מנחם נחוםהאט געשריבן:↑מאנטאג אפריל 01, 2024 11:56 am
*
זעהט נישט אויס ווי דו האסט געלייענט רואיג גרינעריוד'ס ווערטער.
לייען נאכאמאל ביטע.
אנטשולדיגט דאס א קראנקע וועג פון אפפרעגן... וואס קען איך זיך יעצט פארענטפערטן?
ביטע צייג אן וואס איך האב פארזעהן
ער רעדט דאך פון פראקטיק, פון דערגרייכן די ציהל, במתון בהשכל ובדעת, נישט אז ער גיבט גערעכט אן אנדערע צד'ס ווראנג-דואינגס, נאר ער רעדט פון א מהלך צו קענען אנגיין מיטן לעבן על מי מנוחות ולבסוף אנקומען וואו מ'וויל.
עי' בשו"ע אבהע"ז ווי עס ווערט קלאר געפסקנ,ט ווי קינדער באלאנגן און די בית שמואל איז מוסיף אז אם לפי ראות עיני הבי"ד (של ג' ולא של כ"ג) דארף מען טוישןן די סדר
דארט רעדט מען ביי גע'גטע עלטערן, און אויך נאר לפי ראות עיני הבי"ד דוקא און נישט עסקנים, והשלישית דארט רעדט מען נאר וואו די קינדער זאלן וואוינען, אבער נישט אפצוהקן לגמרי דאס קינד פון איינע פון די עלטערן.
אבער @Greeneryid איד רעדט פון סתם אזוי אוועקנעמען קינדער פון עלטערן, און רעדט פון זיין אייגענע עקספיריענס אלס עסקן און נישט אלס בי"ד, און רעדט נישט פון וואו די קינדער זאלן וואוינען נאר בכלל לגמרי זיי אפצוהאקן פון די עלטערן.
עס זעהט אויס אז דארפט זיך בעסער לערנען reading comprehension. איך האב נישט געשריבן אויף למעשה גארנישט. איך האב געשריבן למחשבה כדי מען זאל פארשטיין ווי שווער די סוגיא איז.
איך האב געשריבן אז אין קאנסעפט איז דא מציאותן וואס עלטערן זענען שעדליך פאר זייערע קינדער. איך האב קלאר געשריבן אז אין רובא דרובא פעלער נעמט מען נישט אוועק די קינדער אפילו עס וואלט געווען פאר די טובה פון די קינדער.
יעצט ליין די איבעריגע וועסטו זעהן אז איך שרייב גארנישט למעשה. איך שרייב נאר ווי אזוי עס קוקט ליידער אויס. הלוואי וואלט איך מיך געקענט אפשטעלן ביים שרייבן פון נארמאלע מענטשן אויף ביידע זייטן.
מנחם נחוםהאט געשריבן:↑מאנטאג אפריל 01, 2024 11:56 am
*
זעהט נישט אויס ווי דו האסט געלייענט רואיג גרינעריוד'ס ווערטער.
לייען נאכאמאל ביטע.
אנטשולדיגט דאס א קראנקע וועג פון אפפרעגן... וואס קען איך זיך יעצט פארענטפערטן?
ביטע צייג אן וואס איך האב פארזעהן
ער רעדט דאך פון פראקטיק, פון דערגרייכן די ציהל, במתון בהשכל ובדעת, נישט אז ער גיבט גערעכט אן אנדערע צד'ס ווראנג-דואינגס, נאר ער רעדט פון א מהלך צו קענען אנגיין מיטן לעבן על מי מנוחות ולבסוף אנקומען וואו מ'וויל.
קודם דאנק איך דיר פארן זיך באציען צו מיר ווי א מענטש, יישר כח.
ער שרייבט מער ווי איין נקודה, די סך הכל איז אז מען דארף קוקען די טובה פון די קינד יעצט איז די מיליון דאלערדיגע שאלה וואס איז די טובה פון די קינד, עס אן אריכות הדברים וואס איך וויל נישט יעצט אריינגיין איך וועל נאר ציטירען הרב שלמה עהרליך'ס ווערטער וואס ער איז א מענטש מיט א נאמען - לאפוקי א ניק וואס דו קענסט קיינמאל וויסען וועלכע מאטיווען ער טראגט - וואס האט שוין באגלייט טויזענטער קעיסעס 'אז ער האט נאכקיינמאל געזעהן א פאל וואס זאל זיין לטובה פון די קינד נישט צו האבן די מידענסטע שייכות מיט איינער פון די עלטערן לפחות מיט סופערוויזשען' צו זאגן אז קינדער ווערן צורידערט פון א וויזיט איז אדער א ליגענט/דמיון אדער איז איינער שולדיג און יענער דארף זיך טוישען די צוגאנג.
מען קוקט עס אהן ווי א מעשה, אמאל איז געווען א מעשה אז א טאטע האט נישט געקענט זעהן זיין קינד... "עס איז א טאטע מיט א קינד"... שטעל דיך פאר אז מען נעמט אוועק דיין קינד פאר א חודש ביי א אחרית'דיגע פלאץ אלעס איז קערגענימען אבער די האסט נישט קיין אנונג וואס ווען אין ווי...
יא יא עס איז דא איגערלייט וואס פארציילען אז זיי האבען געכאפט פעטש פון זייער זיידע פארן גריסן די טאטע...
פאקט איז אז הונדערטע קינדער קענען ליידער נישט צוקומען צו איינע פון זייערע עלטערן, די פאן אין צער וואס אזא קינד גייט אריבער איז נישט צו בשרייבן, לא עת לחשות כלל ישראל מיז זיך אויף וועקען אין עפעס טוהן דערצו פאר עס איז שוין ח"ו נאכאמאל צו שפעט...
