ארפכשד, איך בין דא געווען איך בין שוין אבער אפען וועג ארויס, ער גייט און גייט גייט ...... הערסט מיר? איך בין שוין נישט דא! ביי. אייל בי בעק עראונד פייף....
זיי פרייליך... און מאך פרייליך אנדערע....בשמחה תמיד.
און איצט ליבע משתתפים בעק טו ווארק, שכויעח פאר די הערות ומהיום והלאה העל איך טאקע פריוון צו מאכן מיינע שורות מיט מער פאראגראפן בכדי עס זאל נישט קריכן פון די נאז לעכער און זאל זיין מער לעזבאר פאר די קרעטשמע טרינקער. און נאדיר טאקע שוין צוויי האקעס אויפן ENTER באטען אלטס תשובת המשקל
איינס...
צוויי...
שוין מיר זענען געבליבן דארט ווי איך האב מיך אנגעשטויסן און א געלד-צאפער קאמפעני, און ווי זיי האבן געמאכט דאס גענאר פון מיר, אבער איידער איך וועל ממשיך זיין מיטן כראנלאגישן סדר לאמער זיך אפשטעלן און פארשטיין געבן די קאנצעפט פון אן ענווענטש"ן, דאס אנהייב און ענדע דערפון.
דאס געבורט פון אן איידיע
קודם א קליינע הקדמה. ס'איז פארהאן צווישן אונז אן א שיעור מענטשן פאס פארמאגן אן אומבאשרייבליכן מתנה – געבענטשט פון הימל, וואס ווערט אנגערופן בלשונינו 'א ברייטע פאנטאזיע', די יעניגע זענען בדרך כלל תמיד בשמחה שטענדיג וועט מען זיי טרעפן מיט א שמייכל אויפן געזיכט, צו פארשטיין די עמקות דערפון איז זייער פשוט, ווייל אין תוך גענומען קענען כמעט אלע עפעס פאנטעזירן, נאר וואס דען א קליינע פאנטעזירער אויב גייט ביי אים עפעס ח"ו נישט אזוי איי איי איי, הייבט ער באלד אן טראכטן און דמיונ'ן ווי ארג די מצב קען אים נאך ווערן, און די פאנטאזיע טאבע פאנגט זיך אן קייקלען בארג אראפ לויפט אדורך ווילדע גראזן און דערנאר ביז ס'פאלט אריין אין וואסער מיט א הילכיגן פלאטשקע. דער אויבנדערמאנטער פאלט אריין אין א מרה שחורה דערנאך אין א לייכטע דעפרעסיע, אן אנגעצויגנקייט ווערט פארשפרייט אויפן געזוכט און זה הוא - דאס איז עס.
יעצט אבער לאמיר גיין צום 'ברייטן פאנטעזירער' מיט אים איז שוין די מעשה גאר אנדערש, ווי שלעכט עס זאל אים במציאות זיין, איינמאל ער שפאצירט אריין אינעם עולם הדמיונות קען ער גאר שווער ארויס פון דארט, טא וואס פעלט אים דען, ער איז דערין ראשו ורובו אזוי אז ער שפירט בכלל נישט ווי ער פאנטעזירט, ער דערגרייכט די העכסטע דרגות וואס די פאנטאזיע ערלויבט, און טאקע דערפאר איז ער שטענדיג בשמחה אפי' ווען ער וועקט זיך אויף פונעם פאנטאזיע ווייל זיין מוח ווירבלט אלטס מיט אן אנטוזיאסטישקייט אויף א בעסערן מארגן, און ער פארמאגט די כלים שוין איצט צו האלטן (נאר במחשבה פארשטייט זיך) ביים ציל וואס ער גארט אזוי צו עררייכן, דערפאר אפי' ער פאלט דורך מיט איין פריעקט הייבט ער נישט די הענט אויפגעבענדיג נאר שטעלט זיך אויף און גייט ווייטער, און סוף כל סוף קומט ער טאקע אן. ווארום ער דארף נישט קיין ארקיטעקט וואס זאל אים פארשרייבן א בלופרינט, ער האט דאס אלעס אויסגעשטעלט ביי זיך אין מח, און ווען אימער ער וויל קען די מח האלטן און איין שפייען ריזיגע פאוסטער סייז בלו פרינטס פון אלע סארטן, און אז איין ביזנעס גייט נישט כדבעי נעמט ער זיך באלד צום צווייטן און צום דריטן.
