קלאר, אז דער אמת אינטערעסירט אייך ווי די פאריעריגע שניי, און איר זענט נאר דא למען השקר, אדער בלויז לקנתר. ממילא בין איך געצווינגען אייך מודיע זיין, אז ביז איר וועט נישט אראפ נעמען דעם סילוף הנורא פון דעת קדשו פונעם בעל שבט הלוי זצ''ל אייערן, וועל איך בלי נדר נישט רעאגירן מיט גארנישט אויף אייערע ווערטער. מיט איינעם וואס זאגט אויף א גלעזל מילך אז ס'איז אראנדש דשוס איז נישט דא וואס צו טענה'ן.
ווער איז דער מסלף דא?

די ברעגסט נאר די סיפא פונעם לשון כדי דער וואס ליינט דא זאל מיינען אז די שבט הלוי זאגט דא כאילו ער האט אליין מברר געווען אז מען עסט עס ’כתחליף ללחם ממש ובקביעות סעודה גמורה כפת לחם’ ווען אין פאקט ברענגט ער דא דעם דעת השואל (הגרמ”ש קליין) דא ברענג איך דיר די גאנצע לשון פון דעם שטיקל.

הנה כבוד מעלתוהתעורר בצדק בקונטרסו הנפלא אודות לחם מזונות, גם בהכשר בתי דיני צדק, והכשרים חשובים בא''י ובחו''ל, שנותנים בלא יודעים מכשול לרבים לברך עליו ברכת מזונות ובלי נט''י, ובלי בהמ''ז, ומסקנת בירור האמיתי דלפי מצב הדברים שאוכלים אותו כתחליף ללחם ממש ובקביעות סעודה גמורה כפת לחם, אין ספק כי ע''פ הלכה ברכתו המוציא, עם נט''י ובהמ''ז, וכבר משנים עוררתי הרבה בזה, ובאו הדברים בקיצור בתשובות שבט הלוי ח''ח סי' ל''ב, ולא בארתי שם כל צדדי החשש, וכתבתי דשומר נפשו ירחק מזה, וכ''ת פרס השמלה בארוכה כראוי, עם נימוקים אמיתיים דלפי מצב הנהוג היום שאוכלים אותו במקום פת ממש, מלבד שאר החששות אין ספק דמעיקר הדין ברכתו המוציא וכו'

זעט מען קלאר אז דער שואל איז דער וואס זאגט אים אז מען עסט עס ’כתחליף ללחם ממש ובקביעות סעודה גמורה כפת לחם’ און אויף דעם ארויף ענטפערט אים די שבט הלוי.

ממילא איז פשוט גערעכט דאס וואס די סקווירא בי”ד צייכענען צו דעם שבט הלוי ווייל לויט ווי ער פאסקענט און לויט די אמתדיגןמציאות קומט אויס אז ס’איז מזונות
לעצט פארראכטן דורך אנגעשאשקעטער אום מיטוואך יאנואר 03, 2024 11:06 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
בעסער זיין צעשאשקעט ווי צעפראסקעט
בסדר גמור
שר מאה
תגובות: 241
זיך איינגעשריבן אום:פרייטאג יולי 02, 2021 2:08 am

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בסדר גמור »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 4:42 pm
הערט מיך אויס איין זאך: ווילאנג איר בויעט סברות אין די דברי הפוסקים לכאן או לכאן, ווי נישט אמת'דיג ס'זאל נאר זיין, איז איין זאך.

אבער די מינוט איר האט גענומען אזא אויסגעשפראכנע תשובה פונעם שבט הלוי וואס שרייבט קלארע דיבורים:

''גם בהכשר בתי דיני צדק, והכשרים חשובים בא''י ובחו''ל, שנותנים בלא יודעים מכשול לרבים לברך עליו ברכת מזונות ובלי נט''י, ובלי בהמ''ז, ומסקנת בירור האמיתי דלפי מצב הדברים שאוכלים אותו כתחליף ללחם ממש ובקביעות סעודה גמורה כפת לחם, אין ספק כי ע''פ הלכה ברכתו המוציא, עם נט''י ובהמ''ז,

און איר קענט נאכדעם שרייבן אן א שום בושה, מיט א העזה שאין כמוהו, אז הרב וואזנער האלט אויך אז ברכתו מזונות. איז חוץ פונעם שרעליכען בזיון תלמיד חכם, האט איר אויך געוויזן מיט דעם זייער קלאר, אז דער אמת אינטערעסירט אייך ווי די פאריעריגע שניי, און איר זענט נאר דא למען השקר, אדער בלויז לקנתר. ממילא בין איך געצווינגען אייך מודיע צו זיין, אז ביז איר וועט נישט אראפ נעמען דעם סילוף הנורא פון דעת קדשו פונעם בעל שבט הלוי זצ''ל אייערן, וועל איך בלי נדר נישט רעאגירן מיט גארנישט אויף אייערע ווערטער. מיט איינעם וואס זאגט אויף א גלעזל מילך אז ס'איז אראנדש דשוס איז נישט דא וואס צו טענה'ן.
מיר אלע ווייסן זייער גוט וואס דער שבט הלוי האט געהאלטן, נישט קיין חילוק וויאזוי מען לערנט עס, אפילו לויט דיין וועג אז ער האט מחמיר געווען, האבן די היגע רבנים נישט אנגענומען זיין פסק.

מיר אלע וועלן זיך בעזהשי"ת ווייטער רעכענען מיט אונזערע רבנים ומו"צ וואס אויף זייערע פסקים פארלאזן מיר זיך פאר אלע אונזערע שאלות, און דו מעגסט שרייען ככרוכיא ווילאנג עס גלוסט זיך דיר. קענסט נעמען צו דיר אלע אויסגאבעס, מיט עדס אדער בריווען, סיי וועלכע פארמאט עס איז דיר באקוועם. קענסט אויפקומען מיט עצות וויאזוי מען קען זיך וואשן אויף די וועגן, עס מאכט עכט נישט אויס.
מיר ווייסן שוין זייער גוט ווער איר זענט, און מיר האבן ב"ה שכל צו פארשטיין מיט וועמען מיר זאלן מיטשטיין, צו מיט אונזערע גדולים ורבנים וואס מיר פרעגן כסדר זייער מיינונג, צו מיט איינעם וואס זיצט אויפן אינטערנעט צו פרובירן צו מאכן א פוינט, וואס קיינער האט אים נישט געבעטן.