פרעג נישט פארוואס איך טוה אזוי... איך טוה אזוי ווייל מיין טאטע האט אזוי געטוהן, קענסט פרעגן פארוואס די חכמים האבען אזוי מתקן געווען.
(הרב שלמה אשר טויבער שליט"א מפי אביו הרה”ג ר’ עזריאל זצ"ל, קרבתנו-21)
מנחם נחוםהאט געשריבן:↑מאנטאג אפריל 01, 2024 11:56 am
*
זעהט נישט אויס ווי דו האסט געלייענט רואיג גרינעריוד'ס ווערטער.
לייען נאכאמאל ביטע.
אנטשולדיגט דאס א קראנקע וועג פון אפפרעגן... וואס קען איך זיך יעצט פארענטפערטן?
ביטע צייג אן וואס איך האב פארזעהן
ער רעדט דאך פון פראקטיק, פון דערגרייכן די ציהל, במתון בהשכל ובדעת, נישט אז ער גיבט גערעכט אן אנדערע צד'ס ווראנג-דואינגס, נאר ער רעדט פון א מהלך צו קענען אנגיין מיטן לעבן על מי מנוחות ולבסוף אנקומען וואו מ'וויל.
כ'מיין אז איר האט נישט געליינט וואס ער שרייבט. דו ברענגסט נאר ארויס איין ריכטיגע נקודה וואס ער שרייבט.
ער האט יא געגעבן 'רעכט' קלאר צו אומקלאר, פאר איינע פון די זייטן צו אפהאלטן דאס קינד פון זעהן איינע פון די עלטערן מיטן אויסרייד לטובת דעם קינד, און ניין דאס זאגט מנחם נחום וגם אני ס'עקזיסטירט נישט און טאר נישט עקזיסטירן אזא זאך, וזה הא.
@American Dreamקודם כל אין סדר העולם איז דא א נארמאלע וועג וויאזוי א גט גייט צו. די פרוי האט די קינדער און די מאן באקומט אפאר שעה א וואך, און אפאר שבתים א יאר צו יעדע צווייטע שבת וכו וכו אזוי איז נארמאל און דאס איז סדר העולם.
אויב זאל ווען זיין צווישן א גע'גט'ע קאפל די אפשען אז אדער איז די קינד א גאנץ לעבן 'נאר' ביי די טאטע אדער 'נאר' ביי די מאמע וועט יעדע דעת בעה''ב זאגן אז די מאמע איז ערשט צו באקומען דעם קינד. ס'איז דא א סדר העולם.
ניין א קינד וויל און דארף זעהן די טאטע, א טאטע מעג און זאל פראבירן רעדן מיטן קינד, אויב איז עס נאכדעם גורם אז די קינד זאל ווערן ווי א באלי זאל ער אויפהערן פראבירן זיך שלאגן אין קאורט וכו. אבער ער ברויך פראבירן, און זאגן אז די טאטע איז שולדיג פארן פראבירן מאכן א לעדזשיט קאלל איז רשעות אזוי צו באשולדיגן א רחמנות'דיגע טאטע.
דער אנגעשאשקעטער מאלט אראפ דאס בילד כאילו דאס קינד וואקסט אויף נארמאל נישט קינעדיג זיין טאטע אויב איז ער געווען א בעבי בשעת די גט, לאמיר עס צולייגען ער ווייסט בכלל אז ער האט אמאל געהאט א טאטע? אויב יא ווי קען זיין עס פעלט עם נישט? ער שפירו דאס יעדע מינוט פון טאג, האט מען עם קיינמאל פארציילט און ער וואקסט אויף ביים שטיף טאטע, וואס איז די פלאן גייט מען עם אמאל פארציילען? אויב נישט ווען גייט ער עס הערן פון די גאס? עס איז נישט קיין שאלה פון 'אויב' נאר פון 'ווען' פארוואס זיך שפילן מיט בלוט און עס אראפמאלן כאילו מען פלאצירט טעצער קעיק....
ווי מער איך ליין @אנגעשאשקעטער תגובות בין איך מער און מער איבערצייגט אז ער פארטרעיט די רשעות'דיגע מאמע'ס גיי ליין אביסל די תגובות וואס @מצות צייכענט צו פאר ערשט האנטיגע מעשיות וואס די אמאליגע גט'ליכע קינדער פארציילן
במציאות איז דא גאר אסאך פעלער וואס משטעלט עס אזוי אויס מרצונם הטוב פון ביידע זייטן, אן קיין שום מחלוקת. אז דאס בעבי בלייבט ביי די מאמע, און ווען דאס קינד ווערט גרויס איז מען מודיע איבער די טאטע און מהייבט אן גיין. די קינדער קענען זייער שיין אויפוואקסן אויב זיי מיינען אז זייער שטיף טאטע איז עכט, פארשטיי זיך ווען די מאמע איז סינגעל קען עס נישט ארבעטן עכט.
איך בין מסכים אז דאס איז די מציאות, אבער עס מיינט לגמרי נישט אז עס ארבייט זיך גוט אויס... האסט געפרעגט אמאל אזא קינד אלס אן אדאולט צו ער אגריט אז דאס איז די מהלך?
די שאלה איז אויך וואס מיינט ווען ער/זי ווערט גרויס ביי וויפיל יאר? 12 13 נאך די חתונה? און די קלאפ דעמאלטס איז נישט אסאך אסאך שטערקער און עס קומט נאך צו אז ער/זי פארלירט די טראסט צו זיינע/אירע נאנטע אז מען האט איר/עם אויסגעכאפט
און וואס איז די טשענסעס אז א חבר/חברתה זאל עם/איר עס פארציילן?
