זמרו אלקים זמרו זמרו למלכנו זמרו:
פון די ניגונים וואס מען האט געזינגען ביי כ"ק רבינו זצוק"ל - ימים נוראים(ח"א)
קדיש נאך שחרית– פלעגט זינגען דער לאנגיעריגער בעל תפלה בבית מדרשינו הרה"ח ר' אליעזר סאמעט ע"ה א ניגון וואס רבינו זצ"ל פלעגט עס זינגען בשנים קדמוניות אויף "יחדשהו".
דער ניגון האט מחבר געווען הרה"ח ר' חיים דוד בלום ז"ל פון בארדיוב-קשאנוב, מגדולי חסידי צאנז, ער האט עס מחבר געווען פאר סאטמאר רבי'ן זי"ע אויף "אזמר בשבחין" אין איינע פון די תר"צ יארן. ברוך אתה ה' אלקינו (ברכת אבות) – דאס קומט פון דעם נוסח אין דעם קאשוי'ער שטאטישער שול, ווי מען הערט עס אריגינעל אויף דעם טעיפ פון הרה"ח ר' ישראל עהרליך ע"ה [יליד עיר קאשוי ומח"ס שאול בחיר ה'], ביי אונז איז עס במשך די יארן געווארן פארענדערט, און דער רבי האט זייער געוואלט עס זאל צוריק גיין צו די אריגינעלע נוסח. מסוד חכמים ונבונים –דער ניגון/נוסח קומט פון קאסאן.
זכרנו, מכלכל חיים– זכרנו זינגט מען דעם זעלבן ניגון ווי "מכלכל חיים", ביי זכרנו זינגט מען דעם ערשטער פאל, און ביי מכלכל חיים דעם גאנצן ניגון. דער מקור איז אונז דערווייל אומבאקאנט.
מלך עליון– דער אריגינעלער מלך עליון ניגון, וואס מען פלעגט אמאל זינגען ביי רבינו זצ"ל, פלעגט זיין דער זעלבער ניגון וואס מען פלעגט זינגען אום יום הקדוש אויף "אמרו לאלוקים".
עס איז א אלטע צאנזער ניגון, און מען פלעגט עס טאקע צו זינגען אין דעם צאנזער קלויז אין שטאט קאשוי.
בערך אין די מ' יארן, האט מען געטוישט אויף דעם ניגון מאדזיץ וואס עס האט מחבר געווען דער מאדזיצער רבי דער אמרי א"ש, ער האט עס מחבר געווען אום יאר תשט"ז אויף "חמול".
כבקרת -דער ניגון זינגט מען אויך אין דעעש. הגה"ק ר' יחזקאל'ע מערץ זצ"ל פלעגט עס זינגען אויף "יחדשהו", ואולי קומט עס פון שטאט קאשוי וואו ער איז אויפגעוואקסן.
כמה יעברון וכמה יבראון– זינגט מען דעם ניגון "גלות גלות" וואס עס האט געברענגט הרה"ק ר' אייזיק'ל קאלובער זי"ע, וואס ווי באקאנט אז ער האט עס געהערט פונעם פאסטוך מיט א פייפער'ל, און דער סיפור לויטעט אז ער האט געגעבן א מטבע פארן פאסטוך אז ער זאל עס נאכאמאל זינגען. און דאן האט ער ארויפגעלייגט די ווערטער "גלות גלות", דערנאך האט מען געזען אז דער פאסטוך האט פארגעסן די ניגון.
הרה"ק מקאלוב האט געזאגט אז דער ניגון קומט נאך פון אידן בזמן שבית המקדש הי' קיים, און עס איז אריינגעפאלן צווישן די אומות העולם.
עס ווערט פארציילט אז ווען דער ראפשיצער רב זי"ע האט געהערט דעם ניגון צום ערשטן מאל, האט ער געזאגט, אז ווען הרה"ק ר' אייזיקל קאלוב'ער זי"ע זינגט דעם ניגון ווערט א געטומל אין די עולמות העליונים, און עס איז מעורר דעם מקור הרחמים.
