שטייטס ווייט... מאטאש ''קאשערט'' ***
(פאר דער וואס האט דאס נאכנישט געליינט, קריטיש וויכטיג)
ס'שטייט אז גרויסע צדיקים פלעגן גיין כסדר זיך אינטערהערן ביי עמעראצים צו זעהן וואזוי זיי פראווענען די סדרים, שוין האב איך מיר ארויפגעצויגן מיינע קאלירטע שלייקעס און באשלאסן צו טוהן דאס זעלביגע. נאכן שפעקעלירן פאר א קורצע וויילע האב איך מיר דערמאנט פון מיין געוועזענער חבר פון ישיבה 'מתתי', אדער בעסער געזאגט 'מאָטאָש' ווי זיינע פרענדס ריפן אים בלשון חיבה, ער איז די ריכטיגע קאנדידאט.
מאָטאש איז נישט ממש אן עמהארץ אבער דאך א 'קאָאל גאֲאי', אין די היינטיגע וועלט וואלט ער באטיטולט געווארן אלס א דאאד... (מיט א שטארקע קמץ) פאר מיין עקרת הבית זאג איך אז 'כ'האב א חברותה' אין אזוי באקום איך די נויטיגע פערמיט צו פארלאזן מיין שלאכט-זאנע אין די כאאטישע ערב פסח סעזאן.
און אזוי שלעפ איך מיר אראפ די פאר גאסן ביז צו מאטאש'ס געצעלט. איך שטעל מיר אינטער די טיר און שפיץ אן מיינע אויגן און אויערן צו מיטהאלטן פונקליך יעדער'ס ווארט וואס ווערט נאר ארויסגעזאגט.
''האלא'' הער איך מאטאש'ס אייעריגע שטומע, ( מאטאש פלעגט זיך אלס האלטן פאר א שטיקעל זינגער) ברענג אהער די שטיין, געבט ער ארויס שטרענגע באפעלן צו זיין ווייבל וועלכע קומט צו וואקן מיט א שטיין וואס איר מאן האט פריער אויפגעפיקט פון די סטריט. מאטאש קומט צו וואקן מיט א ריזן קראק פאט פיל מיט הייס וואסער זיין הויזן איז אים שיעור נישט געפאלן אבער ער שרעקט זיך נישט, אין ער גרייט זיך צו כשר'ן, הלכות האט ער נישט געלערנט סאו ער טוט וואס ער געדענקט פינדערהיים, כ'מיין ביפאר מען האט אים אריינגעיאגט אין בעט אריין.
דיקע טראפענעס שווייס פליסן אראפ פון זיין אויפגעבלאזענע באקן אין ס'מישט זיך אויס מיט זיין געדשעלטע בארד דערביי אוועקהרגענענדיג שווערע שעות פון הארעוואניע וואס ער האט אין דעם אינוועסטירט. אך, לאזט ער זיך ווידער הערן, מיין בארד ווערט צומעססט!
וואט די געהענום, שרייט ער א נערוועזער. האלאו האסט שוין אויפגעפיקט די מצות פון שווער? פרעגט ער זיין עקרת'ל, ווי כאילו די גאנצע וועלט איז משובד צו עימען.
געלט האט ער נישט עכט, אפי' ער איז שוין לאנג נישט אין כולל האט ער פאר סאם ריעזאן האט ער נאכנישט געטראפן ווער ס'זאל זיין וויליג צו צאלן פעיראל פאר אזא טעלענטעד יונגערמאן ווי מאטאש.
ער נעמט אפיר זיין ריזן טעלעפאון, פארשטייט זיך א עפל דיווייס. ס'טייטש, מאטאש איז געווען פון די גרעסטע עפל 'פענס' אפי' נאכפאר ער האט געוויסט וויאזוי מ'טאטשט עס.
ער לייגט עס אראפ אויפן קאונטער מיט די סעלפי קעמרא אפען פעיסינג מאטאש'ס שיינעדגע נאז, אין פארשטייט זיך זיין ביאָטֶעפול בארד וואס ביי דע וועי מאכט אים אויסקוקן ווי עפעס אן אונגארישע גלח, באט על טעם וריח אין להיתווכיח אין פאאר שאר נאט מיט מאטאש'ן וועלעכע איז אגב פון די שטערקסטע דיבעיטערס, אזש זיינע חברים האבן אים גע'רעיט אלס נאמער איינס נאך טראמפ.