כקען נישט די נומבערס. אבער כקען פרעזענדליך 2 אידן וואס האבן אזוי געטוען און ב"ה די קינדער זענען הערליך אויפגעוואקסן. כהאב נאר מגיב געווען צום תגובה אז סאיז שייך אויפוואקסן נערמאל אזוי, אבער פארשטייט זיך מרעדט נישט ווען סאיז א פייט
ו"חסד השם" מעולם ועד עולם על יראיו וצדקתו לבני בנים
יעדער קען מענטשן וואס מען רופט זיי אן פארשלעפטע קרענק. זיי קומען אייביג אן מינימום א שעה שפעט און שפעטער. קומט דינסטאג אדער זונטאג, היינט דארף זיין וויזיטעישן 5 אזייגער ביז 8. סאיז א שיינע וועטער אינדרויסן. אין א נארמאלע משפחה וועלן זיין קינדער וואס וועלן ענדערש וועלן שפילן מיט די קינדער אויף די גאס ווי צו גיין מיט די טאטע/מאמע צי א פיצא סטאר. דא רעדט מען פון גע'גט'ע משפחה. יעצט, די נארמאלע טאטע/מאמע מאכט גרייט די קינדער פאר 5 אזייגער. הייבט זיך אן, מען טאר זיי נישט געבן א פולע סאפפער ווייל נאכדעם וועלן זיי נישט עסן מיט די אנדערע טאטע/מאמע. געט מען זיי עפעס אז זיי זאלן נישט זיין הונגעריג. 5 אזייגער די קינדער זענען גרייט אבער די פארשלעפטע קרענק האט זיך נישט באוויזן. ער האט נישט געקאלט אז ער גייט זיין שפעט. 530 קאלט מען אים און ער זאגט אז ער איז כמעט דארט נאך צען מינוט. 615 איז ער ענדליך אנגעקומען. די קינדער זענען שוין הונגעריג און די קליינע מיעד, און זיי גייען נישט עסן פאר א האלבע שעה ביז ווען די הייסע פיצא וועט ליגן אין פראנט אויפן טיש. די קינדער האבן זיך נישט געקענט שפילן אויף די גאס געהעריג ווייל מען האט געווארט. איינע פון די קינדער פונקט פילט זיך נישט גוט אבער מען מוז אים שיקן אז די טאטע/מאמע זאל נישט פארפירן. שוין די קינדער האבן שוין אויפגעגעסן, עס איז שוין 715 מע גייט צו די פארק, מען פארט 15 מינוט און מען איז דארט 15 מינוט און מען גייט שוין אהיים ווייל די וועג איז 15 מינוט און מען דארף זיין אינדערהיים 8 אזייגער. אבער אונזער פארשלעפטע קרענק קומט אן מיט די קינדער 830-9. די קינדער קומען אהיים שמוציג מען דארף זיי באדן און לייגן שלאפן עס ווערט שוין באלד 10 אזייגער ווען געווענליך שלאפן זיי שוין פריער. די מציאות איז אז קינדער ווערן משוגע פון פארריקן זייער סדר און צוביסלעך האבן זיי פיינט צו גיין. יעצט מוז מען זיי שוין צווינגען צו גיין און די resentment ווערט ערגער. דאס איז נאר איין פשוטע משל.
יעצט וועל מיר נעמען די משל צו ערב שבת. די קינדער גייען זיין ביי די טאטע/מאמע אויף שבת. ערב שבת 1-2 די קינדער זענען גרייט אבער מען הערט נישט פון אים. מען קאלט אים מען קען אים נישט ריעטשן. ענדלעך קאלט ער אז ער שוין דארט. שוין ווערט א שעה פארן זמן. מען נעמט די קינדער מען גייט צו די דירה און יעצט הייבט זיך אלעס אן. מען דארף אויפרוימען, צו שטעלן די עסן. יעדער מוז העלפן. ענדלעך 15 מינוט נאכן זמן און מען איז שוין כמעט גרייט פאר שבת. איך קען שרייבן און שרייבן. יעדער קען פארשטיין אז די קינדער מוזן עס נישט ליעב האבן און אזא שבת ווערט זיי א תשעה באב.
פון די אנדערע זייט איז דא די פארקערטע. די טאטע/מאמע קומט אן פאר וויזיטעישן צייטליך. קאלט פאראויס, קומט אן אזוי ווי אפגעשמועסט, אבער די קינדער זענען נישט גרייט. מען ווארט א האלבע שעה א שעה ענדליך די קינדער קומען אן, מען גייט צו די דירה ווי אלעס איז שיין צוגעגרייט, מסודר, אבער די קינדער קומען אן עס פעלט העמדער, זאקן, שיך. די טאטע/מאמע וויל נישט משוגע מאכן, ער וויל נישט מען זאל זאגן אז ער מאכט מחלוקת, ער לויפט און קויפט וועש און שיך, מען האט א שיינע שבת, זיי גייען אהיים צייטליך. נעקסטע וויזיטעישן שבת שפילט זיך איבער די זעלבע זאך, די טאטע/מאמע פרעגט ווי איז די נייע קליידונג און שיך? די טאטע/מאמע האט ארויסגעווארפן ווען מען איז אהיימגעקומען.
נאכדעם זענען דא די נארמאלע מענטשן. מען שמועסט אפ נארמאל, מען קענסעלט נישט יעדן מאנטאג און דאנערשטיג, מען קאלט פון פאראויס, מען קומט אן אין צייט. מען ברענגט צוריק די קינדער אין צייט. די קינדער קומען און גייען אנגעטאן נארמאל, זיי קומען אהיים קלין און מסודר. ווען א קינד פילט נישט גוט קען מען בעטן אפשר די טאטע/מאמע קען זיי נעמען צום דאקטאר אפילו סאיז נישט זיין רייע. אויב א קינד פילט נישט גוט קען מען אויפגעבן די וויזיטעישן פאר יענעם טאג אז די קינד זאל קענען זיין רואיג. מען קומט זיך דורך אויף אנדערע טעג. וכו.