און דאס דארפסטו אין אכט נעמען אז ווען דו זאגסט די 'מזונות שקר' ביזטו א מזלזל בדברי רבותינו, וואס קענען נאך אזויפיל לערנען ווי דיר און זיי ווייסן אויך פון די אלע שיטות אין דעם, און דאך לויט זייער שיקול הדעת, האבן זיי אנגענומען וואס זיי האלטן, און איך האב א חיוב מוחה צו זיין אויף די דברי זלזול ובזיון אויף גדולי פוסקי דורינו, ובזה יצאתי ידי חובתי.
להודות
שר האלפיים
תגובות: 2553
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 27, 2016 5:02 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך להודות »

אל נא אחי תרעו, רעדטס מיט דרך ארץ איינער צום צווייטן, טוטס דורך די דברי תורה אן איבריגע אטאקעס ויתבררו הדברים מחוורין כשמלה.
והיה אם לא, איז דא א חשש די גבאים וועלן פארשליסן די טויערן, וכבר היה לעולמים על שלא נהגו כבוד זה בזה.
ס'איז א שאד און דארף נישט קומען דערצו.
לעצט פארראכטן דורך להודות אום דינסטאג יאנואר 02, 2024 11:10 pm, פארראכטן געווארן 2 מאל.
קושטא
שר חמש מאות
תגובות: 667
זיך איינגעשריבן אום:מאנטאג סעפטעמבער 03, 2018 1:40 pm

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קושטא »

למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
להודות האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:09 pm
@למעלה משבעים
לאנגע ענטפערס קענען פארלירן די פוינט
אפשר ברענג אים די פונקטליכע שורה אין שעה"ר פון וואס דו רעדסט
נישט געזארגט, מיין מיינונג איז אז ער האט פיין געליינט וואס איך שרייב, נאר מחליט געווען אז ס'איז גרינגער עס צו איגנארירן...

אבער אויב ווילסט עס פאר דיר, די דארפסט נישט מער ווי זען די לשון פונעם שועה"ר סי"ב:

ויש מפרשים שפת הבאה בכיסנין היא פת שנילושה בדבש או בחלב וחמאה או בשומן או בשמן או במי ביצים או במי פירות ויין או בשאר משקין חוץ ממים, ואפילו עירב בה מעט מים אם הרוב הוא משאר משקין, מברכין עליו בורא מיני מזונות וברכה אחת מעין ג' ואף על פי שכל המשקין אין מוציאין העיסה שנלושה בהם מתורת לחם לענין חלה מכל מקום אין דרך בני אדם לקבוע סעודה אלא על פת שנלושה במיםלפיכך אין בה חשיבות לחם גמור לברך המוציא וברכת המזון אלא א"כ אוכל שיעור שרוב בני אדם קובעים עליו. וכן אם עירב בה תבלין הרבה יותר ממיםאף על פי שנלושה במים לבד.

ואפי' אם עירב בה תבלין ודבש יותר מקמח שכמעט הדבש והתבלין הם עיקר והקמח הוא לדבקם ולהקפותם, אין הקמח טפל אצלם לברך עליהם ברכה הראויה להם, לפי שמלבד מה שהקמח מדבק ומקפה התערובת הוא מכשירו ומתקנו ג"כ לאכילה, ומן הסתם ניתן הקמח בתערובות זה על דעת שניהם לדבק ולהכשיר, וכיון שהוא מין דגן, הוא חשוב ואינו בטל בתערובת כל שבא ג"כ להכשירו לאכילה, ולכן מברכין על תערובת זו בורא מיני מזונות, ואם אכל שיעור קביעות סעודה מברך ברכת המזון על תערובת זה (כמו שמברכין ברכת המזון על תערובת קמח תבואה בקמח קטניות שעשה מהם פת אם יש בתערובת כזית בכדי אכילת פרס קמח תבואה כמו שיתבאר לקמן).

אבל עיסה שנילושה במים ועירב בה מעט דבש ותבלין אף על פי שטעם הדבש ותבלין נרגש בעיסהאין מברכין עליה בורא מיני מזונות אלא המוציא וברכת המזון כיון שהרוב מיםוכן במעט חלב וחמאה ושמן ושומן ושאר משקין ומי פירות ועל כן יפה עושים שאופין עוגות (שקורין שמאל"ץ קוכ"ן) ללחם משנה כי אין שם רק מעט שומן.