מיט זיין דיקן מה-נשתנה פינגער דריקט ער די ריקארד באטען אין הייבט אן זיין מעסיוו פראפארמענטס, האלא חברה, דא גיימער יעצט כשר'ן האלטס מיט לייוו, זאגט ער מיט זיין גריצלנדע שטומע, חברה איך בין א ריעל פראו זאגט ער ווייטער צו זיינע נייגעריגע חברים, וועלעכע זענען מוראדיג פאראינטרעסירט צו זעהן וויאזוי דער אורח גייט כשר'ן.
מיט א פעסטע האנט מענאוורע הייבט ער אינטער זיין גרויסן 'קראק פאט' אין גאלאפירט פאראויס צו זיין ברענד ניו גלאזערנע טיש.
'דיס איז ריעלי קאָאל' זאגט ער פארסאפעטערהייט בשעת'ן פראבירן צו שיף מאכן דעם טשולענט טאפ. א הייסע פארע איז געגאנגען פון די איבערגעהיצטע שיסל.
טייערע אידן אין א אמעריקא, כשר'ט ענקער הויז וועט אייך גיט זיין, זינגט זיך מאטאש אינטער זיין נעקסט לעוועל קאמפעזישאן.
אוי גייט דעיס זיין א פריקן סטעטוס טראכט ער צו זיך מיט פרייד געמישט מיט סיפוק.
אין אזוי דרייט דער חכם איבער דעם קראק פאט...
קראך!!!
טויזענטער פיצי שטיקער גלאז זענען זיך צופלויגן אין א יעדער ריכטונג... א הייסע פארע האט זיך פארשפרייעט איבערן קאך און פארשווער'ט דאס אטעמען. וואס גייט דארט פאר? שרייט זיין דערשראקענע עקרת הבית פון איר צימער, איז אלעס אוקעי?
נאטינג, ענטפערט ער מיט א דרייסטקייט, 'דשאסט די נעיבער האט אויסגעגאסן טויס'.
מאטאש כאפט זיין דשעקעט אין לויפט צו צום טיר, ער עפענט די טיר מיט א שטורעם
אין טרעפט מיר שטיין אקעגן אים מיט א שמייכעל פון באק צו באק...
חג כשר ושמח!!!
ס'שטייט אז גרויסע צדיקים פלעגן גיין כסדר זיך אינטערהערן ביי עמעראצים צו זעהן וואזוי זיי פראווענען די סדרים, שוין האב איך מיר ארויפגעצויגן מיינע קאלירטע שלייקעס און באשלאסן צו טוהן דאס זעלביגע. נאכן שפעקעלירן פאר א קורצע וויילע האב איך מיר דערמאנט פון מיין געוועזענער חבר פון ישיבה 'מתתי', אדער בעסער געזאגט 'מאָטאָש' ווי זיינע פרענדס ריפן אים בלשון חיבה, ער איז די ריכטיגע קאנדידאט.
מאָטאש איז נישט ממש אן עמהארץ אבער דאך א 'קאָאל גאֲאי', אין די היינטיגע וועלט וואלט ער באטיטולט געווארן אלס א דאאד... (מיט א שטארקע קמץ) פאר מיין עקרת הבית זאג איך אז 'כ'האב א חברותה' אין אזוי באקום איך די נויטיגע פערמיט צו פארלאזן מיין שלאכט-זאנע אין די כאאטישע ערב פסח סעזאן.
און אזוי שלעפ איך מיר אראפ די פאר גאסן ביז צו מאטאש'ס געצעלט. איך שטעל מיר אינטער די טיר און שפיץ אן מיינע אויגן און אויערן צו מיטהאלטן פונקליך יעדער'ס ווארט וואס ווערט נאר ארויסגעזאגט.
''האלא'' הער איך מאטאש'ס אייעריגע שטומע, ( מאטאש פלעגט זיך אלס האלטן פאר א שטיקעל זינגער) ברענג אהער די שטיין, געבט ער ארויס שטרענגע באפעלן צו זיין ווייבל וועלכע קומט צו וואקן מיט א שטיין וואס איר מאן האט פריער אויפגעפיקט פון די סטריט. מאטאש קומט צו וואקן מיט א ריזן קראק פאט פיל מיט הייס וואסער זיין הויזן איז אים שיעור נישט געפאלן אבער ער שרעקט זיך נישט, אין ער גרייט זיך צו כשר'ן, הלכות האט ער נישט געלערנט סאו ער טוט וואס ער געדענקט פינדערהיים, כ'מיין ביפאר מען האט אים אריינגעיאגט אין בעט אריין.