איך האב דא געשריבן נאר אחד מן האלף וואס קען אלס פארגיין מיט משוגע מאכן קינדער מיט וויזיטעישן אז מען קען פרעגן, איז טאקע די וויזיטעישן גוט פארן קינד?
איך זאג קלאר, איך האב נישט דעם תירוץ אויפן ביג פיקטשער. איך קען נאר ענטפערן אויף א קעיס ביי קעיס בעסיס. אבער צו זאגן אז וויזיטעישן איז אייביג א גוטע זאך איז זיכער נישט אמת. און וועגן די אלע זאכן וואס איך האב געשריבן גייט מען קיינמאל נישט טרעפן א גרויסע סאלושן. אזוי ווי איך האב געשריבן. משוגע קען מען נישט פיקסן און משוגע וועט אייביג מאכן פראבלעמען.
יעדער קען מענטשן וואס מען רופט זיי אן פארשלעפטע קרענק. זיי קומען אייביג אן מינימום א שעה שפעט און שפעטער. קומט דינסטאג אדער זונטאג, היינט דארף זיין וויזיטעישן 5 אזייגער ביז 8. סאיז א שיינע וועטער אינדרויסן. אין א נארמאלע משפחה וועלן זיין קינדער וואס וועלן ענדערש וועלן שפילן מיט די קינדער אויף די גאס ווי צו גיין מיט די טאטע/מאמע צי א פיצא סטאר. דא רעדט מען פון גע'גט'ע משפחה. יעצט, די נארמאלע טאטע/מאמע מאכט גרייט די קינדער פאר 5 אזייגער. הייבט זיך אן, מען טאר זיי נישט געבן א פולע סאפפער ווייל נאכדעם וועלן זיי נישט עסן מיט די אנדערע טאטע/מאמע. געט מען זיי עפעס אז זיי זאלן נישט זיין הונגעריג. 5 אזייגער די קינדער זענען גרייט אבער די פארשלעפטע קרענק האט זיך נישט באוויזן. ער האט נישט געקאלט אז ער גייט זיין שפעט. 530 קאלט מען אים און ער זאגט אז ער איז כמעט דארט נאך צען מינוט. 615 איז ער ענדליך אנגעקומען. די קינדער זענען שוין הונגעריג און די קליינע מיעד, און זיי גייען נישט עסן פאר א האלבע שעה ביז ווען די הייסע פיצא וועט ליגן אין פראנט אויפן טיש. די קינדער האבן זיך נישט געקענט שפילן אויף די גאס געהעריג ווייל מען האט געווארט. איינע פון די קינדער פונקט פילט זיך נישט גוט אבער מען מוז אים שיקן אז די טאטע/מאמע זאל נישט פארפירן. שוין די קינדער האבן שוין אויפגעגעסן, עס איז שוין 715 מע גייט צו די פארק, מען פארט 15 מינוט און מען איז דארט 15 מינוט און מען גייט שוין אהיים ווייל די וועג איז 15 מינוט און מען דארף זיין אינדערהיים 8 אזייגער. אבער אונזער פארשלעפטע קרענק קומט אן מיט די קינדער 830-9. די קינדער קומען אהיים שמוציג מען דארף זיי באדן און לייגן שלאפן עס ווערט שוין באלד 10 אזייגער ווען געווענליך שלאפן זיי שוין פריער. די מציאות איז אז קינדער ווערן משוגע פון פארריקן זייער סדר און צוביסלעך האבן זיי פיינט צו גיין. יעצט מוז מען זיי שוין צווינגען צו גיין און די resentment ווערט ערגער. דאס איז נאר איין פשוטע משל.
יעצט וועל מיר נעמען די משל צו ערב שבת. די קינדער גייען זיין ביי די טאטע/מאמע אויף שבת. ערב שבת 1-2 די קינדער זענען גרייט אבער מען הערט נישט פון אים. מען קאלט אים מען קען אים נישט ריעטשן. ענדלעך קאלט ער אז ער שוין דארט. שוין ווערט א שעה פארן זמן. מען נעמט די קינדער מען גייט צו די דירה און יעצט הייבט זיך אלעס אן. מען דארף אויפרוימען, צו שטעלן די עסן. יעדער מוז העלפן. ענדלעך 15 מינוט נאכן זמן און מען איז שוין כמעט גרייט פאר שבת. איך קען שרייבן און שרייבן. יעדער קען פארשטיין אז די קינדער מוזן עס נישט ליעב האבן און אזא שבת ווערט זיי א תשעה באב.
פון די אנדערע זייט איז דא די פארקערטע. די טאטע/מאמע קומט אן פאר וויזיטעישן צייטליך. קאלט פאראויס, קומט אן אזוי ווי אפגעשמועסט, אבער די קינדער זענען נישט גרייט. מען ווארט א האלבע שעה א שעה ענדליך די קינדער קומען אן, מען גייט צו די דירה ווי אלעס איז שיין צוגעגרייט, מסודר, אבער די קינדער קומען אן עס פעלט העמדער, זאקן, שיך. די טאטע/מאמע וויל נישט משוגע מאכן, ער וויל נישט מען זאל זאגן אז ער מאכט מחלוקת, ער לויפט און קויפט וועש און שיך, מען האט א שיינע שבת, זיי גייען אהיים צייטליך. נעקסטע וויזיטעישן שבת שפילט זיך איבער די זעלבע זאך, די טאטע/מאמע פרעגט ווי איז די נייע קליידונג און שיך? די טאטע/מאמע האט ארויסגעווארפן ווען מען איז אהיימגעקומען.