בקיצור נמרץ, לדבריו האט דער שועה"ר פשוט פארפעלט צו שרייבט די יסוד הדבר, אז צוליב די טעם זענען זיך מענטשן נישט קובע, און דאס איז די סיבה פארוואס רוב משקין איז מזונות ווייל דאן איז די טעם גורם זיך נישט צו קובע זיין, און גאר אנשטאט צו שרייבן דעם טעם שרייבט ער אז די טעם איז ווייל מענטשן זענען זיך נישט קובע נאר אויף "פת שנלושה במים", דאס מיינט אן קיין משהו משקין...
איך וויל אנהייבן צו ענטפערן וואס יעדער בר דעת פארשטייט אליין מיטן שכל, אז ער האט גארנישט פארפעלט, נאר אינגאנצן אפאר שורות צוריק אינעם זעלבען סיעף שרייבט ער זייער קלאר ''אין דרך בני אדם לקבוע סעודה אלא על פת שנלושה במים ''לפיכך'' אין בה חשיבות לחם גמור לברך המוציא וברכת המזון''. ממילא ווען ער ענדיגט צו, אז דאס וואס איך האב יעצט געזאגט אז ברכתו מזונות, איז דווקא ביי רוב מ''פ אפילו מיט מעט מים, אבער ביי מעט מ''פ איז נישט מזונות נאר המוציא, ''כיון שהרוב מים'' איז דאך ממילא פארשטענדליך מאיליו לכל בר בי רב דחד יומא, אז דאס איז וועגן דעם טעם וואס ער האט אקארשט יעצט געשריבן און דאס איז, ''לפי שדרך בני אדם לקבוע עליהם''. דערווייל זעה איך אז איר האט שוין געטוהן די ארבעט פאר מיר
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
רביעית, וועסטו וועלן דרייען א קאפ אז למעשה דערמאנט ער טעם ווען ס'איז רוב מים...
נאר איין חילוק, אז איך דריי נישט דעם קאפ, ווייל דאס איז פלעין עברי מיט טייטש בדבריו. נאר א צווייטער דרייט אדער פרובירט צו דרייען דעם קאפ...
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
אזא זאך אז ער זאל אויסלאזן א גאר שטארקן יסוד איז פשוט נישט בנמצא אין שועה"ר... מען קען דאך לדבריו מאכן א שרעקליכן טעות און לערנען ווי די פשוטע מובן הדברים איז טאקע ווי איך לערן!
רבונו של עולם, הגע בעצמך!! אויב פארשטייט איר אז ער טאר נישט אויסלאזן א שטארקן יסוד, וואס כאטשיג ער האט עס אט יעצט אינעם זעלבען סעיף געשריבן, הייסט דאס לדעתך אז ער האט עס אויסגעלאזט, ווייל לדעתך קען מען זיך אפשר טועה זיין. נו געוואלד געשריגן און גערופן, דאס אז ביי רוב מי פירות זאל זיין גענוג רוב אן טעם, איז דאך נאך עני טיים אזא שטארקען יסוד און א חידוש עצום, און נישט נאר ער דערמאנט עס ניטאמאל איינמאל, נאר ער געט נאך אפילו א מקום לטעות, מיט דעם וואס ער זאגט אז דער טעם ביי רוב מי פירות איז ווייל שאין דרך לקבוע עליו, איז דאך משמע אז רוב אן א טעם וואס דעמאלטס איז מען דאך יא קובע, איז יא המוציא, און דאס האט איר נישט קיין פראבלעם אריינצולייגן אין זיינע ווערטער אפילו ער דערמאנט נישט קיין ווארט וועגן דעם?? אתמהא..

און בכלל, דאס צו זאגן אז דרך בני אדם אדער אין דרך לקבוע על איזה לחם שהוא, זאל זיין תלוי אין עפעס אנדערש חוץ טעם, איז דאך דברים שאין להם שחר בכלל. וואס טייטשט דרך בני אדם? אז א מענטש, - און דא רעדט מען אפילו פון א גוי אין די גאס, - ווען ער וויל עסן א געוויסע מין ברויט זאט צו ווערן, קוקט ער אויף וואס? לשיטתך נישט אויף טעם, נאר אויף וואס יא? צו סאיז יצא מתורת לחם... אזעלכע ש.. צו רעדן?

אזאך קען ארויס גיין מתורת לחם ווייל אין דרך בני אדם לקבוע עליו, נישט אין דרך בני אדם לקבוע, ווייל סאיז יצא מתורת לחם..
איך שעם מיך פשוט אז איך דארף דאס אפילו מסביר זיין.
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
שנית, ביים אויספיר ווען ס'איז רוב מים זאגט ער די סיבה, "כיון שהרוב מים", לדבריו איז דאס נישט קיין תירוץ, ווייל לדבריו איז די סיבה אז "ס'איז דא אסאך מענטשען וואס וויבאלד ס'האט נאר א שוואכער טעם מתיקות וועלן זיי זיך נאך אלץ קובע זיין דערויף, און מיט די מענטשן רעכענט זיך דער רמ''א ודעימיה עס יא צו רעכענען אלץ א לחם שדרך ''רוב'' בני אדם לקבוע עליו".
די זעלבע קשיא ווי פריער נאר מיט אנדערע ווערטער, און דער תירוץ איז אויך דער זעלבער.

נאר באמת גלייב איך זייער שווער אז איינער זאל זיך אפילו האבן וואס טועה צו זיין אין אזעלכע דברים פשוטים.

במילא וויל איך בעטן אייך, און ההולכים בשיטתך, זייט אייך נישט מתבצר בדברים כוזבים ובטענות שקריות וואס פירט נישט אין ערגעץ נישט. נאר אדרבה זייט מעמיד את ההלכה על מכונו ועל אמיתתו למען כבוד הקב''ה ותורתו הקדושה.
לעצט פארראכטן דורך קושטא אום דאנערשטאג יאנואר 04, 2024 3:32 am, פארראכטן געווארן 3 מאל.
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12470
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 9:31 pm
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
להודות האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:09 pm
@למעלה משבעים
לאנגע ענטפערס קענען פארלירן די פוינט
אפשר ברענג אים די פונקטליכע שורה אין שעה"ר פון וואס דו רעדסט
נישט געזארגט, מיין מיינונג איז אז ער האט פיין געליינט וואס איך שרייב, נאר מחליט געווען אז ס'איז גרינגער עס צו איגנארירן...

אבער אויב ווילסט עס פאר דיר, די דארפסט נישט מער ווי זען די לשון פונעם שועה"ר סי"ב:

ויש מפרשים שפת הבאה בכיסנין היא פת שנילושה בדבש או בחלב וחמאה או בשומן או בשמן או במי ביצים או במי פירות ויין או בשאר משקין חוץ ממים, ואפילו עירב בה מעט מים אם הרוב הוא משאר משקין, מברכין עליו בורא מיני מזונות וברכה אחת מעין ג' ואף על פי שכל המשקין אין מוציאין העיסה שנלושה בהם מתורת לחם לענין חלה מכל מקום אין דרך בני אדם לקבוע סעודה אלא על פת שנלושה במיםלפיכך אין בה חשיבות לחם גמור לברך המוציא וברכת המזון אלא א"כ אוכל שיעור שרוב בני אדם קובעים עליו. וכן אם עירב בה תבלין הרבה יותר ממיםאף על פי שנלושה במים לבד.