דיקע טראפענעס שווייס פליסן אראפ פון זיין אויפגעבלאזענע באקן אין ס'מישט זיך אויס מיט זיין געדשעלטע בארד דערביי אוועקהרגענענדיג שווערע שעות פון הארעוואניע וואס ער האט אין דעם אינוועסטירט. אך, לאזט ער זיך ווידער הערן, מיין בארד ווערט צומעססט!
וואט די געהענום, שרייט ער א נערוועזער. האלאו האסט שוין אויפגעפיקט די מצות פון שווער? פרעגט ער זיין עקרת'ל, ווי כאילו די גאנצע וועלט איז משובד צו עימען.
געלט האט ער נישט עכט, אפי' ער איז שוין לאנג נישט אין כולל האט ער פאר סאם ריעזאן האט ער נאכנישט געטראפן ווער ס'זאל זיין וויליג צו צאלן פעיראל פאר אזא טעלענטעד יונגערמאן ווי מאטאש.
ער נעמט אפיר זיין ריזן טעלעפאון, פארשטייט זיך א עפל דיווייס. ס'טייטש, מאטאש איז געווען פון די גרעסטע עפל 'פענס' אפי' נאכפאר ער האט געוויסט וויאזוי מ'טאטשט עס.
ער לייגט עס אראפ אויפן קאונטער מיט די סעלפי קעמרא אפען פעיסינג מאטאש'ס שיינעדגע נאז, אין פארשטייט זיך זיין ביאָטֶעפול בארד וואס ביי דע וועי מאכט אים אויסקוקן ווי עפעס אן אונגארישע גלח, באט על טעם וריח אין להיתווכיח אין פאאר שאר נאט מיט מאטאש'ן וועלעכע איז אגב פון די שטערקסטע דיבעיטערס, אזש זיינע חברים האבן אים גע'רעיט אלס נאמער איינס נאך טראמפ.
מיט זיין דיקן מה-נשתנה פינגער דריקט ער די ריקארד באטען אין הייבט אן זיין מעסיוו פראפארמענטס, האלא חברה, דא גיימער יעצט כשר'ן האלטס מיט לייוו, זאגט ער מיט זיין גריצלנדע שטומע, חברה איך בין א ריעל פראו זאגט ער ווייטער צו זיינע נייגעריגע חברים, וועלעכע זענען מוראדיג פאראינטרעסירט צו זעהן וויאזוי דער אורח גייט כשר'ן.
מיט א פעסטע האנט מענאוורע הייבט ער אינטער זיין גרויסן 'קראק פאט' אין גאלאפירט פאראויס צו זיין ברענד ניו גלאזערנע טיש.
'דיס איז ריעלי קאָאל' זאגט ער פארסאפעטערהייט בשעת'ן פראבירן צו שיף מאכן דעם טשולענט טאפ. א הייסע פארע איז געגאנגען פון די איבערגעהיצטע שיסל.
טייערע אידן אין א אמעריקא, כשר'ט ענקער הויז וועט אייך גיט זיין, זינגט זיך מאטאש אינטער זיין נעקסט לעוועל קאמפעזישאן.
אוי גייט דעיס זיין א פריקן סטעטוס טראכט ער צו זיך מיט פרייד געמישט מיט סיפוק.
אין אזוי דרייט דער חכם איבער דעם קראק פאט...
קראך!!!
טויזענטער פיצי שטיקער גלאז זענען זיך צופלויגן אין א יעדער ריכטונג... א הייסע פארע האט זיך פארשפרייעט איבערן קאך און פארשווער'ט דאס אטעמען. וואס גייט דארט פאר? שרייט זיין דערשראקענע עקרת הבית פון איר צימער, איז אלעס אוקעי?
נאטינג, ענטפערט ער מיט א דרייסטקייט, 'דשאסט די נעיבער האט אויסגעגאסן טויס'.
מאטאש כאפט זיין דשעקעט אין לויפט צו צום טיר, ער עפענט די טיר מיט א שטורעם
אין טרעפט מיר שטיין אקעגן אים מיט א שמייכעל פון באק צו באק...
חג כשר ושמח!!!