נאכדעם זענען דא די נארמאלע מענטשן. מען שמועסט אפ נארמאל, מען קענסעלט נישט יעדן מאנטאג און דאנערשטיג, מען קאלט פון פאראויס, מען קומט אן אין צייט. מען ברענגט צוריק די קינדער אין צייט. די קינדער קומען און גייען אנגעטאן נארמאל, זיי קומען אהיים קלין און מסודר. ווען א קינד פילט נישט גוט קען מען בעטן אפשר די טאטע/מאמע קען זיי נעמען צום דאקטאר אפילו סאיז נישט זיין רייע. אויב א קינד פילט נישט גוט קען מען אויפגעבן די וויזיטעישן פאר יענעם טאג אז די קינד זאל קענען זיין רואיג. מען קומט זיך דורך אויף אנדערע טעג. וכו.
איך האב דא געשריבן נאר אחד מן האלף וואס קען אלס פארגיין מיט משוגע מאכן קינדער מיט וויזיטעישן אז מען קען פרעגן, איז טאקע די וויזיטעישן גוט פארן קינד?
איך זאג קלאר, איך האב נישט דעם תירוץ אויפן ביג פיקטשער. איך קען נאר ענטפערן אויף א קעיס ביי קעיס בעסיס. אבער צו זאגן אז וויזיטעישן איז אייביג א גוטע זאך איז זיכער נישט אמת. און וועגן די אלע זאכן וואס איך האב געשריבן גייט מען קיינמאל נישט טרעפן א גרויסע סאלושן. אזוי ווי איך האב געשריבן. משוגע קען מען נישט פיקסן און משוגע וועט אייביג מאכן פראבלעמען.
יעדער קען מענטשן וואס מען רופט זיי אן פארשלעפטע קרענק. זיי קומען אייביג אן מינימום א שעה שפעט און שפעטער. קומט דינסטאג אדער זונטאג, היינט דארף זיין וויזיטעישן 5 אזייגער ביז 8. סאיז א שיינע וועטער אינדרויסן. אין א נארמאלע משפחה וועלן זיין קינדער וואס וועלן ענדערש וועלן שפילן מיט די קינדער אויף די גאס ווי צו גיין מיט די טאטע/מאמע צי א פיצא סטאר. דא רעדט מען פון גע'גט'ע משפחה. יעצט, די נארמאלע טאטע/מאמע מאכט גרייט די קינדער פאר 5 אזייגער. הייבט זיך אן, מען טאר זיי נישט געבן א פולע סאפפער ווייל נאכדעם וועלן זיי נישט עסן מיט די אנדערע טאטע/מאמע. געט מען זיי עפעס אז זיי זאלן נישט זיין הונגעריג. 5 אזייגער די קינדער זענען גרייט אבער די פארשלעפטע קרענק האט זיך נישט באוויזן. ער האט נישט געקאלט אז ער גייט זיין שפעט. 530 קאלט מען אים און ער זאגט אז ער איז כמעט דארט נאך צען מינוט. 615 איז ער ענדליך אנגעקומען. די קינדער זענען שוין הונגעריג און די קליינע מיעד, און זיי גייען נישט עסן פאר א האלבע שעה ביז ווען די הייסע פיצא וועט ליגן אין פראנט אויפן טיש. די קינדער האבן זיך נישט געקענט שפילן אויף די גאס געהעריג ווייל מען האט געווארט. איינע פון די קינדער פונקט פילט זיך נישט גוט אבער מען מוז אים שיקן אז די טאטע/מאמע זאל נישט פארפירן. שוין די קינדער האבן שוין אויפגעגעסן, עס איז שוין 715 מע גייט צו די פארק, מען פארט 15 מינוט און מען איז דארט 15 מינוט און מען גייט שוין אהיים ווייל די וועג איז 15 מינוט און מען דארף זיין אינדערהיים 8 אזייגער. אבער אונזער פארשלעפטע קרענק קומט אן מיט די קינדער 830-9. די קינדער קומען אהיים שמוציג מען דארף זיי באדן און לייגן שלאפן עס ווערט שוין באלד 10 אזייגער ווען געווענליך שלאפן זיי שוין פריער. די מציאות איז אז קינדער ווערן משוגע פון פארריקן זייער סדר און צוביסלעך האבן זיי פיינט צו גיין. יעצט מוז מען זיי שוין צווינגען צו גיין און די resentment ווערט ערגער. דאס איז נאר איין פשוטע משל.
יעצט וועל מיר נעמען די משל צו ערב שבת. די קינדער גייען זיין ביי די טאטע/מאמע אויף שבת. ערב שבת 1-2 די קינדער זענען גרייט אבער מען הערט נישט פון אים. מען קאלט אים מען קען אים נישט ריעטשן. ענדלעך קאלט ער אז ער שוין דארט. שוין ווערט א שעה פארן זמן. מען נעמט די קינדער מען גייט צו די דירה און יעצט הייבט זיך אלעס אן. מען דארף אויפרוימען, צו שטעלן די עסן. יעדער מוז העלפן. ענדלעך 15 מינוט נאכן זמן און מען איז שוין כמעט גרייט פאר שבת. איך קען שרייבן און שרייבן. יעדער קען פארשטיין אז די קינדער מוזן עס נישט ליעב האבן און אזא שבת ווערט זיי א תשעה באב.
פון די אנדערע זייט איז דא די פארקערטע. די טאטע/מאמע קומט אן פאר וויזיטעישן צייטליך. קאלט פאראויס, קומט אן אזוי ווי אפגעשמועסט, אבער די קינדער זענען נישט גרייט. מען ווארט א האלבע שעה א שעה ענדליך די קינדער קומען אן, מען גייט צו די דירה ווי אלעס איז שיין צוגעגרייט, מסודר, אבער די קינדער קומען אן עס פעלט העמדער, זאקן, שיך. די טאטע/מאמע וויל נישט משוגע מאכן, ער וויל נישט מען זאל זאגן אז ער מאכט מחלוקת, ער לויפט און קויפט וועש און שיך, מען האט א שיינע שבת, זיי גייען אהיים צייטליך. נעקסטע וויזיטעישן שבת שפילט זיך איבער די זעלבע זאך, די טאטע/מאמע פרעגט ווי איז די נייע קליידונג און שיך? די טאטע/מאמע האט ארויסגעווארפן ווען מען איז אהיימגעקומען.