ואפי' אם עירב בה תבלין ודבש יותר מקמח שכמעט הדבש והתבלין הם עיקר והקמח הוא לדבקם ולהקפותם, אין הקמח טפל אצלם לברך עליהם ברכה הראויה להם, לפי שמלבד מה שהקמח מדבק ומקפה התערובת הוא מכשירו ומתקנו ג"כ לאכילה, ומן הסתם ניתן הקמח בתערובות זה על דעת שניהם לדבק ולהכשיר, וכיון שהוא מין דגן, הוא חשוב ואינו בטל בתערובת כל שבא ג"כ להכשירו לאכילה, ולכן מברכין על תערובת זו בורא מיני מזונות, ואם אכל שיעור קביעות סעודה מברך ברכת המזון על תערובת זה (כמו שמברכין ברכת המזון על תערובת קמח תבואה בקמח קטניות שעשה מהם פת אם יש בתערובת כזית בכדי אכילת פרס קמח תבואה כמו שיתבאר לקמן).

אבל עיסה שנילושה במים ועירב בה מעט דבש ותבלין אף על פי שטעם הדבש ותבלין נרגש בעיסהאין מברכין עליה בורא מיני מזונות אלא המוציא וברכת המזון כיון שהרוב מיםוכן במעט חלב וחמאה ושמן ושומן ושאר משקין ומי פירות ועל כן יפה עושים שאופין עוגות (שקורין שמאל"ץ קוכ"ן) ללחם משנה כי אין שם רק מעט שומן.

בקיצור נמרץ, לדבריו האט דער שועה"ר פשוט פארפעלט צו שרייבט די יסוד הדבר, אז צוליב די טעם זענען זיך מענטשן נישט קובע, און דאס איז די סיבה פארוואס רוב משקין איז מזונות ווייל דאן איז די טעם גורם זיך נישט צו קובע זיין, און גאר אנשטאט צו שרייבן דעם טעם שרייבט ער אז די טעם איז ווייל מענטשן זענען זיך נישט קובע נאר אויף "פת שנלושה במים", דאס מיינט אן קיין משהו משקין...
איך וויל אנהייבן צו ענטפערן וואס יעדער בר דעת פארשטייט אליין מיטן שכל, אז ער האט גארנישט פארפעלט, נאר אינגאנצן אפאר שורות צוריק אינעם זעלבען סיעף שרייבט ער זייער קלאר ''אין דרך בני אדם לקבוע סעודה אלא על פת שנלושה במים ''לפיכך'' אין בה חשיבות לחם גמור לברך המוציא וברכת המזון''. ממילא ווען ער ענדיגט צו, אז אפילו ביי מעט מ''פ העלפט עס נישט ''כיון שהרוב מים'' איז דאך ממילא פארשטענדליך מאיליו לכל בר בי רב דחד יומא, אז דאס איז וועגן דעם טעם וואס ער האט אקארשט יעצט געשריבן לפי שאין דרך בני אדם לקבוע עליהם. דערווייל זעה איך אז איר האט שוין געטוהן די ארבעט פאר מיר
זאג, איר ווייסט וואס מיר זיכן דא צו טרעפן אינעם שועה"ר? אונז זיכן דא ווי די שועה"ר זאגט אז ווייל עס האט א טעם משקין, צוליב דעם זענען זיך מענטשן נישט קובע. דערווייל ברענגסטו גאר ארויס וואס איך שטיי און שריי? אז ס'האט גארנישט מיט טעם = טעיסט נאר פשוט "אין דרך בני אדם לקבוע סעודה אלא על פת שנלושה במים" פשוט און גראד, אז מענטשן זענען זיך נאר קובע אויב ס'איז נילוש במים, די רגע ס'האט משקין דערין איז מען זיך נישט קובע, און טאקע נאר אויף דעם גייט ארויף די "לפיכך", טעם, מאן דכר שמיה?
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 9:31 pm
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
רביעית, וועסטו וועלן דרייען א קאפ אז למעשה דערמאנט ער טעם ווען ס'איז רוב מים...
נאר איין חילוק, אז איך דריי נישט דעם קאפ, ווייל דאס איז פלעין עברי מיט טייטש בדבריו. נאר א צווייטער דרייט אדער פרובירט צו דרייען דעם קאפ...
וואס איז עברי טייטש? וועלכע ווארט דא אין שועה"ר ווען ער זאגט די הסבר פארוואס ס'איז מזונות טייטשט טעם? אדער ווי אזוי ווערט די ווערטער "כיון שרוב מים" איבערגעדרייט צו ווערן געטייטשט אז די טעם איז נישט גענוג אויף אפצוהאלטן פון זיך קובע זיין?
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 9:31 pm
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
אזא זאך אז ער זאל אויסלאזן א גאר שטארקן יסוד איז פשוט נישט בנמצא אין שועה"ר... מען קען דאך לדבריו מאכן א שרעקליכן טעות און לערנען ווי די פשוטע מובן הדברים איז טאקע ווי איך לערן!
רבונו של עולם, הגע בעצמך!! אויב פארשטייט איר אז ער טאר נישט אויסלאזן א שטארקן יסוד, וואס כאטשיג ער האט עס אט יעצט אינעם זעלבען סעיף געשריבן, הייסט דאס לדעתך אז ער האט עס אויסגעלאזט, ווייל לדעתך קען מען זיך אפשר טועה זיין. נו געוואלד געשריגן און גערופן, דאס אז ביי רוב מי פירות זאל זיין גענוג רוב אן טעם, איז דאך נאך עני טיים אזא שטארקען יסוד און א חידוש עצום, און נישט נאר ער דערמאנט עס ניטאמאל איינמאל, נאר ער געט נאך אפילו א מקום לטעות, מיט דעם וואס ער זאגט אז דער טעם ביי רוב מי פירות איז ווייל שאין דרך לקבוע עליו, איז דאך משמע אז רוב אן א טעם וואס דעמאלטס איז מען דאך יא קובע, איז יא המוציא, און דאס האט איר נישט קיין פראבלעם אריינצולייגן אין זיינע ווערטער אפילו ער דערמאנט נישט קיין ווארט וועגן דעם?? אתמהא..
מקום לטעות? איר קענט די מהלך פון שועה"ר? קוקט נישט אויס, ער איז מדייק גאר גאר שטארק מיט יעדן ווארט וואס ער שרייבט, און וואס ער שרייבט נישט און ער האט נישט מרמז געווען דערצו אפילו מיט אן אות האלט ער נישט, ממילא ווי איז שייך צו האבן דא א טעות? כ"ש וכ"ש צו זאגן אז גאר דער עיקר יסוד איז וואס ער האט אויסגעלאזט?
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 9:31 pm
און בכלל, דאס צו זאגן אז דרך בני אדם אדער אין דרך לקבוע על איזה לחם שהוא, זאל זיין תלוי אין עפעס אנדערש חוץ טעם, איז דאך דברים שאין להם שחר בכלל. וואס טייטשט דרך בני אדם? אז א מענטש, - און דא רעדט מען אפילו פון א גוי אין די גאס, - ווען ער וויל עסן א געוויסע מין ברויט זאט צו ווערן, קוקט ער אויף וואס? לשיטתך נישט אויף טעם, נאר אויף וואס יא? צו סאיז יצא מתורת לחם...אזעלכע ש.. צו רעדן?