עס שטייט אין "דרכי חיים" אז הרה"ק דער צאנז'ער רב זי"ע פלעגט עס זינגען ביים טיש שבת קודש מיט א דביקות שעות לאנג.
אדם יסודו מעפר– דער ניגון האט מחבר געווען הרה"ק דער ראפשיץ רב זי"ע אויף דעם פיוט. מען ברענגט צו א מעשה בשייכות צו דעם ניגון, אז מען האט געפרעגט דעם ראפשיצער רב וואס איז דער פשט אז אזעלכע התעוררות'דיגע ווערטער זאל מען זינגען. וואס איז דער שמחה. האט ער ערקלערט אז הוא הנותנת, אז מען ווייסט אז דער מענטש קומט פון דער ערד און גייט צו דער ערד, דארף ער זיך דאך פרייען אז ער כאפט נאך אריין אינמיטן צו לערנען און דאווענען...
(מען זינגט דאס אויך אין סאטמאר אויף דעם פיוט).
אין קצבה- פלעגט זיין אן אלטע מארש ניגון, און מען האט עס געטוישט צו דעם יעצטיגן ניגון וואס איז א רוסישע מיליטערישע מארש, און מען רופט מען עס דער "פוילישע מארש". מען זינגט עס ביי אונז מער שטאט ווי עס קומט ארגינעל. מען זינגט עס אויך אין חב"ד און אין באבוב.
חמול– דער ניגון איז נתחבר געווארן דורך הרה"ק ר' אשר ישעי' מרימינוב זי"ע, מחבר ספר מעדני מלך, זון פון הרה"ק האמרי נועם, איידעם ביי הרה"ק ר' יוסף מרימינוב זי"ע, וואס איז געווען א זון פון רבי'ן ר' הערש זי"ע, ער איז אוועק י"ג חשון תרצ"ה. עטליכע באקאנטע "לכה דודי" ניגונים קומט אויך פון אים.
אין מונקאטש זינגט מען עס אויף "קל אדון" און "אין קצבה".
וכל מאמינים– בלתי ידוע המקור. מען הערט דעם ניגון אויף דעם טעיפ פון וואס מען האט געזינגען אין די שטאט קאשוי פון הרה"ח ר' ישראל עהרליך ע"ה. ויאתיו – פלעגט צו זינגען ביי רבינו הרה"ח ר' יוסף בראדי ע"ה, מיט פארשידענע אלטע ניגונים און מארשן.
היה עם פיפיות – פלעגט צו זינגען הרה"ג ר' בערל סינאי ז"ל ר"מ בישיבתינו הק' רבות בשנים, עס קומט פון הרה"ח ר' חיים דוד בלום ע"ה הנ"ל. און מען הערט עס אויך אויף דעם דערמאנטען טעיפ פון הרה"ח ר' ישראל עהרליך ז"ל.
אין באבוב זינגט מען עס אויך אויף "היה עם פיפיות", אין צאנז האט מען עס געזינגען אויף "ברוך ה' יום יום" און "קל מלך גדול" ביי יום טוב'דיגן שחרית.
היום הרת– דער באקאנטער ניגונים חוקר הר"ר דוד מאיר רוס הי"ו זאגט אז דער ניגון קומט פון קארלין, אין דעם רעקארדינג סעריע "בתי ראנד" זאגן זיי אז עס קומט פון קארלין און סלאנים, און מען הערט עס אויך אין ליובאוויטש וואו זיי רופן עס "ניגון לשבת ויו"ט", און מען זינגט עס דארט אויף "יעלה" בליל יום כיפור.
ארשת שפתינו– דער ניגון קומט פון החזן הנודע ר' יוסעל'ע ראזנבלאט ע"ה.