נאכדעם זענען דא די נארמאלע מענטשן. מען שמועסט אפ נארמאל, מען קענסעלט נישט יעדן מאנטאג און דאנערשטיג, מען קאלט פון פאראויס, מען קומט אן אין צייט. מען ברענגט צוריק די קינדער אין צייט. די קינדער קומען און גייען אנגעטאן נארמאל, זיי קומען אהיים קלין און מסודר. ווען א קינד פילט נישט גוט קען מען בעטן אפשר די טאטע/מאמע קען זיי נעמען צום דאקטאר אפילו סאיז נישט זיין רייע. אויב א קינד פילט נישט גוט קען מען אויפגעבן די וויזיטעישן פאר יענעם טאג אז די קינד זאל קענען זיין רואיג. מען קומט זיך דורך אויף אנדערע טעג. וכו.
איך האב דא געשריבן נאר אחד מן האלף וואס קען אלס פארגיין מיט משוגע מאכן קינדער מיט וויזיטעישן אז מען קען פרעגן, איז טאקע די וויזיטעישן גוט פארן קינד?
איך זאג קלאר, איך האב נישט דעם תירוץ אויפן ביג פיקטשער. איך קען נאר ענטפערן אויף א קעיס ביי קעיס בעסיס. אבער צו זאגן אז וויזיטעישן איז אייביג א גוטע זאך איז זיכער נישט אמת. און וועגן די אלע זאכן וואס איך האב געשריבן גייט מען קיינמאל נישט טרעפן א גרויסע סאלושן. אזוי ווי איך האב געשריבן. משוגע קען מען נישט פיקסן און משוגע וועט אייביג מאכן פראבלעמען.
ווי יונתן שווארץ זאגט, די מוסדות'ן האבן דא די גרעסטע כח צו מאכן א טויש למוטב
די געזעצן זענען זייער שטארק לטובת די מוסדות. א מנהל אדער מלמד קען רעדן צו א קינד וואס ער וויל אפילו די עלטערן ווילן נישט. אז דו שיקסט די קינד אין א חדר אדער סקול, געבסטו איבער דיין קינד צו זייערע הענט און זיי קענען פרעגן דאס קינד אויב ער וויל באמת רעדן צו זיין טאטע וכדו'.
די מאמע האט נישט קיין רעכט צו זאגן אז די מוסדות טאר נישט לאזן דעם טאטע'ן קומען צום קינד ווי לאנג ער איז אין חדר. אויב איז דא א ריסטרענינג ארדער איז אנדערש, אבער די מוסדות קען נאך אלס העלפן די טאטע, און פרעגן דעם קינד וואס ער וויל באמת, און דערמיט עפ''י חוק געבן צוטריט פארן טאטן צו זיין קינד.
ווי יונתן שווארץ זאגט, די מוסדות'ן האבן דא די גרעסטע כח צו מאכן א טויש למוטב
ס'איז דא נאך א נקודה, די געזעצן זענען זייער שטארק לטובת די מוסדות. א מנהל אדער מלמד קען רעדן צו א קינד וואס ער וויל אפילו די עלטערן ווילן נישט. אז דו שיקסט די קינד אין א חדר אדער סקול, געבסטו איבער דיין קינד צו זייערע הענט און זיי קענען פרעגן דאס קינד אויב ער וויל באמת רעדן צו זיין טאטע וכדו'.
די מאמע האט נישט קיין רעכט צו זאגן אז די מוסדות טאר נישט לאזן דעם טאטע'ן קומען צום קינד ווי לאנג ער איז אין חדר. אויב איז דא א ריסטרענינג ארדער איז אנדערש, אבער די מוסדות קען נאך אלס העלפן די טאטע, און פרעגן דעם קינד וואס ער וויל באמת, און דערמיט עפ''י חוק געבן צוטריט פארן טאטן צו זיין קינד.
ווי יונתן שווארץ זאגט, די מוסדות'ן האבן דא די גרעסטע כח צו מאכן א טויש למוטב
ס'איז דא נאך א נקודה, די געזעצן זענען זייער שטארק לטובת די מוסדות. א מנהל אדער מלמד קען רעדן צו א קינד וואס ער וויל אפילו די עלטערן ווילן נישט. אז דו שיקסט די קינד אין א חדר אדער סקול, געבסטו איבער דיין קינד צו זייערע הענט און זיי קענען פרעגן דאס קינד אויב ער וויל באמת רעדן צו זיין טאטע וכדו'.
די מאמע האט נישט קיין רעכט צו זאגן אז די מוסדות טאר נישט לאזן דעם טאטע'ן קומען צום קינד ווי לאנג ער איז אין חדר. אויב איז דא א ריסטרענינג ארדער איז אנדערש, אבער די מוסדות קען נאך אלס העלפן די טאטע, און פרעגן דעם קינד וואס ער וויל באמת, און דערמיט עפ''י חוק געבן צוטריט פארן טאטן צו זיין קינד.
אפילו א טאטע איז א פארשלעפטער, צודרייטער, וויל דווקא אפטון דאס ווייב איז נישט דא קיין שום הסבר אפצוהאקן די קינד אינגאנצן. אוודאי שטערט עס דעם קינד, כ'וועל דיר מודיע זיין, אלע ווייבער וואס לאזן נישט זעהן בכלל די קינדער די טאטע אפילו א נארמאלע טאטע, זאגן אויך ס'איז נישט פארן טובה פונעם קינד און ס'צומישט זיי, מילא אפשר זאל מען טאקע אויסהערן די אלע ווייבער..