אזאך קען ארויס גיין מתורת לחם ווייל אין דרך בני אדם לקבוע עליו, נישט אין דרך בני אדם לקבוע, ווייל סאיז יצא מתורת לחם..
איך שעם מיך פשוט אז איך דארף דאס אפילו מסביר זיין.
דער הון אין בני אדם... ר' איד, כ'ווייס אז איר ווייסט עס אז איך האב די באלד קיינמאל נישט געשריבן בדעת הבית יוסף ובדעת השועה"ר בפנים, איז פארוואס פראבירט איר פארדרייען די מענטשן דעם קאפ דא? כ'זאל אנצייכנען יענעם תגובה וואס כ'האב געזאגט אז ס'איז בל"נ די לעצטע מאל וואס איך ברענג ארויס די דעת הבית יוסף ורמ"א? ניטאמאל אין רמ"א האב איך דאס געזאגט...
קושטא האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 9:31 pm
למעלה משבעים האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 02, 2024 2:38 pm
שנית, ביים אויספיר ווען ס'איז רוב מים זאגט ער די סיבה, "כיון שהרוב מים", לדבריו איז דאס נישט קיין תירוץ, ווייל לדבריו איז די סיבה אז "ס'איז דא אסאך מענטשען וואס וויבאלד ס'האט נאר א שוואכער טעם מתיקות וועלן זיי זיך נאך אלץ קובע זיין דערויף, און מיט די מענטשן רעכענט זיך דער רמ''א ודעימיה עס יא צו רעכענען אלץ א לחם שדרך ''רוב'' בני אדם לקבוע עליו".
די זעלבע קשיא ווי פריער נאר מיט אנדערע ווערטער, און דער תירוץ איז אויך דער זעלבער.

נאר באמת גלייב איך זייער שווער אז איינער זאל זיך אפילו האבן וואס טועה צו זיין אין אזעלכע דברים פשוטים. ממילא וויל איך בעטן אייך, און ההולכים בשיטתך, זייט אייך נישט מתבצר בדברים כוזבים ובטענות שקריות וואס פירט נישט אין ערגעץ נישט. נאר אדרבה זייט מעמיד את ההלכה על מכונו ועל אמיתתו למען כבוד הקב''ה ותורתו הקדושה.
די זעלבע וואס? לדבריך איז עס בכלל נישט די זעלבע, ווייל אנפאנג סעיף זאגט ער [נישט...] די יסוד הדבר וועגן טעם, און דא וואלט ער ווען געדארפט זאגן אז אפילו ס'איז דא אסאך מענטשן וואס טון ווי די נישט געזאגטע יסוד, דאך איז נאך אלץ דא וואס זענען זיך יא קובע...

און וואס הייסט די תירוץ איז די זעלבע? אנפאנג האסטו כאטשיג פראבירט צו מאכן סענס דערפון הגם עס שטימט נישט, אז וויבאלד טעם און קביעות איז די זעלבע זאך דארף ער עס נישט דערמאנען ווייל די נישט קביעות איז דאך וועגן טעם. אבער דא? דא איז דאך עס א נייע סברא אינגאנצן.
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12470
זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

Re: די ברכה אויף 'מזונות' ראלס און ברויטן - תשפ"ג

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

האמיר אויסגעהערט דעם שיעור, איך בין ממש נבהל ונשתומם דערפון, כ'האב נישט קיין השגה ווער דאס איז, ווי כ'פארשטיי איז ער א חשובער רב, אבער ממש איך פארשטיי נישט וואס ער טוט.

צום אלעם ערשט וואלט איך אים געוואלט מודיע זיין אז ער האט טאקע פיין אפגעלערנט דעם מהלך פון משנ"ב [נישט פון שועה"ר בסבה"נ], אבער... איך וואלט אים זייער געוואלט פרעגן אפאר פראגעס. היות איך ווייס דאך אז איך גיי צום אים לכאורה ע"פ דרך הטבע נישט אנקומען, לאמיר פרעגן די שאלות דאהי ויהא נא כאילו כ'וואלט עס אים געשיקט. והננו מוסר מודעה אז איך גיי יעצט אויך טון ווי די מחמירים, און זאגן אז איך ווארט באמת נישט אויף קיין תשובה... כ'וויל עס נאר פשוט אויסלופטערן אז די מחמירים זאלן גוט איבערקוקן צו די חומרא קומט נישט צוליב דעם וואס די משנ"ב לערנט אזוי, און פונעם סבה"נ איז אויך אזוי משמע [ס'איז דא דקות'דיגע חילוקים צווישן די צוויי], אבער ווען מען קוקט אביסל א ברייטערן בילד זעט מען אז ס'איז נישט אינגאנצן אזוי פשוט אז דאס איז טאקע "די" מהלך.