הללוקה הללו קל בקדשו– איז א לעבעדיגער ניגון וואס איז מיוחס צו הרה"ק רבי צבי הירש מרימנוב זי"ע, דער ניגון קומט פון א תנועה וואס דער הייליגער רבי ר' הערש פלעגט טאקע זיך אפט צו באנוצן ביי די תפילות הימים נוראים, און עס זענען דא וואס גייען נאך ווייטער און זענען עס מייחס צו זיין רבי הרה"ק רבי מנחם מענדל מרימנוב זי"ע. היום תאמצנו דאס איז א שינאווא מארש, מען זינגט עס אויך אין סטראפקוב, און אין דעעש, און ביי הגה"ק הבנין דוד זצ"ל, ביי די אלע פלעצער זינגט מען עס טאקע אויף "היום תאמצנו".
אויך איז דא אויף דעם א באקאנטע ניגון "אין א שיינעם העלן טאג" אויף ביאת המשיח, פון הרה"ק הקדושת ציון מבאבוב זי"ע.
קדיש תתקבל– און דאס זעלבע דער קדיש נאך מעריב – האט רבינו געזינגען דעם ניגון פון "רננו צדיקים".
און ווי דערמאנט ביים פאריגען שמועס איבער ניגוני שבת קודש ביים רבי'ן (סוכות תשפ"ב גליון י"ב) איז דאס א ניגון וואס עס האט מחבר געווען מורו ורבו הרה"ק מוהר"ר אברהם שלו' מסטראפקוב זי"ע, אין זיינע יונגע יארן, און ער איז אריינגעגאנגען צו זיין פאטער הרה"ק משינאווא זי"ע און אים פארציילט איבער דעם שיינעם ניגון וואס ער האט מחבר געווען, ווען ער לייגט צו אז ער גלויבט אז ווען דער בית המקדש וועט געבויעט ווערן בב"א וועלן די לוים זינגען דעם ניגון על הדוכן. אויף דעם האט זיין פאטער מעיר געווען, אז דאס איז נישט זיכער, אבער אזויפיל יא, אז ער גלויבט אז ווען משיח וועט קומען וועט מען אים אנטקעגן גיין און מקבל זיין מיט דעם ניגון. און פון דארט האט דער ניגון באקומען דעם נאמען "משיח'ס ניגון".
ביי זיין זון הרה"ק ר' מענדל'ע מסטראפקוב זי"ע האט מען געזינגען דעם ניגון שמחת תורה ביי די זעקסטע הקפה (דברי מנחם).
הרה"ק ר' יענקעל'ע פון פשעווארסק זי"ע פלעגט עס צו זינגען אויף דעם חרוז "זכור את יום השבת לקדשו", פון זמר "ברוך קל עליון".
בדרך אגב, אז מען רעדט פון דעם זמר "רננו צדיקים" איז כדאי צו אנצייכענען וואס עס ווערט געברענגט אין ספר "שאול בחיר ה'", דער ספר התולדות פון מרן ר' שאול בראך זי"ע, אז מען האט אים איבער דערציילט אז דער באקאנטער לובלינ'ער רב הג"ר מאיר שפירא ז"ל איז אוועק פון דער וועלט בשעת די תלמידים האבן געזינגען א ניגון. האט ר' שאול בראך זי"ע דאס תמיד מפליג געווען און זיך דערויף אויסגעדרוקט אז הלואי זאל ער אויך זוכה זיין צו אזא זאך, און טאקע בשעת הפטירה האט זיך דערמאנט דערפון מקורבו הנאמן הרה"ח ר' לייב גאלדשטיין ז"ל, און דער עולם האט זיך צוזאמגענומען און אנגעגארטעלט מיט כח, און געזינגען דעם "רננו צדיקים" וואס מען פלעגט תמיד זינגען ביים טיש פרייטאג צונאכטס ביי ר' שאול בראך זי"ע.
און דאס זעלבע האט מען געטוהן ביי די הסתלקות לחה"ה פון מרן רבינו זי"ע אין ביטערן טאג כ' אדר א' תשס"ה לפ"ק, ווי אויך ביי די הסתלקות פון בנו ומ"מ מרן רבינו השיח חיים זי"ע ז' טבת תשע"ט לפ"ק.