די תירוץ איז אוודאי און אוודאי איז די בעסטע און געזונטסטע פאר א קינד ווען ער דארף טאקע נישט גיין יעדע וואך צו א צווייטע הויז פאר אפאר שעה,, פאר א שבת. הלואי ווען די משפחה גט זיך בכלל נישט. אבער דא האט מען זיך יא גע'גט, מ'קען נישט יעצט קומען און דיליטען דעם טאטע אינגאנצן ווייל אזוי שמעקט דעם ווייב און מעגליך קען מען זיך איינרעדן ס'וועט זיין א טובה פארן קינד ווייל ניין, א חלק פון די ליידן פון א גט איז חוץ פון דאס אז די קינד פארלירט זיין ארגינעלע טאטע טעגליך, חוץ וואס די ווייב דארף חתונה האבן פון פריש, חוץ וואס זי בלייבט מיט די גרושה פלעק א גאנץ לעבן, בלייבט די זון אויך א זון פונעם טאטען א גאנץ לעבן מ'קען דאס נישט דיליטען. פיריעד. קום מיר נישט יעצט ווי א נייס גיי, אבער פארן טובה פונעם קינד.. יעצט איז אווער דאס איז א חלק פון די נאכווייען פון א גט, ווען דו גט'סט זיך קומט מיט מיט דעם אז דו גייסט הייסן א גרושה כל ימיך גייען דיינע קינדער בלייבן לעולם ועד מקושר מיטן טאטען און ס'גייט צומאל זיין זייער שווער.
יעדער פארשטייט אז אויב דאס ווייבעל העצט אן די קינדער קעגן דעם טאטען וואס לכו''ע דעמעדזשד עס א קינד, און ביי רוב צו אלע פון די ווייבער וואס לאזן נישט די קינדער זעהן דעם טאטען פאסירט אזאנס, ווילסטו זאגן מ'זאל אוועקכאפן די קינדער פון די מאמע ווייל זי ברענגט אן דעמעדזש?? כ'מיין אז קיינער גייט נישט אזוי זאגן, די קינד טאר נישט ווערן אוועקגענומען פונעם מאמען אפילו זי רייצט אן די קינדער קעגן דעם טאטען וואס ברענגט אן דעמעדזש.
והעיקר. ווער זאגטפ אז די טאטע איז א פארשלעפטער, א נאכגעלאזטער, וכו וכו. דעמעדזש מער דעם קינד ווי דאס אז די קינד קען נישט בכלל זעהן די טאטע.
דאס אז נישט אזוי 'גוט' אדער נישט די 'געוואלדיגע' זאך פארן קינד צו גיין צום טאטען איז נישט קיין שום היתר צו אוועקנעמען דעם קינד פונעם טאטען אינגאנצן און נישט צו לאזן ניטאמאל א קליין שטיקל צייט איינמאל א וואך, חודש וכו.
דאס אז די באזוך האט קאנסוועקווענצן איז נישט קיין היתר דורכצופירן די גניבה און גנב'נען דעם קינד פונעם טאטען. א חלק פון די גט קאנסוועקווענצן קען מען דאס רעכענען.
און יעדע פאל ווי א באזוך האט קאנסקווענצען אויב די ווייבעל ווייסט זי טאר נישט העצן די קינד קעגן דעם טאטען, און די ווייבעל ווייסט ס'איז נישט דא קיין אפשען צו אפהאלטן די קינד פונעם טאטען, וועלן זאכן קענען ווערן מסודר יעדע שטיק צייט אז ס'זאל נישט שאטן פארן קינד, ע''פ רוב איז דא וועגן וויאזוי צו דיעלן אפילו מיט א משוגענעם עז לאנג ער ווייסט ס'איז נישט דא קיין הו''א אים אויסצוקראסן, און די קינד ווערט נישט גענוצט אינעם פייט.
---
און אפילו א טאטע האט נישט געזען די קינד 6 יאר, און נאך 6 יאר דערמאנט ער זיך. איז נאכאלץ נישט דא קיין היתר צו צוריקהאלטן דעם קינד. צו ס'וועט שאטן פארן קינד? מעגליך. אבער פריי זיך אז ער האט נישט משוגע געמאכט ביז היינט, לויט דיין מיינונג ווען דער טאטע פיקט ווען אויף די קינד יעדע וואך די לעצטע זעקס יאר וואלט עס פיל מער צומישט..
סך הכל: אזא זאך פון גנב'נען א קינד פונעם טאטען אדער מאמען, נישט לאזן איינע פון די עלטערן זעהן די קינדער איז א עון בל יכופר, און איז א רשעות אנע שום תירוץ.
אפילו א טאטע איז א פארשלעפטער, צודרייטער, וויל דווקא אפטון דאס ווייב איז נישט דא קיין שום הסבר אפצוהאקן די קינד אינגאנצן. אוודאי שטערט עס דעם קינד, כ'וועל דיר מודיע זיין, אלע ווייבער וואס לאזן נישט זעהן בכלל די קינדער די טאטע אפילו א נארמאלע טאטע, זאגן אויך ס'איז נישט פארן טובה פונעם קינד און ס'צומישט זיי, מילא אפשר זאל מען טאקע אויסהערן די אלע ווייבער..