1. ווי רש"י זאגט מפורש די ווערטער אז די יסוד פארוואס לחם איז המוציא איז ווייל לחם לבב אנוש יסעוד, משא"כ כיסנין איז מזונות איז וויבאלד די ציל דערפון איז געמאכט לתענוג און נישט לשבוע, ער זאגט עס מיט אזא פעסטקייט ווי כאילו רש"י זאגט דאס מפורש?

2. ער זאגט אז וויפיל מען וועט דרייען וועט יעדער האלטן די יסוד די זעלבע ווי רש"י די שאלה איז נאר אויפן משל, אבער די יסוד איז די זעלבע. פיין און וואויל דאס איז די מהלך האחרונים אז קיינער קריגט זיך נישט וואס כיסנין איז, נאר יעדער גיבט זיין אייגן משל דערויף, אבער וואס איז מיט די שועה"ר וואס לערנט אז די דריי שיטות קריגן זיך יא, ווי אזוי איז ער מסביר וואס די מחלוקת איז?

3. אויב די יסוד איז אז ס'איז געמאכט פאר א נאש, דאן וואס איז פשט אז דער שועה"ר זאגט אז עפי"ל פלאדי"ן אדער פאווי"דלא פלאדי"ן איז כסנין לדיעה ראשונה, ס'איז דאך קלאר געמאכט למזון כמבואר בשלה"ק ומובא במג"א סקכ"ב?

3.1 כנ"ל, וואס איז פשט אז נילוש במי ביצים נעמט דער שועה"ר (ראה קו"א סק"ג) אן ווי די אבן העוזר אז ס'איז כסנין, הגם די מג"א האט א טענה אז "דבצים נמי מזון נינהו ולא מבטלי להו מתורת פת"? און פונקט דער משנ"ב וואס לערנט טאקע דעם יסוד אזוי ווי ער זאגט וויל טאקע מחמיר זיין ביי מי ביצים?

3.2 כנ"ל, וואס איז פשט אז דער ט"ז - וואס איז דאך דער וואס זאגט אז לדיעה שניה דארף עס זיין נרגש יותר מן העיסה - דאך האלט ער אז פשטיד"א וואס איז קלאר געמאכט למזון איז כסנין?

3.3 כנ"ל, פארוואס די וואס האלטן אנדערש פונעם ט"ז ביי פשטיד"א צב"ש די של"ה ומובא בט"ז ומג"א און די זעלבע דער שועה"ר פרעגן נישט אז דאס הייסט נישט קיין כסנין ווייל ס'איז געמאכט למזון? פארוואס נאר דער משנ"ב זאגט דאס?

3.4 כנ"ל, זאל ער מיר ביטע מסביר זיין וואס דער קו"א סק"ב קומט אויף מיט א נייער חידוש אז די מקור הדבר פון פשטיד"א דער ריא"ז איז באמת א נייער שיטה וואס לערנט אז פת הבאה בכסנין מיינט אז מען האט עס געמאכט לתענוג ולא למזון, נישט דאס איז די יסוד הדבר לדעת המחבר?

4. די רש"י וואס ער ברענגט פון דף מא: "ומאכלו מועט", איר ווייסט אז דער ב"י און דער ב"ח האבן שוין ביידע געברענגט דעם רש"י און אויסגעלאזט די צוויי ווערטער, די ב"ח האט גאר אפגעלערנט דעם פשטות פון רש"י אז ער מיינט רוב משקה אזוי ווי ער איז מבאר דעת הרמב"ם, כ'גלייב אז אויב דאס איז די יסוד פון כיסנין, דארף עס האבן גאר א שטארקע און גוטע סיבה פארוואס זיי זאלן עס אויסלאזן, ניין?

4.1 צו ווייסט איר אז רש"י גייט דא ארויף אויף א סוגיות הגמרא וואס איז בכלל נישט עוסק אין די יסוד וואס מיינט כסנין, נאר בנוגע א ברכה אינמיטן סעודה, וואס אויף דעם זאגט רב ששת לפי רש"י'ס מהלך אינעם סוגיא, אז כסנין נאך ברכהמ"ז איז די איינציגסטע זאך וואס מען מאכט דערויף נאר א ברכה ראשונה און נישט א ברכה אחרונה, און רש"י כפשוטו קומט פשוט אויף דעם זאגן דעם הסבר פארוואס נישט ברכה אחרונה ווייל "מאכלה מועט" און רש"י פשוט פשט גייט דא בכלל נישט אריין אין די דין פון כיסנין, צו דווקא דאס וועט אריינגיין אין די גדר פון כסנין, און אפשר טאקע פארדעם האבן עס די בית יוסף און ב"ח אויסגעלאזט? כ'גיי אוודאי נישט מעלים עין זיין אז דער קו"א סק"ב זאגט אז כוונת רש"י איז אז וועגן ס'איז תבלין הרבה וועגן דעם איז עס מאכלו מיעוט, וואס לפי זה זאגט טאקע רש"י יא א הסבר וואס איז כסנין, אבער רבוש"ע דער זעלבער קו"א זאגט דאך דארט אז דאס איז א נייער שיטה אין כסנין וואס לויט זיי איז נישט פארהאן קיין שום חילוק צווישן מילוי און נילוש, משא"כ די רמב"ם איז דאך בכלל נישט די שיטה.

5. ער זאגט אז די "מחבר" זאגט אז די צד השוה פון די דריי משלים פון כסנין איז אז וויבאלד מען עסט עס בדרך כלל נישט לשבוע נאר לתענוג, האט עס נישט קיין חשיבות פון ברויט, וויבאלד די עצם חפצא איז אנדערש דעזיינט מאכט מען דערויף מזונות ומעין שלש. אויב ער קען ביטע אנווייזן ווי די מחבר זאגט דאס? כ'וועל נאכגעבן אז מחבר מיינט נישט שו"ע, נאר אויך אין בית יוסף.

