לב טהור ורוח נכון חדש בקרבי
נאכאמאל געבוירן ווערן פון דאסניי, המממ.. הערט זיך שרעקעדיג, אויפגעבן אויפ׳ן עבר און הווה? אנקוקען אלס ארום מיט גאר אן אנדערען בליק? זעהן די עולם ומלואו פון א צווייטן קוק ווינקל? זייער שרעקעדיג.
אבער ר׳ איד, וואס איז אויב דיין ניי-באשאפונג וועט דיר אריינפירן צו א מער פאזאטיווע און לייכטערע לעבן? א לעבן אן קיין אנגסט און טראמא, א לעבן ווי ״די״ ביסט די סימן און סיבה און נישט נאר א קרדום לחפור בו, א לעבן ווי רוחניות און קדושה איז געשמאק און פריינטליך און נישט נאר א סיבה אויף אויפגעבן באקוועמליכקייט און צוימונגען.
אין דיין רייזע ווי די וועסט זיך באשאפן פון פריש וועלן מיר נישט וויינען און אויסמעקן דיין עבר און יעצטיגע מהלך החיים, פונקט פארקערט עס וועט דינען ווי דער וועג ווייזער פאר אלע דיינע קומענדיגע סוקסעס׳ס און אויפטוענג׳ן, דיינע עקספיריענסעס פון ביז היינט וועט זיין דאס וואס וועט דיר מגלה זיין דיין ספעציעלע כח און דיינע אויסערגעווענליכע כשרונות און אייגענארטיגע תפקיד אויף דער וועלט,
דיין פיין, מיטמאכענישן, און שוועריקייטן פונעם עבר וועט אלס ווערן א חלק פון אן ארטיסטיש׳ן מאלעריי וואס טראגט דיין נאמען מיטן טיטל ״די אוטענטישע און בעסטע ווערסיע פון מיר אליין״.
ניין, די ווערסט נישט א נייע מענטש, חלילה, די באנייסט דיין גייסט און רייניגסט דיין הארץ כדי די זאלסט קענען אדרעסירן דיינע רצונות, שאיפות, און השגות, און באשיינען די וועלט מיט דיין ספעציעלע ליכט וואס גאט ב״ה האט דיר באשאנקען דורכ׳ן פראקטעצירן ״דיר״ אן די מצרים וואס זענען צוגעקומען במשך די יארן.
שטומפיגע פאדזשאוועטע דיימאנטען, אויסגעמאטערטע, פארקלעמטע הערצער, ביידע רופן פאר רייניגונג זיך צו צירוקערן צום ארגינעלן גלאנץ און שיין, פראכטפולע בליטשקעדיגע דיימאנט, און ריינע זיסע נשמה.
אין א וועלט פון כאאס, היסטעריע, און כסדר׳דיגע דיסטרעקשאן׳ס וועל מיר בע״ה ניצן דעם אשכול זיך אביסל אויסצושמועסן בענינים העומדים ברומו של עולם וצריכין חיזוק, די איידעלע ריינע נפש פוו אונז אלע וואס זיצט איינגעמיירעט און אונזערע קאלטע גופים, וואס גאנץ אפט כאפן מיר פון איר א שטויס אדער א זעץ צו דערמאנען דעם מענטש אז עס עקזעסטירט, און מיט רעכט פארלאנגט זי אז מיר זאלן זיך מיט איר אפגעבן כראוי וכיאות.
אבער ר׳ איד, וואס איז אויב דיין ניי-באשאפונג וועט דיר אריינפירן צו א מער פאזאטיווע און לייכטערע לעבן? א לעבן אן קיין אנגסט און טראמא, א לעבן ווי ״די״ ביסט די סימן און סיבה און נישט נאר א קרדום לחפור בו, א לעבן ווי רוחניות און קדושה איז געשמאק און פריינטליך און נישט נאר א סיבה אויף אויפגעבן באקוועמליכקייט און צוימונגען.
אין דיין רייזע ווי די וועסט זיך באשאפן פון פריש וועלן מיר נישט וויינען און אויסמעקן דיין עבר און יעצטיגע מהלך החיים, פונקט פארקערט עס וועט דינען ווי דער וועג ווייזער פאר אלע דיינע קומענדיגע סוקסעס׳ס און אויפטוענג׳ן, דיינע עקספיריענסעס פון ביז היינט וועט זיין דאס וואס וועט דיר מגלה זיין דיין ספעציעלע כח און דיינע אויסערגעווענליכע כשרונות און אייגענארטיגע תפקיד אויף דער וועלט,
דיין פיין, מיטמאכענישן, און שוועריקייטן פונעם עבר וועט אלס ווערן א חלק פון אן ארטיסטיש׳ן מאלעריי וואס טראגט דיין נאמען מיטן טיטל ״די אוטענטישע און בעסטע ווערסיע פון מיר אליין״.
ניין, די ווערסט נישט א נייע מענטש, חלילה, די באנייסט דיין גייסט און רייניגסט דיין הארץ כדי די זאלסט קענען אדרעסירן דיינע רצונות, שאיפות, און השגות, און באשיינען די וועלט מיט דיין ספעציעלע ליכט וואס גאט ב״ה האט דיר באשאנקען דורכ׳ן פראקטעצירן ״דיר״ אן די מצרים וואס זענען צוגעקומען במשך די יארן.
שטומפיגע פאדזשאוועטע דיימאנטען, אויסגעמאטערטע, פארקלעמטע הערצער, ביידע רופן פאר רייניגונג זיך צו צירוקערן צום ארגינעלן גלאנץ און שיין, פראכטפולע בליטשקעדיגע דיימאנט, און ריינע זיסע נשמה.
אין א וועלט פון כאאס, היסטעריע, און כסדר׳דיגע דיסטרעקשאן׳ס וועל מיר בע״ה ניצן דעם אשכול זיך אביסל אויסצושמועסן בענינים העומדים ברומו של עולם וצריכין חיזוק, די איידעלע ריינע נפש פוו אונז אלע וואס זיצט איינגעמיירעט און אונזערע קאלטע גופים, וואס גאנץ אפט כאפן מיר פון איר א שטויס אדער א זעץ צו דערמאנען דעם מענטש אז עס עקזעסטירט, און מיט רעכט פארלאנגט זי אז מיר זאלן זיך מיט איר אפגעבן כראוי וכיאות.