די תירוץ איז אוודאי און אוודאי איז די בעסטע און געזונטסטע פאר א קינד ווען ער דארף טאקע נישט גיין יעדע וואך צו א צווייטע הויז פאר אפאר שעה,, פאר א שבת. הלואי ווען די משפחה גט זיך בכלל נישט. אבער דא האט מען זיך יא גע'גט, מ'קען נישט יעצט קומען און דיליטען דעם טאטע אינגאנצן ווייל אזוי שמעקט דעם ווייב און מעגליך קען מען זיך איינרעדן ס'וועט זיין א טובה פארן קינד ווייל ניין, א חלק פון די ליידן פון א גט איז חוץ פון דאס אז די קינד פארלירט זיין ארגינעלע טאטע טעגליך, חוץ וואס די ווייב דארף חתונה האבן פון פריש, חוץ וואס זי בלייבט מיט די גרושה פלעק א גאנץ לעבן, בלייבט די זון אויך א זון פונעם טאטען א גאנץ לעבן מ'קען דאס נישט דיליטען. פיריעד. קום מיר נישט יעצט ווי א נייס גיי, אבער פארן טובה פונעם קינד.. יעצט איז אווער דאס איז א חלק פון די נאכווייען פון א גט, ווען דו גט'סט זיך קומט מיט מיט דעם אז דו גייסט הייסן א גרושה כל ימיך גייען דיינע קינדער בלייבן לעולם ועד מקושר מיטן טאטען און ס'גייט צומאל זיין זייער שווער.
יעדער פארשטייט אז אויב דאס ווייבעל העצט אן די קינדער קעגן דעם טאטען וואס לכו''ע דעמעדזשד עס א קינד, און ביי רוב צו אלע פון די ווייבער וואס לאזן נישט די קינדער זעהן דעם טאטען פאסירט אזאנס, ווילסטו זאגן מ'זאל אוועקכאפן די קינדער פון די מאמע ווייל זי ברענגט אן דעמעדזש?? כ'מיין אז קיינער גייט נישט אזוי זאגן, די קינד טאר נישט ווערן אוועקגענומען פונעם מאמען אפילו זי רייצט אן די קינדער קעגן דעם טאטען וואס ברענגט אן דעמעדזש.
והעיקר. ווער זאגטפ אז די טאטע איז א פארשלעפטער, א נאכגעלאזטער, וכו וכו. דעמעדזש מער דעם קינד ווי דאס אז די קינד קען נישט בכלל זעהן די טאטע.
דאס אז נישט אזוי 'גוט' אדער נישט די 'געוואלדיגע' זאך פארן קינד צו גיין צום טאטען איז נישט קיין שום היתר צו אוועקנעמען דעם קינד פונעם טאטען אינגאנצן און נישט צו לאזן ניטאמאל א קליין שטיקל צייט איינמאל א וואך, חודש וכו.
דאס אז די באזוך האט קאנסוועקווענצן איז נישט קיין היתר דורכצופירן די גניבה און גנב'נען דעם קינד פונעם טאטען. א חלק פון די גט קאנסוועקווענצן קען מען דאס רעכענען.
און יעדע פאל ווי א באזוך האט קאנסקווענצען אויב די ווייבעל ווייסט זי טאר נישט העצן די קינד קעגן דעם טאטען, און די ווייבעל ווייסט ס'איז נישט דא קיין אפשען צו אפהאלטן די קינד פונעם טאטען, וועלן זאכן קענען ווערן מסודר יעדע שטיק צייט אז ס'זאל נישט שאטן פארן קינד, ע''פ רוב איז דא וועגן וויאזוי צו דיעלן אפילו מיט א משוגענעם עז לאנג ער ווייסט ס'איז נישט דא קיין הו''א אים אויסצוקראסן, און די קינד ווערט נישט גענוצט אינעם פייט.
---
און אפילו א טאטע האט נישט געזען די קינד 6 יאר, און נאך 6 יאר דערמאנט ער זיך. איז נאכאלץ נישט דא קיין היתר צו צוריקהאלטן דעם קינד. צו ס'וועט שאטן פארן קינד? מעגליך. אבער פריי זיך אז ער האט נישט משוגע געמאכט ביז היינט, לויט דיין מיינונג ווען דער טאטע פיקט ווען אויף די קינד יעדע וואך די לעצטע זעקס יאר וואלט עס פיל מער צומישט..
סך הכל: אזא זאך פון גנב'נען א קינד פונעם טאטען אדער מאמען, נישט לאזן איינע פון די עלטערן זעהן די קינדער איז א עון בל יכופר, און איז א רשעות אנע שום תירוץ.
די רעדסט זייער צו די זאך. אבער דו דארפסט ווען רעדן שארפער. נאר מ'קען באמת נישט גענוג ארויס ברענגען וואספארא רשעות דאס איז נישט צוצולאזן א טאטען צו די קינדער.. שוין.. ס'איז חם לבי בקרבי בהגיגי תבער אש.. אז כ'וועל ווייטער שרייבן וועט מען דאך מעקן. אוי רבוש''ע נאר די קענסט העלפן.
מען קוקט עס אהן ווי א מעשה, אמאל איז געווען א מעשה אז א טאטע האט נישט געקענט זעהן זיין קינד... "עס איז א טאטע מיט א קינד"... שטעל דיך פאר אז מען נעמט אוועק דיין קינד פאר א חודש ביי א אחרית'דיגע פלאץ אלעס איז קערגענימען אבער די האסט נישט קיין אנונג וואס ווען אין ווי...
יא יא עס איז דא איגערלייט וואס פארציילען אז זיי האבען געכאפט פעטש פון זייער זיידע פארן גריסן די טאטע...
פאקט איז אז הונדערטע קינדער קענען ליידער נישט צוקומען צו איינע פון זייערע עלטערן, די פאן אין צער וואס אזא קינד גייט אריבער איז נישט צו בשרייבן, לא עת לחשות כלל ישראל מיז זיך אויף וועקען אין עפעס טוהן דערצו פאר עס איז שוין ח"ו נאכאמאל צו שפעט...