6. עסן פרעצל'ס מיט טונא וואס קיינער טוט עס נישט ווי ער זאגט אליין, ע"פ וואס די מג"א זאגט אז איך דארף עס רעכענען וואס אנדערע וואלטן געטון אין זיין פאל, וויבאלד ס'איז נישטא קיין אנדערע וואס טוט דאס גייט דען נישט די דין צוריק צום דיפאלט צום גרויסן שיעור? די צירוף איז דאך נאר וויבאלד אנדערע טון דאס אמאל אזוי, ניין? דאס איז דאך וואס ער זאגט בנוגע עסן א טשיז דעניש מיט א פאטעטע קוגל אז עס שטעלט זיך נישט צוזאם.

7. ער איז מציין צום קאמארנער, פארוואס איז ער מעלים עין אז די קאמארנער רעדט פון א שביעה פון שש שעות? ער זאגט דאך "כמעט לכל הדיעות", פארוואס קען מען נישט מקיל זיין צו די "כמעט" וואס האלטן אנדערש?

8. וואס ער פרעגט וועגן די קרעקער'ס וואס איז דאס אנדערש פון מצה, איך פארשטיי נישט, דער דריטער שיטה איז דאך יעדער מודה, ס'איז דאך א מפורשער מג"א אז נאר קרעקער'ס וואס איז נישט געמאכט למזון נאר לתענוג איז מזונות, מצה איז געמאכט למזון, און די קרעקער'ס פון כל המינים איז קלאר געמאכט לתענוג און נישט צו עסן אלץ א פרישטאג. ער פרעגט בעצם די קושיא פון מג"א וואס איז אנדערש לחמניות פון כעבין, דהיינו אמת דאס שנייד מען גרויס און דאס שנייד מען קליין, אבער פארוואס האט מען דאס בכלל געמאכט אויב נישט דאס פאר א ריסעס און דאס למזון? פלוצלונג ביי מצה איז ער מקיל אז ס'איז מזונות? ווער מאכט מצה לתענוג?

9. וואס ער ברענגט פון אגרות משה, איז נישט אז ווען מען עסט קרעקערס מיט טונא איז עס א קביעות, אין אגרות משה שרייבט ער קלאר אז די סיבה פארוואס זיי האבן גארנישט אויפגעטון איז ווייל לויט ווי ער לערנט אפ דעם מג"א איז די צירוף לפתן מיט די פת ארבעט אז אויב מען עסט די זעלבע לפתן וואס מען עסט ביים סעודת פת, און ער עסט דערצו כסנין די זעלבע שיעור ווי די וואס עסן פת, דאן איז עס א געהעריגע קביעות. לויט דעם איז בכלל נישט קיין פראבלעם צו עסן מזונות ביי א חתונה אויב מען עסט נישט אלע מאכלים וואס מען גיבט דארט. וז"ל:

וכן מסתבר לע"ד דקביעות סעודה על פת הבא בכיסנין כשיש לו תוריתא דנהמא אם אוכל זה לבד הוא שיעור גדול שאפשר לשבוע מזה הרבה בנ"א, אבל אם אוכל גם בשר ודגים וכל המינים שאוכלין בסעודה הוי קביעות הסעודה במדת הפת שאוכל בסעודה כזו כמפורש במג"א סימן קס"ח ס"ק י"ג, שלכן באלו שאין רוצין לחכות בסעודת נישואין עד שיברכו בהמ"ז ואוכלין מיני מזונות ממיני אפיה וגם בשר ודגים כדי שלא יצטרכו לברך אינו כלום, דבמדינה זו שאוכלין מעט פת בסעודה הוי מעט הפת דמיני מזונות שיש עלייהו תוריתא דנהמא קביעות סעודה ויצטרך לברך בהמ"ז, ולכן יאכלו רק מיני האפיה או רק בשר ודגים ושאר המינים, וכבר ידוע דעתי בזה מרוב השואלים במדינה שאוכלין רק מעט פת בסעודה.

10. ער ברענגט די רמ"א אז עס דארף זיין זיס כמו לעקו"ך. איר ווייסט וויפיל סארטן לעקו"ך זענען געווען בזמן הרמ"א? אז נישט לאמיר אייך ציטירן פון איינער וואס האט געלעבט בימיו, דער הייליגער ב"ח וואס טוט דורך די אלע מיני לעקו"ך.
  • א) כאשר נמצאים בזמנינו מיני לעקוכ"ן בדבש הרבה ותבלין הרבה. = לעקו"ך וואס איז רוב דבש ומיעוט מים [דאס איז ווען ער רעדט פון שיטת הרמב"ם].

    ב) לעקוכי"ן שהערנים היו מתקנים בבתיהם וכו' שהתבלין הם הרבה מן הקמח. = לעקו"ך וואס די דבש ותבלין איז מער פונעם קמח.

    ג) הלעקוכי"ן שמוכרין בשוק "אף על פי" שהעיסה נילושה בדבש בלא שום תערובת מים וכו' דהקמח עיקר. = לעקו"ך וואס איז אן קיין שום וואסער [די אע"פ זאגט אז ער רעדט פון מין א' אויך].

    ד) סתם לעקוכי"ן שמוכרין בשוק וכו' דידוע דעכשיו מזייפין אותן ומערבין בהם מים הרבה ואין הדבש עיקר. = לעקו"ך וואס איז רוב מים ומיעוט דבש.

    יעצט פון וועלכע לעקו"ך רעדט די רמ"א? איז אזוי, קוקט אריין אין ב"ח וועט איר זען אז קודם האט ער פארשטאנען די רמ"א רעדט פונעם ערשטן לעקו"ך שכמעט הדבש והתבלין הם עיקר נגד המים [כשיטת הרמב"ם], נאכדעם האט ער פארשטאנען דעם רמ"א אז ער רעדט פונעם לעקו"ך שכמעט הדבש והתבלין הם עיקר נגד הקמח [און אזוי ברענגט אים דער שועה"ר], ווידער די ט"ז קריגט זיך אויף דעם ב"ח אז די רמ"א מיינט שכמעט טעם הדבש והתבלין הם עיקר נגד טעם העיסה.