יעצט. איך בין נישט מסופק אז פאר טייל ליינער איז שוין זיכער אמאל און א גוטע מינוט בייגעפאלן עפעס א גלענצענדער אויסערגעווענליכע אויסטרעף – איידיע, זאל עס זיין א ביזנעס סארט איידיע א ניי בייפאלנדע צוגאנג פון טון ביזנעס, אדער גאר א פראדוקט צו אינווענטן וואס זאל פארנעמען דאס אויבן אן אין די געשעפטן, איך שפיר ווי מאנכע הייבן אן שפירן היימיש, טייל הייבן אפי' אויף די הענט, אנדערע שעמען דיך נאך, מ'הייבט זיך אן דערמאנען פון דאס און יענץ וואס מען האט אמאל געקלערט פון אינוועסטירן גערעכט? אוודאי יא, אבער ביי טייל ענדיגט זיך דאס נישט דא, מען פאנגט אן זיך מעמיק זיין אונ'ם אויסטרעף, במחשבה מאכט מען דאס שוין, עס באקומט שוין א פנים אזוי און אזוי די קאליר און די שעיפ, ביז מען זעט דאס שוין און די געשעפטן, רוב מאל לאזט מען לויפן וויכטיגע זאכן און מען ווערט צוגעבינדן צום איידיע מיט'ן גאנצן הארץ און וועזן, מען קען שוין נישט שלאפן ביינאכט, מען שפירט זיך גליקלעך ביז גאר, אבער מיין טייערע פריינט שטעל דיך אפ א מינוט, דער מענטש באגרייפט נישט ווי ער האלט, ער האט איצט גענדיגט די ערשטע און גרינגסטע חלק פונעם אינווענטש"ן פראצודור, אויפקימען און טראכטן פונם איידיע- דאס אלעס.
וואס ווייטער? – מארקעט ריסערטש
צום ערשט, וויאזוי ווייסט מען אז די שטורעם איידיע וואס האט אים אריינגעבליצט איז ראוי לעלות על שלחן מלכים ?, אז מיר פאלט ביי עפעס א נייע סארט קאר אויסשטעל פון דריי רעדלעך, די טיר אויפן דאך, און אנשטאט רויטע לייטס פון אונטען זאל זיין בלויע (אגב דו ווייסט יא פארוואס אלע קארס פארמאגן נאר רויטע לייטס פון אונטען ???) קען מען דאס שוין פעטנעטירן און ארויסשטעלן אונעם יערליכן קאר שוי? די ענפער איז קליפ און קלאר - ניין. נאר וואס דען, די סטאטיסטיקטס צייגן אז 80 פערצענט גוטע בייפעלער קומען פון אזעליכע וואס ארבייטן אדער זענען פארטון אינעם פעלד וואס האט שייכות מיט זייער אויסטרעף, ווי למשל אן עלעקטערישן פלעגט אפט כאפן א שאק ביים פאריכטן לעבעדיגע דראטען, איז אים בייגעפאלן צו מאכן א קליין מאשינקעלע וואס קען טעסטן די לעבדיגקייט פונ'ם ווייער א.א.וו.
און צום פאנטעזירער נאך א כלל גדול ביים אויפקומען מיט אן המצאה. נישט וויל דו האסט נאכנישט געזען אזא באגריף מיינט דאס אז ס'איז נאכנישט פארהאן!, מענטשן האבן געארבייט אויף פריעקטן חדשים לאנג און אנקומענדיג צום ינייטעד סטעיטס פעטענט אפיס וועלענדיג דאס פעטענטירן זענכן זיי געוואר געווארן אז כבר הי' לעולמים איינער אזא חכם ווי ער איז שוין אויפגעקומען דערמיט. איי פארוואס איז דאס נישט און די געשפעטן?, איז פארהאן דערפאר אפאר תירוצים 1. פונקט דארט ווי דו האסט דאס געזוכט איז עס נישט געווען, 2. דער אינווענטער האט בלויז ארויפגעלייגט א פעטענט דערויף אבער האט נישט געהאט די פאנדינג דאס ארויסצוגעבן בפועל לעיני העולם, 3. די געדאנק קען זיין פיין אבער קיינער וויל נישט אינוועסטירן דערין וויבאלד מען קען דאס צוליב געוויסע סיבות נישט פעטענטירן (ווי מיר וועלן נאך בעז"ה שרייבן דערוועגן).
איז ווען עס פאלט איינעם ביי עפעס א גוטס ווי אזוי ווייסט מען צו מען קען זיך ריקן פאראויס דערמיט?.דא גייט מען צו צום צווייטן סטעפ אונעם פראצודאר וואס ווערט אנגערופן 'מארקעט ריסערטש', דאס איז געמאכט זיכער צו מאכן אז מען גייט נישט דא ווארפן געלט אין מיסט, און אז עס איז נאכנישט דא די געדאנק אויפן מארקעט און אז קיינער האט דאס נאכנישט פעטענטירט.
אבער איידער מיר גייען פארשטיין געבן וויאזוי מען מאכט די ריסערטש, איז גלייך צו האבן די קאפ אויפן פלאץ און פארשטיין דאס פשוטסטע אז א בייפאל וואס קען בייפאלן א זעקס יעריגס און איז אזוי פשוט ווי די רעסעפי פון זאלץ וואסער, איז קיין בייפאל נישט, וועלכער חדר אינגל קען נישט רעכענען 1+2, נאר אזא איידיע וואס אויפן ערשטן בליק שטארצט דאס ארויס פון צווישן אנדערע, דאס איז שוין עפעס וואס ברויך באטראכט ווערן פון די נאנט.
האטס מיר און זייטס מיר, און אי"ה מארגן וועט מען דן זיין וויאזוי מען מאכט טאקע מארקעט ריסערטש.