    פארוואס האט איר מחליט געווען אז די דעת רמ"א איז ווי דער ט"ז און נישט ווי די ב"ח?
11. בנוגע דער שועה"ר צו ער האלט אז רוב מי פירות איז גענוג, איר אליין מערקט דאך אן דעם לבה"נ, נו דארט איז דאך מוכח אז רוב איז גענוג? איר זאגט אז ס'איז דא א רב בפירוש פארקערט, איר קענט אזוי גוט זיין אין אנווייזן דעם שועה"ר [כ'גלייב איר רעדט נישט אין סבה"נ וואס ווי שוין אנגעוויזן ברענגט ער דארט בכלל נישט דעם שיטת הרמב"ם].

12. איר פרעגט אז אויב דער שועה"ר זאל אזוי האלטן, וואלט ער געדארפט זאגן אז ער קריגט זיך מיטן רמ"א ב"ח און ט"ז. זייט אזוי גוט און קוקט דעם שועה"ר וואס איך האב אויבן מעתיק געווען, וועט איר זען אז אין די מראי מקומות צייכנט ער שיין צו אז פשט אין רמ"א איז ווי דער ב"ח, און לפי זה איז דאך קלאר אז ער האט נישט אנגענומען דעם רמ"א להלכה נאר פשטות הרמב"ם אז רוב איז גענוג, עוד יותר מזה ווי שוין געשמועסט אין קו"א סק"ב זאגט ער דאך קלאר אז די מהלך וואס איר זאגט איז אן אנדערע מהלך ווי די פון וואס ער ברענגט בפנים. דאס אלעס האב איך שוין אויבן שיין אויסגעשמועסט.

13. איר פרעגט וועגן שלש סעודות בילקעס אז 22% דערפון איז צוקער, פארוואס מאכט דערויף נישט מזונות, איר ענטפערט ווייל מיר פסק'נן ווי די רמ"א אז ס'דארף זיין זיס ווי לעקו"ך, מהיכי תיתי? דאס איז דאך רוב מים און אונז פסק'נן נישט ווי די מחבר פשט אין רמב"ם לגבי רוב מים, אבער מהיכי תיתי אז מיר פסק'נן ווי די רמ"א פירט אויס "וכן יש לפרש דעת הרמב"ם", אפשר פסק'נט מען ווי די ב"ח לערנט אפ דעם רמב"ם וכמבואר בשועה"ר.

14. איר זאגט אז די סענדוויטשעס איז נאר אין אונזערע געגענטער, איר ווייסט אז דערמיט טוט איר א גרויסן טובה פאר די מקילים, איר זענט מגלה אז אין דרך רוב בני אדם לקבוע ע"ז, ווייל נאר אונזער הייפעלע אידן עסן דאס?

15. איר פרעגט ווי אזוי קען זיין אז דעת הרבה פוסקים כהרמ"א אז ס'איז גענוג רוב מי פירות אף שאינו נרגשת הרבה, ווען די רמ"א זאגט דאך ס'דארף זיין זיס ווי לעקו"ך, קוקט אזוי גוט פריער נומער 10 אז ס'איז פארהאן כמה מיני לעקוך, און די ווערטער פון רמ"א קען מיינען הם עיקר נגד המים, פשטות דער שלה"ק [בהג"ה] האט אזוי געלערנט די רמ"א. אבער והוא העיקר, איר האט פארזען אפאר ווערטער, וכן הוא דעת הרבה גדולי הפוסקים גייט נישט ארויף אויף פשט אין רמ"א נאר אויף הלכה למעשה, און אזוי שטייט טאקע אין שועה"ר, באה"ט, און דעת תורה.

16. איר פרעגט וועגן מנח"י און שבט הלוי, איך האב זיי נישט געפרעגט, אבער לענ"ד האבן זיי געוואלט אנצייכענען אז עפל דזשוס איז אויך מי פירות דלא כדעת תורה.

17. איר טענה'ט אז ס'איז איבערגעצויגן דעם שטריקל צו גיין סיי אז מען זאל מקיל זיין צום גרויסן שיעור און סיי צו מאכן מזונות בו בעת וואס רוב רובו פוסקים האלטן אז ס'איז המוציא, איך פארשטיי נישט וואס מאכט אויס רוב רובו פוסקים לענין כסנין וואס איז גע'פסק'נט אין שו"ע אז ביי דעם גייט מען ספיקו להקל, בפרט אז ס'איז דער שועה"ר און באה"ט וואס נעמען אזוי אן?

18. איר טענה'ט אז ס'שטייט נישט אין שו"ע די צורה פון א קביעות סעודה ממילא וואס הייסט אז רוב אלו הלחמניות נאכלין בדרך כלל אכילה שלא באופן סעודה קבועה, איך פארשטיי בכלל נישט וואס איר פרעגט, וואס דא שטייט האט גארנישט מיטן ערוך השלחן, דא שטייט פשוט כפשוטו, אז איינע פון די עיקר טענות קעגן מאכן מזונות איז געווען אז היינט צו טאג איז רוב בני אדם קובעין עליו, אויף דעם שרייבן זיי אז די לחמניות וואס זיי גיבן דעם הכשר איז בדרך כלל נישט אזוי, ווייל די וואס עסן עס, עסן עס בכלל נישט ביי קיין סעודה.

19. איר פרעגט אויף דעם לשון פון בודאי לא נכון ליתן לאכול לחמניות מזונות כשאוכלים סעודה גדולה באופן קבועה, איר פארשטייט באמת נישט וואס דא שטייט? לאמיר אייך פרעגן, מעג מען טיילן ספאנדזש קעיק ביי שבע ברכות אדער בר מצוה מלוה מלכה וכדו'? די ענטפער דערויף איז לא נכון, פארוואס ווייל מען דארף מורא האבן אז ס'וועט פאסירן דאס פון וואס דער אגרות משה אין נומער 9, אסר'ן קען מען נישט, ווייל למעשה דער וואס עסט עס קען זיך אפהאלטן פון עסן אלע מאכלים און ס'וועט נישט זיין קיין שיעור צירוף, אבער לא נכון איז עס נאך אלץ.
שרייב תגובה

צוריק צו “הלכות תפלה וברכות”